ผู้เพิ่งจากไป คุณย่าสงวน สุจริตกุล คุณย่า ๕ แผ่นดิน สมาชิกชมรมบ้านธัมมะ ลำดับที่ ๓

กราบ ยินดี ในคุณงาม ความดี ของ คุณ ย่า ค่ะ..

ขอกราบแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับครอบครัวของคุณย่าสงวน สุจริตกุล ด้วยค่ะ เป็นความจริงที่สุดที่การจากไป เป็นสิ่งที่ทุกคนไม่สามารถทราบได้ว่าเมื่อไหร่จะถึงวาระสุดท้าย

กราบเท้ายินดียิ่งในกุศลทุกประการที่คุณย่าสงวน สุจริตกุล ได้บำเพ็ญแล้ว ด้วยความเคารพ ค่ะ

ขอกราบคุณย่าค่ะ กราบขอบพระคุณในกุศลจิต และคุณงามความดี ที่คุณย่า ได้กระทำไว้ต่อ คนรุ่นหลังค่ะ 

สาธุ สาธุ สาธุ

กราบเท้าโสมนัสยินดียิ่งในกุศลคุณงามความดีทั้งหลายที่คุณย่าสวงวน สุจริตกุลได้บำเพ็ญมาตลอดเวลาอันยาวนานค่ะ

ขออนุโมทนาในกุศลทุกประการที่คุณย่าสงวน สุจริตกุล ได้บำเพ็ญแล้ว

กราบอนุโมทนาครับ

ข้อมูลในเมนูต่างๆของเว็ปไซต์บ้านธัมมะ มาจาก กุศลวิริยะของคุณย่า ครับ

นอกจากฟังธรรมแล้ว คุณย่ายังบันทึกเทป (เพื่อกันลืม) และถอดเทปการบรรยายธรรมทางวิทยุของท่านอาจารย์ ด้วยความมุ่งมั่นและสนใจจริง ตั้งแต่เริ่มฟังจนบัดนี้ เกือบจะครบ ๔๖ ปี ในเดือนตุลาคม ศกนี้ (พุทธศักราช ๒๕๕๕) จากผลงานการถอดเทปของคุณย่าเพื่อกันลืมนั้น ได้เป็นผลงานที่ทรงคุณค่ายิ่งแก่พระพุทธศาสนา นั่นคือ หนังสือของมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พระพุทธศาสนาในช่วงแรกๆ หลายรายการ อาทิ แนวทางเจริญวิปัสสนา ๑ - ๔ , บารมีในชีวิตประจำวัน ฯลฯ ล้วนมาจากการถอดเทปของคุณย่าทั้งสิ้น  ยกเว้น หนังสือปรมัตถธรรมสังเขป ซึ่งเป็นหนังสือเพียงเล่มเดียว ที่ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ได้เขียนขึ้นไว้ด้วยตัวของท่านเอง (ตีสองจนรุ่งเช้า เป็นเวลาถอดเทปของคุณย่าในปัจจุบัน ส่วนสมัยก่อนนั้น คุณย่าบอกว่าถอดเทปแทบทั้งวัน) ..."

อนุโมทนาและกราบคำสอน คำกล่าว  ที่ปรากฎค่ะ ที่ได้บันทึกไว้ให้คนรุ่นหลังได้ศึกษาพระธรรมค่ะ สาธุค่ะ

กราบคุณย่าสงวนด้วยความเคารพ กราบท่านอาจารย์สุจินต์ด้วยความเคารพยิ่งด้วยค่ะ

สาธุๆๆครับ

กราบอนุโมทนา กับคุณย่าสงวน สุจริตกุล เป็นอย่างสูงค่ะ

ขอกราบอนุโมทนาในกุศลศรัทธา และผลงานที่เป็นประโยชน์อย่างยิ่งของ คุณย่าสวงวน สุจริตกุล ด้วยความเคารพครับ

ขออนุโมทนากุศลต่างๆที่คุณย่าได้บำเพ็ญมา   กราบอนุโมทนาค่ะ

ขอกราบอนุโมทนาในกศุลจิตมาโดยตลอดที่ได้บำเพ็ญกุศลของคุณย่าสงวน  กราบอนุโมทนายิ่งครับ

กราบบูชากุศลจิต คุณย่า สงวน สุจริตกุล ที่ได้ร่วมก่อตั้งมูลนิธิศึกษาและเผยแพร่พุทธศาสนา ซึ่งเป็นประโยชน์อย่างสูงสุดในการเผยแพร่ธรรมะ คือสิ่งที่มีจริงเดี๋ยวนี้ สาธุ สาธุ สาธุ...ครับ

กราบอนุโมทนา กุศลที่ท่านได้กระทำไว้ดีแล้ว นำท่านสู่สุขคติภูมิ สาธุครับ

บันทึกสุดท้าย... แด่ คุณป้าสงวน สุจริตกุล

ได้ทราบข่าวว่า คุณป้าสงวน สุจริตกุล เสียชีวิตแล้วเมื่อเช้าวันนี้ (28 พ.ค. 2564) ที่โรงพยาบาลธรรมศาสตร์เฉลิมพระเกียรติ เมื่ออายุเกือบ 105 ปี ไม่มีโอกาสได้เห็นท่านผู้มีบุญที่มีอายุเกิน 100 ปี และยังสามารถมาฟังธรรมที่มูลนิธิ ฯ ได้อีกแล้ว ตามพระพุทธพจน์ที่ทรงแสดงไว้ว่า “ชีวิตนี้น้อยหนอ สัตว์ย่อมตายหย่อนแม้กว่า 100 ปี แม้หากผู้ใดเป็นอยู่เกินไป ผู้นั้นย่อมตายแม้เพราะชราโดยแท้” (ขุททกนิกาย มหาวรรค)

ได้มีโอกาสสนิทสนมกับคุณป้าเมื่อเดินทางไปนมัสการสังเวชนียสถานที่ประเทศอินเดียครั้งแรก (ของเรา) เมื่อมกราคม - กุมภาพันธ์ 2530 โดยการนำของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ การเดินทางครั้งนั้นยาวนานถึง 23 วัน ไปทั้งกัลกัตตา ดาร์จีลิง สิกขิม ชัยปุระ ถ้ำอชันตา ออโรล่า ป้อมแดง ทัชมาฮาล กรุงนิวเดลี ฯลฯ นั่งรถรอนแรมไปทั้งกลางวันทั้งกลางคืน คนขับรถอินเดียลงมาจุดเตาปิ้งโรตีข้างทาง ตอนนั้นเราเพิ่งไปฟังธรรมที่ท่านอาจารย์บรรยายที่วัดบวรนิเวศใหม่ๆ ยังไม่รู้จักใครเลย แต่ด้วยความศรัทธาในพระธรรมที่ได้ฟัง จึงสมัครร่วมเดินทางทันทีที่ได้ข่าว กลัวจะว้าเหว่เพราะไม่รู้จักสนิทกับใครเลย แต่ไม่ได้เป็นอย่างนั้น เพราะผู้ร่วมเดินทางปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรมที่ได้เข้าใจแล้ว จึงได้รับความเมตตาจากคณะที่เดินทางไปด้วยกัน โดยเฉพาะท่านผู้ใหญ่ มีคุณหญิงณพรัตน์ สนิทวงศ์ คุณป้าสงวน สุจริตกุล คุณน้าชมัย กรลักษณ์ เป็นต้น ที่คอยดูแลกลัวจะหิวในระหว่างเดินทาง ท่านนำขนมชาววังมากมายไปแจกผู้ร่วมเดินทาง ยังจำรสชาติของขนมพายเรือสับปะรดลำเล็กๆ ที่ทั้งสวยงามและอร่อย และคุณป้ายังนำมาความบันเทิงด้วยเรื่องเล่าตลกๆ ตลอดการเดินทาง เช่น เรื่องพ่อแม่ส่งลูกชายไปเรียนเมืองนอก เมื่อเรียนจบนำภรรยาฝรั่งกลับมาด้วย แม่เห็นครั้งแรกอุทานว่า “เวรกรรม” ลูกสะใภ้ดีใจเข้าไปกอด ที่แม่บอกว่า “welcome” (ยินดีต้อนรับ) เมื่อเห็นคุณป้าครั้งใด ก็เตรียมหัวเราะไว้ก่อนได้เลย การเดินทางไปอินเดียครั้งแรกนั้นจึงประทับใจมากๆ ชุ่มชื่นหัวใจด้วยความเข้าใจพระธรรมที่ท่านอาจารย์บรรยายตามสังเวชนียสถานทุกแห่ง และความบันเทิงจากความเมตตาของคณะผู้ร่วมเดินทาง ทำให้มั่นคงในการศึกษาพระธรรมมากขึ้น

และวันเวลาก็ผ่านไปนานนับสิบๆ ปี ได้รู้จักคุณป้ามากขึ้น รู้ว่า แม้คุณป้าจะชอบเล่าเรื่องตลกให้คนหัวเราะ แต่คุณป้าจริงจังกับการศึกษาพระธรรมมากที่สุดเท่าที่เคยเห็น เพราะคุณป้าถอดคำบรรยาย “แนวทางเจริญวิปัสสนา” ของท่านอาจารย์จากเทปคาสเซทด้วยลายมือที่สวยงาม เก็บไว้เป็นเล่มๆ นับได้หลายร้อยเล่ม มีคนขอยืมไปแล้วไม่คืนก็มาก แต่คุณป้าก็ถอดใหม่ จนเมื่อ พ.ศ. 2535 ท่านอาจารย์ให้พิมพ์เก็บไว้ในคอมพิวเตอร์เพื่อเป็นหลักฐานไม่ให้สูญหาย คุณป้าถอดเทปเสร็จแล้วก็ให้คุณอ้อม สวิณี แสนทอง นำมาให้ที่บ้านเย็นวันอาทิตย์ (ตอนนั้นไม่สะดวกไปการเดินทางไปมูลนิธิฯ) เพื่อพิมพ์เก็บไว้ และต่อมาคุณป้าไม่ได้ไปที่มูลนิธิฯ ก็ให้คุณพรชัย ไปเอาที่บ้านคุณป้าไปให้ที่มูลนิธิฯ จึงได้พิมพ์ติดต่อกันจนครบทั้ง 2,081 ตอน และทางมูลนิธิฯได้จัดทำเป็น e book ในเว็บไซต์ www.dhammahome.com

กุศลจิตที่คุณป้าอยู่กับพระธรรมเกือบตลอดเวลาที่ได้ฟัง ได้เขียน ได้อ่านทบทวน ได้พิจารณาพระธรรมนั้น และขออุทิศกุศลทั้งหมดที่ทำมาแล้ว เป็นพลวปัจจัยให้คุณป้าสงวน สุจริตกุศล มีความสุขในภพภูมิที่อยู่ตลอดไปจนกว่าจะถึงที่สุดแห่งทุกข์ในวัฏฏะค่ะ

กราบเท้าคุณป้าเป็นครั้งสุดท้ายด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ

กราบเท้ายินดียิ่งในความดีทุกประการที่คุณย่าสงวน สุจริตกุล ได้บำเพ็ญแล้ว ด้วยความเคารพ ครับ 

ขอกราบแสดงความไว้อาลัยในการจากไปของคุณย่าสงวนผู้เป็นรัตตัญญูบุคคลที่สมควรแก่การเคารพกราบไหว้

With all due respect, I bow to you.

กราบอนุโมทนาในกุศลทุกประการที่คุณย่าสงวน สุจริตกุล ได้บำเพ็ญแล้ว 

กราบอนุโมทนาในกุศลธรรมของคุณย่าค่ะ

กราบเท้ายินดียิ่งในกุศลทุกประการที่คุณย่าสงวน สุจริตกุล ได้บำเพ็ญแล้ว ด้วยความเคารพ ค่ะ

ธมฺโม หเว รกฺขติ ธมฺมจารึ ธมฺโม สุจิณฺโณ สุขมาวหาติ เอสานิสํโส ธมฺเม สุจิณฺเณ น ทุคฺคตึ คจฺฉติ ธมฺมจารี.

"...ธรรมแล ย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม ธรรมที่ประพฤติดีแล้ว ย่อมนำสุขมาให้ นี้เป็นอานิสงส์ในธรรมที่ประพฤติดีแล้ว ผู้ประพฤติธรรมย่อมไม่ไปทุคติ ดังนี้..."

[เล่มที่ 43] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๔ - หน้าที่ 391

"...แม้ตัวเธอ เมื่อป้องกันความเกิดขึ้นแห่งอกุศล ซึ่งยังไม่เกิด ขจัดที่เกิดขึ้นแล้ว เพราะการหลงลืมสติเสีย (ก็) ชื่อว่า สงวน คือ ปกครองตน ฉันนั้น ; เมื่อเธอสงวนตนได้อย่างนี้อยู่ เธอจักบรรลุคุณพิเศษทั้งที่เป็นโลกิยะ ทั้งที่เป็นโลกุตระ..."

มาย้อนอ่านประวัติคุณย่าสงวนแล้วท่านเป็นปูชนียบุคคลที่สมควรแก่ข้อธรรมทั้งสองนี้ทุกประการ ได้เคยร่วมเดินทางไปอินเดียกับคุณย่า และชื่นชมในจิตที่ตั้งมั่นในการศึกษาพระธรรมและวิริยะบารมีที่ถอดเทปคำสอนของท่านอาจารย์ตลอดมา 

ด้วยความรัก/อาลัย และเคารพ

กราบเท้าคุณย่าสงวน สุจริตกุล ขอระลึกถึงคุณที่ท่านทำไว้ดีแล้วในธัมมะ ยินดีในกุศล และขออุทิศกุศลให้คุณย่าอีกคนด้วยครับ

กราบอนุโมทนาสาธุครับ

กราบอนุโมทนาในกุศลทุกประการที่คุณย่าสงวน สุจริตกุล ได้บำเพ็ญแล้วด้วยความเคารพค่ะ 

ขอโอกาสเล่าประสบการณ์ถึงครั้งหนึ่ง ที่ได้มีโอกาสเป็นคนหนึ่งที่ได้เข้ามานั่งร่วมรับประทานอาหารโต๊ะเดียวกันกับท่านอาจารย์สุจินต์และคุณย่าสงวน สุจริตกุล (ผมขออนุญาตเรียกท่านโดยขอใช้คำนำหน้าว่า"คุณย่า") ซึ่งขณะนั้นคุณย่าก็กำลังรอท่านอาจารย์มาที่โต๊ะอาหาร พอได้เวลา ท่านอาจารย์มาถึง ท่านอาจารย์ก็พูดสนทนากับคุณย่าถึงทุกอย่างเป็นธรรม ชึ่งขณะนั้นก็มีอาหารหลายชนิดที่วางอยู่บนโต๊ะที่มีผู้จัดอาหารเตรียมไว้ก่อนแล้ว คุณย่าก็ตอบท่านอาจารย์ไปทำนอง (ผมขอใช้คำว่า"ทำนอง" เพราะไม่ได้จำประโยคที่คุณย่าพูดโดยตรง) ว่า งั้นก็กินธรรม คือคุณย่ากล่าวถึงอาหารบนโต๊ะว่าเป็นธรรม ท่านอาจารย์ก็หัวเราะ ผมก็อดหัวเราะไม่ได้ซึ่งเป็นคำจริงและเป็นประโยชน์ครับ

....

ขออุทิศส่วนกุศลแด่คุณย่าสงวน สุจริตกุล มา ณ ที่นี้ครับ

กราบอนุโมทนา และขออุทิศกุศลที่ได้เจริญแล้วให้คุณย่าสงวนด้วยครับ