แนวทางเจริญวิปัสสนา เล่ม ๑๕๗ ตอนที่ ๑๕๖๑ – ๑๕๗๐

     เวลานี้มีสิ่งที่กำลังปรากฏทางตา ไม่ต้องเรียกสี ไม่ต้องเรียกรูปารมณ์ ไม่ต้องเรียกว่าอะไรเลย ไม่ต้องคิดว่าอยู่ไกล ไม่ต้องคิดว่าอยู่ใกล้ ทั้งหมด เพียงแต่ว่าเมื่อลืมตาสิ่งนี้ปรากฏ แต่ในความรู้สึกของทุกคนซึ่งเคยชินมาตั้งกี่ชาติจนกระทั่งถึงเดี่ยวนี้ คือ ทันทีที่เห็นก็จำหมายลักษณะสัณฐานรูปร่างของสิ่งที่ปรากฏจนคิดว่า มีคนหนึ่งคนใดในสิ่งที่ปรากฏ หรือว่ามีหลายคน มีวัตถุหลายอย่างในสิ่งที่ปรากฏ นี่คือความเห็นผิดที่จะต้องรู้ว่า ขณะนั้นนึก แต่สิ่งที่ปรากฏทางตา เพียงปรากฏทางตา และไม่มีสิ่งอื่นใดทั้งสิ้น