กำลังของโลภะ
ด้วยเหตุนี้พระผู้มีพระภาคจึงไม่ทรงน้อมพระทัยที่จะแสดงพระธรรมซึ่งตรงกันข้ามกับที่เคยเป็น เพราะที่เคยเป็น ไม่เคยปล่อยอะไรเลย ต้องการหมดทุกอย่าง ตามกำลังของโลภะ โลภะต้องการอะไร หามาได้หมด ทุกอย่าง แต่การที่จะรู้ว่า อะไรที่ทำให้เราเป็นทาสของการที่จะต้องไม่รู้จบ ตายแล้วก็เกิด แล้วก็ตายแล้วเกิดไปเรื่อยๆ เพราะโลภะ และโลภะแสดงให้เห็นอยู่ว่า เพียงฟังโลภะตามมาแล้ว ไม่ปล่อยที่จะให้มีความเป็นเราซึ่งหดหู่ ท้อถอย ไม่ได้อะไร และหนทางของพระผู้มีพระภาคที่ทรงแสดง คือ ดับโลภะหมดไม่เหลือเลย นี่คือการดับกิเลส และโลภะที่จะดับได้ ก็คือดับอวิชชา ความไม่รู้ความจริงของสิ่งที่ปรากฏ เพราะว่ามีสิ่งที่ปรากฏแล้วไม่รู้ โลภะจึงติดข้องในสิ่งนั้น
เพราะฉะนั้นจะเห็นได้ กำลังของโลภะมากมายมหาศาล เพราะฉะนั้นถ้าไม่ใช่ปัญญาจริงๆ เป็นความเห็นถูกจริงๆ ไม่สามารถที่จะมีแม้ความเห็นถูก แม้ความคิดที่ตรงที่ถูก ก็มีไม่ได้ ก็จะคลาดเคลื่อนไป และเป็นทาสของโลภะต่อไป
ที่มา ...