เพราะอะไรเรายังคงยึดถือจิต เจตสิก รูป ว่าเป็นเรา ทั้งๆ ที่ฟัง
ผู้ถาม คือผมคิดถึงว่าการมานั่งฟังธรรมนี่ก็ไม่ใช่เรามานั่งฟัง จิตฟัง
สุ. ทราบไหมว่าทำไมเรายังคงยึดถือสภาพธรรมที่เป็นจิต เจตสิก รูป ว่าเป็นเรา ทั้งๆ ที่ฟัง ทุกคนก็ยอมรับความจริงว่าไม่มีอะไรเลยถ้าไม่มีจิต เจตสิก รูป ก็ต้องไม่มีอะไร แต่ว่าสิ่งที่มีจะเป็นอื่นไม่ได้นอกจากจิต เจตสิก รูป แต่ทำไมเราไม่เห็นตามความเป็นจริงอย่างนี้ พอจะทราบไหมว่าเพราะอะไร
ผู้ถาม สิบปี พอฟังเข้าใจจริงๆ แต่มันก็อธิบายไม่ได้ว่าทำไม
สุ. เพราะไม่รู้ใช่ไหมว่าเพราะอะไรเรายังคงยึดถือจิต เจตสิก รูป ว่าเป็นเรา ทั้งๆ ที่ฟัง
ผู้ถาม แสดงว่าเรารู้แค่อรรถแค่นั้น
สุ. หมายความว่าเรายังไม่ได้เข้าใจลักษณะของจิต เจตสิก รูป จริงๆ เราเพียงแต่ได้ยินเรื่องราว เพราะฉะนั้นถ้าเราฟังเรื่องของจิต เจตสิก รูป มากขึ้น เห็นความละเอียด รู้ความเป็นอนัตตา รู้ลักษณะของจิต และเจตสิก รูป ก็จะทำให้ค่อยๆ เห็นว่าไม่ใช่เรา และไม่มีเรา เพราะว่าไม่ว่าจะกล่าวถึงความริษยามีจริงๆ เคยเป็นเรา แต่พอศึกษาแล้วก็รู้ว่าเป็นธรรมอย่างหนึ่ง ขณะนั้นเกิดความรู้สึกจะไม่สบายเลย เป็นความขุ่นเคืองใจ ขณะนั้นก็จะรู้ว่าขณะนั้นก็เป็นธรรม
ที่มา ...