ขั้นสัจจญาณ
อ.นิภัทร ต้องรู้ไปตามลำดับเพราะว่าญาณคือความรู้ มันจะต้องเริ่มต้นด้วยคำว่า “สัจจญาณ” ก่อน สัจจญาณคือการรู้ว่ามีธรรมอย่างนั้นจริงๆ ไม่มีเปลี่ยนแปลง จริงๆ ทางตามีเห็นกับสิ่งที่ปรากฏให้เห็นจริงๆ ใครจะพูดอย่างอื่นไม่ใช่ ต้องเป็นอย่างนี้ ทางหูมีได้ยินกับเสียงจริงๆ ใครพูดอย่างอื่นไม่รู้ ไม่ใช่ ต้องให้เข้าใจชัดเจนอย่างนี้ มั่นคงอย่างนี้ ขั้นนี้ยังไม่ต้องประจักษ์ๆ ไม่ได้ เป็นแค่ขั้นสัจจญาณ เป็นความรู้ขั้นเข้าใจธรรมว่ามีอยู่จริงๆ ที่ตา ที่หู ที่จมูก ที่ลิ้น ที่กาย ที่ใจ มีจริงๆ เรามั่นคงจะได้ไม่ไขว้เขวหรือไม่เอนเอียงๆ ไปตามที่ใครมาชักจูงแนะนำ ต้องอย่างนี้เท่านั้นเป็นสัจจญาณธรรมดา ยังไม่ประจักษ์อะไร ขั้นต่อไปขั้นกิจญาณนี่ขั้นประจักษ์คือเมื่อเข้าใจแล้ว ประจักษ์ก็ประจักษ์อย่างที่เข้าใจนั่นแหละ แต่เป็นการประจักษ์สภาพธรรมที่กำลังปรากฏจริงๆ ต่อไปก็ขั้นกตญาณ ขั้นประจักษ์แล้ว มันต้องเป็นไปตามลำดับ เพิ่งจะเรียนขั้นประถม แล้วจะไปสอบขั้นปริญญาตรีมันไม่ได้ ต้องค่อยๆ ไปเป็นไปตามลำดับ อันนี้เป็นความรู้ที่เราจะต้องค่อยๆ เป็นไป ขั้นสัจจญาณนี่ก็ให้เข้าใจให้ดี ให้เข้าใจให้ถูกต้อง ไม่อย่างนั้นจะถูกเขาจูงจมูกไป
ที่มา ...