ทรัพย์-อริยทรัพย์ 2
ก็จะเห็นได้ว่าแม้แต่ศรัทธา (ทรัพย์เครื่องปลื้มใจ) ก็จะมีกำลังที่ต่างกันมาก และก็ละเอียดด้วยซึ่งแต่ละคนก็ได้สะสมมาที่จะรู้ตัวเองว่าขณะนี้ไม่ต้องไปถามเรื่องของอริยทรัพย์หรือทรัพย์ของคนอื่น แต่ของตนเอง ขณะที่กำลังฟังมีความปลื้มแค่ไหนหรือว่าเพียงแต่เริ่มจะเข้าใจ ถ้าเริ่มจะเข้าใจก็เริ่มจะปลื้ม แต่ยังไม่ถึงกับปลื้มที่ได้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้งหรือว่าได้ประจักษ์ความจริงนั้น เพราะฉะนั้นก็เป็นสิ่งที่จะเห็นได้ว่าทรัพย์ที่มีที่เป็นเครื่องปลื้มใจไม่ใช่เพียงวัตถุภายนอกซึ่งหมดไปได้ แต่ว่าทรัพย์ที่เป็นเครื่องปลื้มใจที่เป็นภายในคือศรัทธา ศีล สุตตะ จาคะ ปัญญา หิริโอตัปปะ พูดอย่างนี้ได้ไหมหรือว่าต้องกลับไปเรียงให้ถูกต้อง ก็เป็นเรื่องที่ว่าไม่ใช่เป็นเรื่องที่จะต้องไปสนใจที่จะเรียงด้วยความเป็นเรา แต่ว่าขณะใดก็ตามที่มีความเข้าใจจริงๆ แม้แต่พระธรรมที่ทรงแสดงว่าทรงแสดงโดยลำดับก็มี เพราะเหตุว่าถ้าไม่กล่าวตามลำดับก็ได้ แต่ว่าที่กล่าวตามลำดับก็มี นี่ก็แสดงให้เห็นว่าทั้งหมดเพื่อความเข้าใจ มิฉะนั้นความเป็นเราก็จะติดหลายอย่าง ขณะที่กำลังสับสนว่าเอ๊ะ แล้วข้อไหนมาก่อน ข้อไหนมาทีหลัง ปลื้มใจหรือเปล่าตอนนั้น ก็ไม่ปลื้มใจ
ที่มา ...