ตลอด ๔๕ พรรษา เพื่อที่จะให้ผู้ฟังเกิดปัญญา
ท่านอาจารย์ ฟังให้เข้าใจเสียก่อน อันนี้สำคัญมาก นี่เป็นเหตุให้พระผู้มีพระภาคทรงแสดงพระธรรมถึง ๔๕ พรรษา แล้ววันหนึ่งๆ ไม่น้อยเลย ไม่เคยสั่งให้ใครไปนั่งเฉยๆ เลย แต่ว่าเสด็จไปโปรดคนที่รู้ว่า เขาสามารถที่จะรับฟัง แล้วแม้ว่าจะยังไม่สามารถรู้แจ้งอริยสัจจธรรมในชาตินั้น แต่ถ้าฟังต่อไป ก็สะสมเป็นอุปนิสัยปัจจัยไป ก็ทรงพระมหากรุณาเสด็จไปแสดงธรรมหรือสนทนาธรรมด้วย นี่ก่อนบิณฑบาต หลังจากทำภัตกิจเสร็จแล้ว ทรงพักผ่อนเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเอง แล้วก็แสดงธรรมกับพระภิกษุ และตอนเย็นก็ทรงแสดงธรรมแก่อุบาสกอุบาสิกา พอตอนค่ำพระภิกษุก็ไปถามปัญหา พอตอนดึกเทวดาก็ไปถามปัญหา แล้วก็ทรงบรรทมเพียงเล็กน้อยเท่านั้นเอง ตลอด ๔๕ พรรษา เพื่อที่จะให้ผู้ฟังเกิดปัญญา
เพราะฉะนั้น เราขณะนี้ก็กำลังฟังพระธรรม จากการที่ไม่เคยได้ฟังมาก่อน ก็เริ่มฟังไปเรื่อยๆ จนกว่าจะเข้าใจขึ้น เป็นการปฏิบัติธรรมในชีวิตประจำวันด้วย เพราะว่าธรรมสำหรับปฏิบัติในชีวิตประจำวันนี่เอง ไม่ใช่ว่าต้องไปสู่มุมหนึ่งมุมใด แต่เป็นการรู้ของจริงๆ ที่มีจริงๆ โดยการฟังเสียก่อนให้เข้าใจ อย่าเพิ่งปฏิบัติใดๆ ทั้งสิ้น
