แด่ผู้มีทุกข์
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
ท่านอาจารย์สุจินต์ ผู้มีทุกข์ควรพิจารณาทุกข์ ซึ่งเป็นความโศกเศร้า เสียใจ น้อยใจ กลัดกลุ้ม โกรธเคือง ขุ่นใจ ไม่แช่มชื่น ว่า เป็นลักษณะของโทสะ ซึ่ง เป็นสภาพธรรมที่ประทุษร้ายจิต โดยประการต่างๆ ตามที่พระผู้มีพระภาคได้ทรงแสดงไว้อย่างไรบ้าง และมีความตั้งใจจริงๆ ที่จะขัดเกลาละคลายความโกรธหรือโทสะนั้นแล้วหรือยัง ซึ่งก็จะต้องเห็นโทษ และ เห็นความละเอียดของความโกรธเสียก่อน
ขอเชิญคลิกอ่าน ...
แด่ผู้มีทุกข์
๐๑ - ความผูกโกรธ เป็นโทสมูลจิต
๐๓ - ผู้มีความมัวเมาในชาติ ...
๐๖ - ผู้ตักเตือนโดยธรรม ด้วยการติหรือการเตือน
๐๗ - ผู้ตักเตือนโดยธรรม เหมือนผู้ชี้ขุมทรัพย์
๐๘ - ผู้ตักเตือนโดยธรรม พึงเปล่งวาจาอันเป็นกุศล
๑๒ - ความขุ่นใจ มีจริง เป็นสภาพธรรมที่เกิดขึ้น
๑๓ - ความขุ่นใจ เพราะกายทุจริต วจีทุจริต มโนทุจริต
๑๔ - ความสิ้นไปแห่งญาติ ความสิ้นไปแห่งโภคทรัพย์
๑๕ - ความพินาศซึ่งเกิดแต่โรค ศีล ความเห็นผิด
๑๖ - ทุกข์ใหญ่ที่สุด คือ ทุกข์ของมรณะ
๑๗ - จุติจิตเกิดแล้วดับ จะเป็นทุกข์ไหม
๑๘ - แม้กำลังจะตาย ก็ไม่ยอมให้สิ่งที่พอใจจากพรากไป
๑๙ - ความโศกอันเนื่องด้วยมรณะ เพราะ พลัดพราก
๒๐ - ความโศกอันเนื่องด้วยมรณะ เพราะ ความสิ้นไป
๒๔ - โสกะ ปริเทวะ ทุกข โทมนัส อุปายาส
๒๕ - ทุกข์เพราะประจวบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รัก
๒๖ - ทุกข์เพราะพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รัก
๒๗ - ทุกข์เพราะไม่ได้สิ่งที่ปรารถนา
๒๘ - ถ้าไม่มีขันธ์ ๕ ก็ไม่มีทุกข์
๓๐ - ทุกข์ เพราะพลัดพรากจากสิ่งที่พอใจ
๓๒ - สังสารนี้กำหนดที่สุดเบื้องต้น เบื้องปลายไม่ได้
๓๓ - การฟังธรรมคือการศึกษาอภิธรรม
๓๔ - ถ้าไม่มีตัวเราก็ไม่มีทุกข์
๓๕ - สภาพธรรมกำลังปฏิบัติกิจของธรรมนั้นๆ
ขอเชิญคลิกอ่านหนังสือ ...
๒๔/๐๑/๒๕๖๔