สารธรรมจากการสนทนาพระสูตรวันที่ 8 มีนาคม 2557

- ดีชั่ว ไม่ได้อยู่ที่คำ แต่อยู่ที่จิตที่คิดเรื่องนั้น ว่าเป็นกุศล หรือ อกุศล

- การให้ ให้เพื่อประโยชน์ของคนอื่น แต่ ประโยชน์นั้นต้องเป็นสิ่งที่ดี

- ให้เทวดา ติดสินบนเทวดา ที่เรียกว่า บน ถูกต้องไหม และ เทวดาจะให้ได้ไหม และ ถ้าให้ได้ เทวดาทำถูกต้องไหม ที่รับสินบน และ ให้สิ่งนั้นให้ เพื่อต้องการสิ่งใด สิ่ง หนึ่ง ถูกต้องหรือไม่

- ต้องมีปัญญา ความเห็นถูก จึงจะรู้ว่า คำพูดใดดี คำพูดใดชั่ว

- คำจริงทุกอย่าง ไม่ใช่ ควรพูดทั้งหมด แต่ คำพูดใด ที่เป็นคำพูดที่จริง และ เกิด ประโยชน์ เกิด กุศล เป็ประโยชน์ ควรพูด

- ศรัทธาไหม ที่บริจาคที่จะสร้าง สิ่งที่ใหญ่ที่สุด ตามวัดวาอารามต่างๆ เพราะ ยัง ไม่เข้าใจแม้แต่คำว่า ศรัทธา

- พระธรรมเป็นประโยชน์สำหรับผู้ที่สะสมปัญญา ศรัทธามา เพราะ ผู้ที่ไม่สะสมปัญญา ไม่สะสมศรัทธามา พระธรรมที่เป็นคำดี ก็เป็นคำชั่วของบุคคลนั้นได้

- ส่วนใหญ่ พอพูดถึงทาน ก็หมายถึงการให้ การบริจาค แต่ถ้าไม่มีเงิน ให้ทานได้ไหม เดี๋ยวนี้นะคะ โกรธใครหรือเปล่า ไม่ชอบใครหรือเปล่า มีโอกาสที่จะเป็นทานไหม สูงกว่าการให้เลย คือ อะไร คะ คือ การให้อภัย ให้ความไม่มีโทษกับบุคคลนั้นด้วย ความเป็นมิตร หรือ ว่าคำพูดอย่างนี้เป็นคำชั่ว เพราะ ทำไม่ได้ พระธรรมที่ พระพุทธเจ้า จึงเป็นสัจจะความจริง แม้ไม่มีเงิน ไม่มีการบริจาค แต่ก็ลองคิดว่า โกรธใครหรือเปล่า คิดร้ายกับใครหรือเปล่า เห็นหน้าแล้วไม่สบายใจหรือเปล่า ก็ต้องเป็นผู้ตรง ค่ะ อกุศล ก็ต้องเป็นอกุศล กุศล ต้อง เป็นกุศล ค่ะ แต่ถึงแม้ว่า ยังทำไม่ได้ ว่าใครชั่ว จิตของผู้นั้นเองที่ชั่ว ซึ่ง ตามการสะสม บังคับไม่ได้ ซึ่ง จะต้องมีความเข้าใจถูกต้อง จึงจะชำระจิตให้บริสุทธิ์ แต่ยังทำไม่ได้ เพราะ ปัญญา ยังไม่พอ จะใช้อย่างอื่น ทำอย่างอื่น ที่ละกิเลสไม่ได้เลย ค่ะ นอกเสียจาก การเห็น ประโยชน์ เห็นคุณค่าของพระธรรม และ อบรมปัญญาต่อไป ค่ะ

- หมิ่นเหม่ ไปสู่ อบายภูมิ เหมือนยืนอยู่ที่ปากเหว เพราะฉะนั้น เมื่อได้เกิดเป็นนุษย์ ก็ ควรมีโอกาสที่จะอบรมปัญญา และ การได้เข้าใจพระธรรมความจริง ค่ะ

- ใครคิดว่าทำได้บ้าง คะ ทำดี เพราะฉะนั้น ยังทำไม่ได้ทั้งหมดนะคะ แต่ เริ่มที่คิดที่ จะทำดี ก็เป็นกุศล ถ้าไม่แม้จะคิด กุศลจะเจริญได้อย่างไร

- การกล่าวความจริงไปตามธรรม ที่ถูกต้อง แต่ ผู้ฟังก็เกิดอกุศลได้

- ถึงอย่างไร คำจริง ไม่มีโทษ แต่ ต้องรู้จักคนฟัง เพราะ ถ้า คนฟังไม่สนใจ พูดไป ก็ไม่มีประโยชน์

- เพราะฉะนั้น แต่ละคำ ฟัง สะสมไป เผื่อจะเป็ปนระโยชน์ที่คอยเตือน เพราะ เป็นคำจริง

- คำจริงเป็นประโยชน์ในที่ทั้งปวง เพราะ เป็นคำจริง แต่ โทษย่อมมี กับ บุคคลที่มีอกุศล

- มีหลายกาละ ที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง โทษของอกุศล ว่า บุคคลอื่น ด้วย คำจริง เป็นธรรมดา ด้วยจิตอนุเคราะห์ แม้ตอนแรก จะนึกไม่ได้ แต่ ตอนหลังก็นึกได้ ดั่ง เช่น พระเทวทัต เป็นต้น

- ที่กล่าวว่า ศรัทธา แต่เป็นไปในความเห็นผิด จะเป็นศรัทธาได้ไหม เพราะ ศรัทธา จะต้องเป็นสภาพธรรมที่ดี เพียงแต่ ใช้ ศรัทธา ตามภาษาไทยที่พูดกัน แท้ที่จริง ก็คือ โลภะ ติดข้องในความเห็นผิด ค่ะ ฝากข้อความสุดท้ายที่ฟังท่านอาจารย์สุจินต์ ชั่วโมงวิชาการที่ว่า ไม่หมดกำลังใจที่จะทำความดีต่อไป