สร้างมณฑปที่มีเครื่องประดับอันเป็นสาระซึ่งควรทัศนา         เช่นกับสถานที่อัน

วิสสุกรรมเทพบุตรนิรมิตไว้     มีฝาเสาและบันไดอันนายช่างจำแนกไว้ดี   วิจิตร

ด้วยมาลากรรมและลดากรรมนานาชนิด          ราวกะว่าจะครอบงำเสียซึ่งสมบัติ

แห่งราชมณเฑียรของพระมหากษัตริย์        ดุจประหนึ่งว่าจะเยาะเย้ยสิริแห่งเทพ

วิมาน  ปานประหนึ่งว่าเป็นสถานที่อาศัยอยู่แห่งสิริ     ดุจท่าเป็นที่ประชุมชั้นเอก

ของเหล่าวิหคคือนัยนาแห่งเทพดาและมนุษย์        และประดุจสถานที่รื่นรมย์ใน

โลกอันเขาประมวลจัดสรรไว้        ตกแต่งมณฑปนั้นให้เป็นเช่นกับวิมานพรหมมี

เพดานงดงาม  รุ่งเรืองดุจสลัดอยู่ซึ่งพวงดอกกุสุมที่ห้อยย้อยนานาชนิด    วิจิตร

ด้วยเครื่องบูชาดอกไม้ต่าง ๆ   มีการงานอันควรทำที่พื้นทำสำเร็จเรียบร้อยดีแล้ว

ประหนึ่งว่ามีพื้นที่บุด้วยแก้วมณีอันวิจิตรด้วยรัตนะฉะนั้น   ภายในมหามณฑปนั้นทรงรับสั่ง ให้ปูเครื่องลาดอันเป็นกัปปิยะ ๕๐๐ ซึ่งคำนวณค่ามิได้    สำหรับภิกษุ ๕๐๐ รูป   แล้วให้ปูเถรอาสน์พิงข้างด้านทิศทักษิณ  ผินหน้าไปทางทิศอุดร   ในท่ามกลางมณฑปให้ตั้งธรรมาสน์อันควรเป็นที่ประทับนั่งของพระผู้มีพระภาคเจ้าผินหน้าไปทางทิศบูรพา  และทรงวางพัดวีชนีอันวิจิตรด้วยงาไว้บนธรรมาสน์นั่นแล้ว    รับสั่งให้เผดียงแก่ภิกษุสงฆ์ว่า   ท่านผู้เจริญ ! กิจของข้าพเจ้าสำเร็จแล้ว

ดังนี้.