ออกไปจากเยื่อใยการยึดถือหนทางที่ผิด
ผู้ฟัง
ท่านอาจารย์ ก็สรรเสริญพระปัญญาคุณของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกครั้งที่กล่าวคำว่ายาก ฟังจนกระทั่งเป็นความเข้าใจของเราเอง ความเข้าใจของคนอื่นก็ไม่สามารถที่จะทำให้สติสัมปชัญญะซึ่งเป็นสติปัฏฐานของเราเกิดรู้ลักษณะหนึ่งลักษณะใด แต่ต้องอาศัยการฟัง และละคลายความไม่รู้ คลายความเห็นผิด ที่เคยยึดถือหนทางที่ไม่ใช่หนทางที่จะทำให้รู้แจ้งอริยสัจจธรรม กว่าจะมีกำลังพอที่จะออกจากโลภะที่เกิดร่วมกับทิฏฐิ ความเห็นผิดนี่ จะเห็นว่าแสนยาก สำหรับผู้ที่เคยปฏิบัติหนทางที่ผิดมา ก็จะมีการยึดติดโดยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็แล้วแต่ เพราะบางคนที่ตั้งใจก็คิดว่า อาจจะเป็นประโยชน์ ทำไปก่อน ซึ่งขณะใดก็ตามที่ไม่ใช่การรู้ลักษณะของสภาพธรรม จะเป็นหนทางที่จะทำให้รู้ลักษณะของสภาพธรรมไม่ได้ นั่นก็เป็นความเข้าใจผิด กว่าจะถอนตัวจากความเห็นผิด ซึ่งเหมือนกับฟ้าครอบแผ่นดิน ทางที่จะออกไปจากโลภะ ไม่ต้องออกไปจนหมดถึงความเป็นพระอรหันต์ เพียงขั้นแรกที่สุด ออกไปจากเยื่อใยการยึดถือหนทางที่ผิด ก็ยาก
เพราะฉะนั้น ถ้าผู้ใดสามารถที่จะออกได้ ก็เริ่มที่จะเข้าใจหนทางที่ถูก แล้วก็อบรมหนทางที่ถูก จนกว่าจะสามารถที่จะดับความเห็นผิดเป็นสมุจเฉท ก็เป็นการออกจากโลภะระดับต้น คือที่เกิดร่วมกับความเห็นผิด
แต่เห็นความสะสมไหม สะสมมาจนยากแสนยากที่จะทิ้งสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ทั้งหมดเป็นปรมัตถธรรม ไม่มีเราเลยสักขณะเดียว สักประเภทเดียว แต่เพราะความไม่รู้จึงยึดถือสภาพธรรมนั้นทั้งหมดว่าเป็นเรา จนกว่าจะคลายด้วยความรู้
ที่มา ...