ฆ่าใครตายเขาเป็นเจ้ากรรมนายเวรเราไหม

ทรงเกียรติ์   ผมอยากทราบว่า ข้อความที่เมื่อกี้ยกมาในธรรมบท กุลสตรีในอดีตชาติที่เคยเป็นเมียหลวง เมียน้อยนั้น เมียหลวงได้ทำเมียน้อยแท้งถึง ๒ ครั้ง ครั้งที่ ๓ ตายเลย เมื่อเมียน้อยตายไป จะเป็นเจ้ากรรมนายเวรของเมียหลวงหรือไม่

ท่านอาจารย์ ที่ใช้คำว่า “เจ้ากรรมนายเวร” หมายความว่าอย่างไร

ทรงเกียรติ์   ในเมื่อเมียน้อยตายไปแล้ว ผูกอาฆาตว่า เกิดมาในชาติใดๆ จะกินลูกของเมียหลวง

ท่านอาจารย์ ค่ะ แล้วเป็นเจ้ากรรมนายเวรอย่างไร

ทรงเกียรติ์   ก็ถึงถามอาจารย์ว่า เป็นหรือไม่

ท่านอาจารย์ เป็นความผูกโกรธ ทุกท่านในขณะนี้อาจจะมีภัย หรืออาจจะมีศัตรูจากบุคคลหนึ่งบุคคลใดในชาติปัจจุบันนี้ จะถือว่าเคยเป็นเจ้ากรรมนายเวรกันมาในอดีต หรือจะเกิดมามีความผูกโกรธกันในปัจจุบันชาติ ก็แล้วแต่ แต่บุคคลนั้นไม่สามารถจะทำอันตรายกับบุคคลใดได้ ถ้าไม่เป็นเพราะกรรมของบุคคลนั้นเอง ถ้าท่านเป็นผู้มีบุญกุศลที่สั่งสมมาดี พร้อมทั้งคติสมบัติ กาลสมบัติ อุปธิสมบัติ ปโยคสมบัติ บุคคลอื่นแม้ว่าจะโกรธ หรือจะผูกโกรธอย่างไรก็ตาม ย่อมไม่สามารถทำอันตรายได้ เพราะเหตุว่าแต่ละท่านมีกรรมเป็นของตน เมื่อกุศลกรรมเป็นเหตุ ก็กระทำให้กุศลวิบากเกิดขึ้น เพราะฉะนั้นไม่ใช่เรื่องที่บุคคลอื่นจะกระทำอื่นภัยใดๆให้ทั้งสิ้น แต่บุคคลที่ยังโกรธท่าน ก็อาจจะยังโกรธจากวัน เป็นเดือน เป็นปี จากชาตินี้ไปถึงชาติหน้าก็ได้ ก็เป็นเรื่องของบุคคลซึ่งผูกโกรธเอง แต่ไม่ใช่บุคคลที่ผูกโกรธจะเป็นเจ้ากรรมที่จะสามารถดลบันดาลอะไรให้ เพียงแต่ว่าถ้าเป็นผลของอกุศลกรรมของท่านเมื่อไร พร้อมที่จะได้รับอกุศลวิบาก ย่อมมีโอกาสที่อกุศลวิบากจะเกิดขึ้น เป็นผลของอกุศลกรรมของท่าน

ทรงเกียรติ์   ถ้าพูดถึงเรื่องกรรมก็จริงอยู่ครับ แต่รายนี้เมื่อผูกโกรธแล้ว ผูกอาฆาตแล้ว เกิดมาในชาติต่อไปได้เกิดเป็นแมวในบ้านนั้น หลังจากเมียหลวงตายไปแล้ว ก็ไปเกิดเป็นไก่ในบ้านนั้น เมื่อไก่ออกไข่ แมวมากินทุกที เพราะฉะนั้นจะว่าเป็นกรรมของไก่ หรือเป็นการกระทำของแมว

ท่านอาจารย์ ถ้าไม่มีกรรมเป็นของตน บุคคลอื่นจะกระทำอันตรายได้ไหม ถ้าท่านไม่มีกรรมของท่านเอง

ทรงเกียรติ์   แต่มาดูในที่นี้ เป็นการกระทำของแมว ไม่ใช่การกระทำของไก่

ท่านอาจารย์ ถ้าบุคคลนั้นไม่มีกรรมเป็นของตัว แมวนั้นจะกระทำได้ไหม

ทรงเกียรติ์   เป็นการกระทำในอดีตชาติที่แป็นเมียหลวงให้ยาเขากินแท้ง กรรมนั้นหรือเปล่าครับ

ท่านอาจารย์ เรื่องของกรรม นอกจากพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว บุคคลอื่นไม่สามารถจะพยากรณ์ได้เลย ถ้าใครกล้าจะพยากรณ์เรื่องกรรมว่า ขณะนี้ที่ท่านผู้ใดผู้หนึ่งกำลังได้รับผลของกรรมหนึ่งกรรมใดว่า เป็นเพราะในชาตินั้นๆได้กระทำกรรมนี้ เป็นบุคคลนั้น ก็ต้องเป็นที่น่าประหลาดอัศจรรย์ว่า บุคคลนั้นสามารถจะล่วงรู้ได้อย่าไร ในเมื่อไม่ใช่ทศพลญาณอย่างพระญาณของพระผู้ภาค

เพราะฉะนั้นไม่ใช่เรื่องของบุคคลอื่นสามารถที่จะรู้ได้  แต่ข้อสำคัญที่พระผู้มีพระภาคตรัสว่า

ดูกรภิกษุทั้งหลาย ธรรมปริยายอันเป็นเหตุแห่งความกระเสือกกระสนเป็นไฉน

ดูกรภิกษุทั้งหลาย สัตว์ทั้งหลายเป็นผู้มีกรรมเป็นของของตน เป็นผู้รับผลของกรรม เป็นผู้มีกรรมเป็นกำเนิด เป็นผู้มีกรรมเป็นพวกพ้อง มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย กระทำกรรมใดไว้ เป็นกรรมดีหรือกรรมชั่วก็ตาม ย่อมเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น 

นี่คือกรรมของตัวเอง เพราะฉะนั้นเจ้ากรรมนายเวรก็เป็นเรื่องซึ่งอย่าเข้าใจผิด คิดว่า บุคคลอื่นเป็นเจ้ากรรมนายเวรจริงๆ ซึ่งสามารถทำให้ท่านได้รับความทุกข์ต่างๆ  แต่เป็นเพราะกรรมของท่านซึ่งเป็นเหตุ