แผ่เมตตาได้เฉพาะผู้ที่มีชีวิตอยู่

สำหรับการแผ่เมตตา แผ่ได้สำหรับบุคคลที่ยังมีชีวิตอยู่เท่านั้น แต่สำหรับผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว การแผ่หรือเจริญเมตตาไม่มีประโยชน์ ไม่เกิดผล เพราะเหตุว่าลองพิจารณาตามความเป็นจริง บุคคลนั้นสูญสิ้นสภาพของการเป็นบุคคลที่เคยเกี่ยวข้อง เคยมีความสัมพันธ์ เคยมีเรื่องราวที่เป็นที่ชอบพอ หรือเป็นที่ชังต่อกัน

เพราะฉะนั้นการที่สามารถมีเมตตาต่อแม้บุคคลซึ่งเป็นที่ไม่รักได้ ในขณะที่ยังมีชีวิตอยู่ ก็เรียกว่า ท่านเป็นผู้อบรมเจริญเมตตา มีกำลังของเมตตาที่สามารถจะแผ่ให้แม้บุคคลซึ่งไม่เป็นที่รักก็แผ่ได้ แต่ถ้าบุคคลนั้นสูญสิ้นความเป็นบุคคลนั้นแล้ว แล้วท่านก็ไปแผ่เมตตาให้บุคคลนั้น ซึ่งท่านเองรู้ว่า ไม่มีบุคคลนั้นอีกต่อไป เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้ค่ะ ในเมื่อท่านเองย่อมรู้แน่แก่ใจว่า ไม่มีบุคคลนั้นอีกต่อไปแล้ว ฉันใด เรื่องของเจ้ากรรมนายเวรก็ฉันนั้น ในเมื่อกรรมก็ได้กระทำไปแล้ว และกรรมนั้นก็เป็นของท่านเอง และบุคคลที่ท่านกระทำกรรมด้วยในชาติไหนๆก็ตาม ในปัจจุบันชาตินี้จะเป็นใคร ถ้ากล่าวลอยๆว่า เจ้ากรรมนายเวร โดยที่ไม่รู้ว่าเป็นใครเลย ก็เหมือนกับโมฆะ เพราะเหตุว่าไม่รู้ว่า ใครที่ไหน แต่ถ้าระลึกถึงว่า ควรจะมีเมตตา และควรจะแผ่อุทิศส่วนกุศลให้บุคคลทั้งหลายที่สามารถจะล่วงรู้ได้ ไม่ว่าบุคคลนั้นเป็นใคร ท่านก็สามารถจะแผ่เมตตาหรืออุทิศส่วนกุศลให้ แม้คนที่ไม่เป็นที่รัก จะดีกว่าการที่จะไปอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร โดยที่ก็ไม่ทราบว่า ในชาติไหนท่านได้ทำกรรมอะไรกับบุคคลใด จนกระทั่งท่านเรียกบุคคลนั้นว่า เป็นเจ้ากรรมนายเวรของท่าน เพราะเหตุว่าแม้แต่กรรมในชาติก่อนๆ ก็ยังนึกไม่ออก ไม่สามารถล่วงรู้ได้ว่า ในชาติก่อนๆได้ทำกรรมอะไร จึงจะได้มีเจ้ากรรมนายเวร และเจ้ากรรมนายเวรที่ว่า เป็นเจ้ากรรมนายเวรในชาติไหนก็ไม่รู้ และถ้าเป็นในชาตินี้ ใครเป็นเจ้ากรรมนายเวรของท่านบ้าง และเจ้ากรรมนายเวรที่ท่านได้กระทำกรรมต่อบุคคลนั้น ยังมีชีวิตอยู่หรือว่าล่วงลับไปแล้ว ถ้าล่วงลับไปแล้ว อุทิศส่วนกุศลให้บุคคลนั้นได้ แต่ไม่ใช่หมายความว่า โดยฐานะเป็นเจ้ากรรมนายเวรลอยๆ โดยไม่รู้ว่าเป็นใคร และเป็นเจ้ากรรมนายเวรในชาติไหน

เพราะฉะนั้นเรื่องของธรรมเป็นเรื่องที่ต้องพิจารณาเหตุผลจริงๆ เพราะว่าถ้าไม่พิจารณาเหตุผล ก็อาจจะกระทำไปโดยที่ไม่เข้าใจว่า จะเป็นกุศลได้จริงๆ ขั้นไหน เพราะว่าเพียงแต่การกล่าวว่า อุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร แต่ไม่รู้ว่า เจ้ากรรมนายเวรเป็นใคร

ยังมีข้อสงสัยในเรื่องของเจ้ากรรมนายเวรไหมคะ

โดยมากมักจะกลัวเจ้ากรรมนายเวรว่า เจ้ากรรมนายเวรจะทำให้ชีวิตของท่านลำบากเดือดร้อน แทนที่จะระลึกว่า กรรมที่ท่านกระทำเกิดเพราะกิเลส เพราะอกุศลของท่าน เมื่อท่านยังมีอกุศลกรรม ยังมีกิเลสซึ่งเป็นเหตุให้กระทำอกุศลกรรม อกุศลกรรมก็เกิดขึ้น เพราะฉะนั้นจึงควรระวังเรื่องของกิเลสและเรื่องของอกุศลกรรม มากกว่ากลัวที่จะไม่อุทิศส่วนกุศลให้กับเจ้ากรรมนายเวร