มีเราทำให้เกิดความเห็นแก่ตัว

เกิดมาเป็นธรรมหมด เห็นก็เป็นธรรม ได้ยินก็เป็นธรรม สุขก็เป็นธรรม ทุกข์ก็เป็นธรรม ต้องไม่ลืม ทุกอย่างไม่เว้นเลย สิ่งที่มีจริงทั้งหมดนั่นแหล่ะเป็นธรรม แต่เมื่อไม่รู้ว่าเป็นธรรม ความไม่รู้ก็ทำให้ยึดถือสิ่งที่มีว่าเป็นเรา เมื่อเป็นเราก็รักเรา ทุกอย่างเพื่อเรา เพราะฉะนั้น ปัญหาของคนทั้งโลก ไม่ว่าอะไรทั้งหมดเพราะมีความเห็นแก่ตัว เพราะเข้าใจว่า มีตัว เมื่อไม่มีความเข้าใจว่า ไม่มีเรา มีแต่ธรรม ก็เข้าใจผิดว่า ธรรมเป็นเรา

เพราะฉะนั้น ก่อนอื่น ต้องเข้าใจให้ถูกต้องว่า ความที่ไม่ดีทั้งหมดเป็นอกุศล มาจากความไม่รู้ และการยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นเรา แต่ความจริงเราอยู่ได้กี่วัน วันไหนจะไม่ใช่เราอีก แน่นอน แต่ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เพราะฉะนั้น สิ่งที่ควรทำระหว่างที่มีชีวิตก็คือว่า เข้าใจพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ อันเป็นเหตุที่จะให้มีความประพฤติที่ดี และค่อยๆ ละความเข้าใจว่ามีเราทำให้เกิดความเห็นแก่ตัว ก็จะหมดปัญหาในทุกวงการ

รับฟัง ... เพราะเห็นแก่ตัว