เราไม่ต้องหวังอะไรเลย เพียงแต่ทำความดีไปเรื่อยๆ
คุณหญิง ดิฉันก็ปล่อยสัตว์มาก เพราะคิดว่าถ้าเราตายแล้วไม่ได้ปล่อย
ท่านอาจารย์ คือช่วยให้เขามีชีวิต ขณะนั้นเป็นเมตตา แต่ว่าเราไม่จำเป็นต้องหวังอะไรเลย เพราะเหตุว่าถ้าถึงเวลาเราจะตาย ไม่ว่าเราจะอายุน้อยอายุมาก อย่างคุณอลัน เราก็เห็นอยู่แล้ว เพราะว่าจุติจิตจะต้องเกิดเพราะกรรม เราจะไปฝืนไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นเราก็ไม่หวั่นไหว วันไหนก็วันนั้น ก็หนีกรรมไม่พ้นทุกคน ที่ใช้คำว่า “ถึงแก่กรรม” นั้นตรงตัวที่สุด เพราะว่ากรรมทำให้จุติจิตเกิด คนอื่นทำไม่ได้แน่นอน อย่างคุณกาญจนายังไม่ถึงแก่กรรม แต่คุณอลันถึง ทั้งๆ ที่อยู่ด้วยกันในที่เดียวกัน แล้วแต่ว่ากรรมจะทำให้จุติจิตของใครเกิด ถ้ายังไม่เกิดก็ทำให้จักขุวิญญาณเกิด โสตวิญญาณเกิด จิตอื่นๆ ประเภทอื่นๆ เกิด
เพราะฉะนั้น เราไม่ต้องหวังอะไรเลย เพียงแต่ทำความดีไปเรื่อยๆ วันไหนก็วันนั้นที่ต้องเปลี่ยนภพเปลี่ยนชาติตามกรรม
