ถ้าไม่ฟังคำของพระพุทธเจ้า จะรู้ได้ยังไง?!…สนทนาธรรมที่บ้าน ซ.พัฒนเวศม์
เราจะพูดชื่อหรือจะ ... เข้าใจสิ่งที่มี
ถ้าจำคำต่อไปเรื่อยๆ แต่ ... ไม่รู้อย่างนี้ ... ประโยชน์อยู่ไหน ... จนตาย!
พระพุทธเจ้าตรัสถึงสิ่งที่มีเป็นปกติ ให้รู้ว่าธรรมะกำลังมีจริงๆ เป็นปกติ แต่เราไปจำคำหมด เป็นบาลีไปหมด เป็นวิถีจิต เป็นโน่นเป็นนี่ไปหมด ไม่รู้เลยว่า กำลังพูดถึงตรงนี้
มีคนสนใจธรรมะมาก ศึกษาเพื่อได้ ... ผิด!! เพราะตัวตน ... เพื่อตนเข้าใจ
เป็นโน่นเป็นนี่เป็นอัตตาทั้งโลกทุกวันแล้วความจริงมันไม่ใช่ จึงต้องค่อยๆ เข้าใจว่าความจริงลึกแค่ไหน ละเอียดแค่ไหน ปกปิดแค่ไหน กำลังเกิดดับก็เหมือนไม่เกิดดับเลย กำลังอยู่ในความมืดด้วยความไม่รู้ เพราะฉะนั้นความไม่รู้ก็ปกปิด ต้องตรง ... สัจจบารมี ... ตรงต่อความเป็นจริงว่า ความจริงเป็นอย่างนี้แต่ไม่รู้ ... จนกว่าจะค่อยๆ รู้ด้วยความไม่ใช่เรา ... ยิ่งยาก ... แล้วแต่ปัจจัย ... ฟังไป ...
ถ้าพระพุทธเจ้าไม่ตรัสจะรู้ไหม ... ไม่มีทาง!!! มันสว่างไปทุกขณะแต่ทุกขณะได้ยังไงขณะที่ได้ยินมันไม่สว่าง ... กว่าจะรู้ว่าสิ่งที่คั่นแทรกสิ่งที่ปรากฏว่าสว่างเดี๋ยวนี้ ... มืดหมด ... ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจมืดทั้งนั้น ใครนะฉลาด ... ใครรู้ ... ถ้าไม่ฟังคำของพระพุทธเจ้า จะรู้ได้ยังไง?!
ความเข้าใจเท่านั้นที่จะละความไม่รู้และความติดข้อง หนทางผิดมีเยอะ (อะไรก็ละกิเลสไม่ได้นอกจากความเข้าใจ) ... อยู่ที่เข้าใจ ค่อยๆ เข้าใจตามลำดับขั้นของปัญญา
ณ กาลครั้งหนึ่ง “สนทนาธรรมบ้าน ซ.พัฒนเวศม์"
พุธ 30 เมษายน 2568 (เช้า)