ไม่คิดว่าจะตาย

 
puangpetch
วันที่  14 ส.ค. 2562
หมายเลข  31100
อ่าน  725

ไม่คิดว่าจะตาย

สุ. ใครบ้างที่คิดว่าใกล้จะตายหรือจะตาย ใช่ไหมคะ ไม่ได้คิดว่าจะตาย แต่คงไม่ได้หมายว่าจะไม่ตายเลย ใช่ไหมคะ แต่ไม่คิดว่าจะตาย เพราะฉะนั้นคิดทุกวัน แต่คิดเรื่องอื่น ไม่ได้คิดเลยว่าจะตาย ถ้าจะตายจะคิดเรื่องอื่นไหมคะ

ค. ท่านอาจารย์ครับ ความตายนี้เป็นภัยอย่างไรครับ และอย่างไรที่กล่าวถึงว่า เป็นการกระทำบุญที่นำความสุขมาให้
สุ. คุณคำปั่น ไม่กลัวตาย
ค. กลัวครับท่านอาจารย์

สุ. กลัว ก็เห็นภัยแล้วไงคะ ตายเป็นของธรรมดา เกิดก็เป็นของธรรมดา แต่จะเกิดเป็นอะไร แม้เดี๋ยวนี้ยังไม่ได้ตาย ยังเป็นอยู่ จะเป็นอย่างไร เพราะยังไงต้องตายแล้วก็ต้องจากโลกนี้ไปแน่ มัวแต่คิดเรื่องอื่น ไม่คิดว่าจะตาย

คิดว่าจะตาย จะหยุดเรื่องอื่นใช่ไหมคะ ทำความดี เพราะจะตาย จะไปทำเรื่องอื่นทำไมคะเสียเวลา เพราะสิ่งที่เข้าใจว่าเป็นเรื่องที่สำคัญที่ต้องทำ ไม่มีค่ะ คิดว่าตายแล้วไม่มี ความจริงไม่มีแม้เดี๋ยวนี้

เพราะฉะนั้นปัญญาก็ต้องเข้าใจถูกต้องขึ้นว่าอะไรเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการที่ยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งสามารถที่จะได้ยินได้ฟัง ได้ไตร่ตรอง ได้เข้าใจถูกต้อง มิฉะนั้นแล้วจะไม่มีโอกาสนี้อีก ถ้าไม่ได้เกิดเป็นมนุษย์ที่ไม่พิกลพิการ และคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังไม่อันตรธาน

ไม่ลืมนะคะ ระลึกถึงความตาย หรือว่าต้องตายแน่ จะตาย ก็เป็นเหตุเกื้อกูลให้มีกุศลในชีวิตประจำวัน พูดแล้วไม่ลืม แต่เป็นอนัตตาใช่ไหมคะ ลืมหรือยัง

ผู้ฟัง ถ้าคิดว่าจะตายนี่ ก็จะเหมือนกับเจริญกุศล อันนั้นเป็นความคิดของผู้มีปัญญา

สุ. เพราะฉะนั้นที่ว่าจะตายนี้นะคะ เป็นคำของใคร ที่เตือนให้รู้ว่าจะตาย ไม่อย่างนั้นทุกคนก็รู้อยู่แล้วว่าต้องตาย แล้วก็จะตายด้วย ก็เพลิดเพลินไป แต่ใครล่ะคะ ที่กล่าวไว้ ชีวิตสั้น แล้วก็ทุกคนก็จะตายแน่ๆ

ผู้ฟัง พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า

สุ. คนที่เขาเพลิดเพลิน พอรู้ว่าเขาต้องตาย บางคนก็ตายแล้วจะตายอยู่แล้ว ต้องไปที่โน้นไปที่นี่ ต่างประเทศ พาลูกที่กำลังป่วยหนักไป จะได้เพลิดเพลินก่อนจะตาย นั่นก็เป็นความคิดที่ไม่ได้เข้าใจเลย ถึงต่อไป จากนั้น คิดถึงแต่ว่าก่อนจะตาย แต่ว่าตายแล้วล่ะไปไหน

ถ้ามีสิ่งที่รักที่สุดในชาตินี้ ทันทีที่จากโลกนี้ไป ไม่รักเลย ไม่มี ไม่มีจริงๆ ค่ะ เป็นคนใหม่ ไม่รู้จักด้วย คนที่เคยพอใจ รักใคร่ วงศาคณาญาติทั้งหลาย ไม่รู้จักเลย

แต่ก่อนจะจากไป ยังเต็มไปด้วยความผูกพัน หารู้ไม่ว่า ยิ่งกว่านั้นอีก เพียงแค่เหมือนมี ก็ไม่มี เพราะเหตุว่าเพียงเป็นสิ่งที่ปรากฏสืบต่อให้จำได้ แต่แล้วก็ไม่เหลือ ไม่มีอะไรเหลือเลย

จะไปผูกพันกับสิ่งที่ไม่มีเหรอคะ เพราะตายแล้วไม่มี มีพระธรรมเป็นที่พึ่งหรือยัง มีพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นที่พึ่งหรือเปล่า

ผู้ฟัง ก็มีบ้าง ไม่มีบ้างค่ะ

สุ. พึ่งได้จริงๆ ค่ะ เมื่อเข้าใจ เพราะฉะนั้นฟังอย่างนี้ก็รู้ว่าไม่มีอะไรสำคัญเลย นอกจากปัญญา ความเข้าใจความจริง ซึ่งความจริงเป็นอย่างนี้ว่าทุกอย่างที่กำลังปรากฏขณะนี้ว่างเปล่าเป็นอากาศ ไม่มีเลย ทุกขณะ แต่ก็สืบต่อเหมือนมีอยู่เรื่อยๆ

ผู้ฟัง แต่ทุกวันนี้หนักเพราะว่าเป็นเราที่มิใช่ธรรมะ

สุ. เพราะฉะนั้นไม่มีที่พึ่ง จนกว่าจะปัญญารู้จริงๆ ว่า ไม่มีอะไรเหลือ

...วันเวลาหมุนไปไม่คืนย้อนเลย
หมั่นเตือนตนเตือนใจตลอดเวลา
เร่งเพิ่มพูนคุณความดีให้ชีวา
ใช้เวลาให้มีค่าประโยชน์ล้ำอนันต์...

------------------------------

ถอดคำบรรยายจาก ฟังธรรม / ธรรมะเตือนใจ

ที่มา : 10567_ไม่คิดว่าจะตาย

https://www.dhammahome.com/audio/topic/10567

------------------------------

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

กราบขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ


  ความคิดเห็นที่ 1  
 
talaykwang
วันที่ 17 ส.ค. 2562

สาธุ สาธุ สาธุค่ะ ปัญญาเห็นแจ้งความตายจริงๆ ว่าควรทำอย่างไรในขณะที่มีชีวิตอยู่ และเมื่อความตายเกิดขึ้นทุกขณะจิต

 
  ความคิดเห็นที่ 2  
 
Selaruck
วันที่ 21 ก.ย. 2562

กราบแทบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่งค่ะ

 
  ความคิดเห็นที่ 3  
 
chatchai.k
วันที่ 20 ก.ค. 2563

ขออนุโมทนาครับ

 
เขียนความคิดเห็น กรุณาเข้าระบบ