เกี่ยวกับการทำวัตร
ขอรบกวนเรียนถามว่าทำวัตรในสมัยพุทธกาลเป็นอย่างไรคะ มีจุดประสงค์เพื่ออะไรคะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ควรทราบว่า การทำวัตร ในสมัยครั้งพุทธกาลเป็นอย่างหนึ่ง การทำวัตรในสมัยปัจจุบันเป็นอีกอย่างหนึ่ง คือ การกระทำวัตรตามพระวินัยบัญญัติที่พระพุทธเจ้าทรงบัญญัติไว้ เช่น อุปัชฌายวัตร อาจาริยวัตร อาวาสิกวัตร อาคันตุกวัตร เป็นต้น ซึ่งหมายถึง หน้าที่ที่พึงกระทำต่อกันในสังคมของพระภิกษุ แต่ในยุคปัจจุบันส่วนมากมิได้กระทำวัตรดังกล่าวแล้ว มีเพียงการสวดมนต์สรรเสริญคุณพระรัตนตรัย และพระสูตรบางสูตรเท่านั้น
จุดประสงค์ของการทำวัตรของพระภิกษุ คือ เพื่อความเจริญขึ้นของกุศลและปัญญา ละกิเลส และเพื่อความอยู่กันด้วยดีของหมู่งสงฆ์ เป็นสำคัญ ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระภิกษุเป็นเพศบรรพชิต สละอาคารบ้านเรือนมุ่งสู่เพศที่สูงยิ่งเพื่อฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญาขัดเกลากิเลสของบรรพชิต มีกิจหน้าที่ที่สำคัญคือศึกษาพระธรรม อบรมเจริญปัญญาขัดเกลากิเลสของตนเอง และน้อมประพฤติในสิ่งที่เหมาะควรในเพศบรรพชิตเท่านั้น พระภิกษุก็มีวัตร คือ สิ่งที่ควรทำสำหรับพระภิกษุ ในฐานะต่างๆ เช่น ผู้ที่เป็นศิษย์มีกิจที่จะต้องดูแลปรนนิบัติผู้ที่เป็นครูอาจารย์ ถ้าเป็นพระอุปัชฌาย์ก็ทำกิจของอุปัชฌาย์แนะนำในสิ่งที่เป็นประโยชน์แก่ผู้ที่เป็นลูกศิษย์ เป็นต้น การทำวัตรในสมัยพุทธกาลจะเป็นในลักษณะอย่างนี้ ไม่ใช่การสวดมนต์เหมือนอย่างในปัจจุบันนี้
เป็นที่น่าพิจารณาว่า ในสมัยพุทธกาล กว่าจะมีโอกาสได้ฟังพระธรรมจากพระโอษฐ์ของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มีไม่บ่อย ผู้ที่มีโอกาสได้ฟังพระธรรมที่พระองค์ทรงแสดง แล้วกลับไปยังที่อยู่ของตน ก็มีการทบทวนเป็นลำดับด้วยดีตามพระธรรมที่ได้ยินได้ฟัง เรียกว่า การสาธยาย ซึ่งเป็นเรื่องของความเข้าใจถูกเห็นถูก ไม่ใช่การพูดคำที่ไม่รู้จัก
การที่จะเข้าใจธรรมได้ นั้น ไม่ใช่การสวดมนต์ แต่ต้องเป็นการฟัง เป็นการศึกษาพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ด้วยความเคารพ ด้วยความละเอียดรอบคอบเท่านั้น เมื่อเข้าใจธรรม ก็รักษาพระธรรมด้วยความเข้าใจถูกเห็นถูกของแต่ละคน ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
