สารธรรมจากบ้านเรือนไทยสินสมุทร ราชบุรี

สนทนาธรรม 14 ก.ค. 2557

@ รู้ไหมคะ ว่ากำลังตาย ทุกขณะ เพราะฉะนั้น อยู่กับความตายโดยไม่รู้ ควรที่จะเห็นค่าของชีวิตที่ได้เกิดมาในการศึกษาพระธรรม

@ ฟังเรื่องอื่นก็ฟังได้เยอะแยะ แต่ ฟังเรื่องที่ไม่เดือดร้อนใจ ดีไหม คะ เพราะ ทำให้ เข้าใจความจริงและ ละคลายกิเลส ความไม่รู้

@ ก่อนตาย ควรที่เข้าใจธรรม ตามระดับปัญญาของแต่ละคน

@ ใครจะรู้ว่าจะตายเมื่อไหร่ คะ ไปกังวลว่าก่อนตาย จะเป็นจิตอะไร แต่ ด้วย ความไม่ประมาท เดี๋ยวนี้ก่อนตายควรทำอะไร ฟังธรรม ศึกษาธรรม เพราะ ไม่รู้ ว่าเย็นนี้ พรุ่งนี้เช้าจะได้ฟังหรือเปล่า เพราะ ถ้าหากได้สะสมปัญญา ความเข้าใจ ก็ตายจากไป ด้วยการสะสมความเห็นถุกต่อไป หลังจากที่ตายไปแล้ว

@ อยู่กับกิเลสตลอดแต่ไม่รู้เลย เหมือนอยู่ในบ้านของศัตรู ซึ่งถ้ารู้ว่ากิเลสมีมาก เป็นมลทิน ก็อบรมปัญญา ศึกษาพระธรรม เข้าใจศัตรู กิเลส ว่าเป็นธรรมไม่ใช่เรา

@ กิเลสมีมากอย่างนี้ ค่ะ อย่าคิดว่าจะมาเร็ว เพียงฟังให้เข้าใจ ถ้าเข้าใจจะ เดือดร้อนกับกิเลสไหม คะ เพราะ เข้าใจว่าเป็นธรรม

@ ธรรมจริงตอนไหน จริงตอนที่กำลังปรากฎ รูป มีเท่าไหร่ มี 28 รูป แล้ว รูป ทั้ง 28 ปรากฎพร้อมกันหรือเปล่า แต่ ต้องปรากฎลักษณะของรูปในขณะที่เป็น อารมณ์ ในขณะนี้ แต่ละรูปเท่านั้น จึงมีจริงที่กำลังปรากฎในขณะนี้

@ เมื่อสักครู่กล่าวถึง ความโสมนัสและความพอใจ ติดข้อง ในขณะทานอาหาร และ ทำอย่างอื่น ถ้าอย่างนั้นก็ไม่ต้องทานอาหาร ไม่ต้องทำอะไรสิ ได้หรือคะ เพราะ โลภะ มีเป็นปกติ เกิดเป็นปกติ ยิ่งมีตัวตนที่จะต้องการจะทำ ขณะนั้นก็ เป็นโลภะแล้ว เพราะฉะนั้น การเข้าใจความจริงของโลภะ และ อกุศลธรรมว่า เป็นปกติ เกิดตามเหตุปัจจัยและเข้าใจว่าเป็นธรรมไม่ใช่เรา เป็นหนทางที่ถูกต้อง

@ ใครก็ห้าม โมหะ ความไม่รู้ไม่เกิดไม่ได้ ใครก็ห้ามโทสะ ความโกรธ ขุ่นเคือง ไม่ได้ ใครก็ห้ามโลภะ ความติดข้องไม่ได้ แต่ เพราะ อาศัยการฟังธรรม ก็เกิด กุศลจิตแทรกขั้น เกิด อโลภะได้ ที่ไม่ติดข้อง แม้แต่การให้ ก็ให้สิ่งที่ประณีต เป็นประโยชน์กับพระภิกษุสงฆ์ หรือ ผู้อื่นได้ สามารถสละสิ่งที่ประณีตได้ แต่ ก็ต้องละเอียดต่อไปว่า ปัญญาสามารถเห็นถูก เข้าใจถูกทั่วได้ ที่แม้ขณะนั้น ก็เป็นการให้ ก็ไม่ใช่เราที่ให้ เป็นแต่เพียงธรรมไม่ใช่เรา

@ ปัญญาที่แหลมคม คือ ปัญญาที่รู้ทั่วในสภาพธรรมในขณะนี้

@ อะไรทั้งนั้นที่จริงที่มีกำลังปรากฎ เป็นธรรมทั้งนั้น ชั่วคราวและดับไป ไม่ เหลือเลย ค่อยๆ เข้าใจไปทีละเล็กละน้อยในขั้นการฟัง ค่ะ

@ ชอบนอกเรื่อง คือ นอกเรื่องจากที่กำลังได้ยินได้ฟังเรื่องนี้ ก็นอกเรื่องไปคิด เรื่องอื่นเลย ที่ไม่ตรงกับที่ฟัง

@ นอกเรื่อง แม้เดี๋ยวนี้ ก็นอกเรื่องแล้ว แต่เข้าใจว่าเป็นธรรมดาที่เป้นธัมมะ

@ ปัญญาที่จะละกิเลสได้จริงๆ คือ ปัญญาที่ไม่หวั่นไหว รู้ว่าเป็นแต่เพียงธรรม ไม่ว่าสภาพธรรมนั้นจะเป็นสภาพธรรมอะไร

@ โดยมากเราอยากรู้เรื่องไม่เป็นเรื่อง ลืมควรรู้เรื่องที่เป็นสาระ

@ เวลาที่ได้รับประโยชน์จากพระธรรม คิดถึงใคร