สมัยพระพุทธเจ้าองค์แรกๆ ในสมัยนั้นมีภาษาใช้แล้วหรือ
สมัยพระพุทธเจ้าองค์แรกๆ ในสมัยนั้นมีภาษาใช้แล้วหรือ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ภาษา ก็คือ สิ่งที่ช่วยสื่อความหมายให้บุคคลอื่นได้เข้าใจ ซึ่งพระพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ทรงอุบัติขึ้น ก็เพื่อแสดงธรรมด้วยภาษาที่ทำให้ให้สัตว์โลกเข้าใจความจริง เพราะฉะนั้น พระพุทธเจ้าทุกพระองค์ย่อมทรงแสดงธรรมเป็นภาษามคธี ภาษาบาลีเสมอ เพราะเป็นภาษาที่แสดงความจริง สัจจะ ที่อรรถ ไม่เปลี่ยนแปลง ไปตามยุคสมัย ที่สามารถสื่อสารให้เข้าใจความจริงได้ เพื่อให้สัตว์ได้ฟังเข้าใจเกิดปัญญาตรัสรู้ตามดั่งเช่นพระองค์ ครับ
[เล่มที่ 68] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย ปฏิสัมภิทามรรค เล่ม ๗ ภาค ๑- หน้าที่ 19
จริงอยู่ มารดาและบิดา เอากุมารน้อยในคราวยังเป็นทารกอยู่ให้นอนบนเตียงหรือ แล้วพูดภาษานั้นๆ ทำกิจนั้นๆ อยู่. ทารกกำหนดภาษานั้นๆ ของมารดาและบิดาเหล่านั้นว่า คำนี้ท่านผู้นี้พูด, คำนี้ท่านผู้นี้พูด
ครั้นวันผ่านมาเวลาผ่านไป ก็ย่อมรู้ภาษาทั้งหมดได้. มารดาเป็นชาวทมิฬ, บิดาเป็นชาวอันธกะ ทารกของมารดาบิดาเหล่านั้น ถ้าได้ยินคำพูดของมารดาก่อน, ก็จักพูดภาษาทมิฬ ถ้าได้ยินคำพูดของบิดาก่อนก็จักพูดภาษาอันธกะ. แต่ถ้าไม่ได้ยินคำพูดของมารดาและบิดาทั้ง ๒ นั้น ก็จักพูดภาษามาคธี
แม้ทารกใดเกิดในป่าใหญ่ไม่มีบ้าน คนอื่นที่ชื่อว่าจะพูดด้วยก็ไม่มีในที่นั้น, ทารกนั้นเมื่อจะเริ่มพูดตามธรรมดาของตน ก็จักพูดภาษามาคธีนั้นแล.
ภาษามาคธีมีมากในที่ทั้งปวง คือ ในนรก, ในกำเนิดดิรัจฉาน,ในเปตติวิสัย, ในมนุษยโลก ในเทวโลก.
บรรดาภาษาของสัตว์ในภูมินั้นๆ ภาษาที่เหลือ เช่น โอฏฏภาษา, กิราตภาษา, อันธกภาษา, โยนกภาษาและทมิฬภาษาเป็นต้น ย่อมดิ้นได้, มาคธีภาษานี้เพียงภาษาเดียวเท่านั้น นับว่าเป็นพรหมโวหารและอริยโวหารตามเป็นจริง ย่อมไม่ดิ้น.
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ทุกๆ พระองค์ ทรงเป็นบุคคลผู้เลิศ ผู้ประเสริฐที่สุดในโลก กว่าที่พระองค์จะได้ตรัสรู้นั้น ทรงบำเพ็ญพระบารมีมาเป็นเวลาที่นานมาก พระคุณของพระองค์นั้นมีมากมาย พระองค์ทรงอุบัติขึ้นในโลกเพื่อประโยชน์เกื้อกูลแก่สัตว์โลกอย่างแท้จริง ด้วยการทรงแสดงพระธรรม ประกาศความจริงให้สัตว์โลกได้เข้าใจตามความเป็นจริง เป็นผู้หลุดพ้นจากกองทุกข์ทั้งปวง พระบารมีทั้งหมดที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทุกๆ พระองค์ได้ทรงบำเพ็ญมาก็เพื่อที่จะอุปการะเกื้อกูลแก่สัตว์โลก ที่จะได้ตรัสรู้ตามพระองค์ เป็นสาวก ผู้ที่เป็นสาวก ไม่ว่าจะระดับใดก็ตาม ล้วนต้องเป็นผู้ที่ได้ฟังพระธรรมที่พระองค์ทรงแสดง
ที่สำคัญพระธรรมที่พระพุทธเจ้าแต่ละพระองค์ทรงแสดงนั้น ไม่มีความแตกต่างกันเลย เหมือนกันทั้งหมด แสดงถึงสิ่งที่มีจริงทุกอย่างทุกประการตามความเป็นจริง เป็นพระมหากรุณาอย่างยิ่งที่ทรงแสดงสิ่งที่พระองค์ได้ตรัสรู้ ให้คนอื่นได้เข้าใจเป็นคำในภาษามคธ ซึ่งเป็นภาษาที่ดำรงพระศาสนา ซึ่งแต่ละภาษาที่ไม่ได้ใช้ภาษามคธ ก็ใช้ภาษาของตนเองในการสื่อเพื่อที่จะได้เข้าใจธรรมที่มีจริงๆ ในขณะนี้สามารถที่จะเข้าใจได้ในภาษาของตน แต่เมื่อกลับไปหาภาษาเดิม คือ ภาษามคธ ก็ตรงกัน เช่น คำว่า ธมฺม เป็นคำภาษามคธ ในภาษาไทย ก็คือ สิ่งที่มีจริงๆ ตรงกันในความเป็นจริง
เพราะฉะนั้น ประโยชน์ไม่ได้อยู่ที่อย่างอื่น แต่อยู่ที่การมีโอกาสได้ฟังได้ศึกษาพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกเป็นปัญญาของตนเอง
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
