วันฟ้าสาง ที่เวียดนามกลาง

เมื่อวันวิสาขบูชา ที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๗ ได้ไปฟังธรรม ที่ มูลนิธิศึกษา และเผยแพร่พระพุทธศาสนา ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ บรรยายไว้ ตอนหนึ่งว่า วันวิสาขบูชา เป็นวันที่โลกสว่าง จากความมืดมิดของความไม่รู้ เมื่อเจ้าชายสิทธัตถะ ทรงตรัสรู้ความจริงของสรรพสิ่งในโลกว่า ไม่มีสิ่งใด ที่เกิด ปรากฏ แล้วจะไม่ดับ เที่ยง เป็นสุข และเป็นตัวตนให้ยึดถือ ว่าเป็นสิ่งหนึ่ง สิ่งใด ได้เลย

เมื่อท่านรู้แจ้งอย่างนี้ ในวันสว่างแล้ว ก็ทรงมีพระมหากรุณา ทรงแสดง พระธรรม ให้ผู้ที่ได้สะสมความเข้าใจความจริงมา ได้รู้ตามด้วย ทำให้โลกสว่าง เพิ่มขึ้น

บัดนี้ เวลาผ่านไป ๒,๖๐๐ กว่าปี โลกก็เกือบมืดอีกครั้ง ด้วยความไม่รู้ เพราะ พระธรรมคำสอน อันตรธานไปจากความเข้าใจ พุทธศาสนิกชนส่วนใหญ่ มุ่งเน้นไปที่พิธีกรรม ไม่มีการศึกษาคำสอน อย่าง ละเอียด รอบคอบ ให้ตรงตามที่ทรงแสดง

เมื่อสหายธรรมชาวเวียดนาม ได้เรียนเชิญท่านอาจารย์ มาสนทนาธรรม เพื่อ ให้เข้าใจคำสอนที่ถูกต้อง ที่เวียดนามเป็นครั้งที่ ๓ (ครั้งแรก เมื่อปี ๒๕๕๕ ที่เวียด- นามเหนือ ครั้งที่ ๒ ที่เวียดนามกลาง เมื่อปีที่แล้ว) จึงมีความรู้สึกว่า โลกกำลังจะเริ่มสว่าง ด้วยความเข้าใจ อีกครั้ง

วันที่ ๑๖ พฤษภาคม ๒๕๕๗ คณะชมรมบ้านธัมมะ มศพ. ๑๑ ท่าน นำโดย ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ได้ออกเดินทางไปดานัง ในวันเดินทาง มีผู้ร่วม เจริญกุศลหลายท่าน

คุณแก้วตา เอนกพุฒิ รับท่านอาจารย์และพี่จี๊ด มาส่งที่สนามบินสุวรรณภูมิ และจัดการดูแลทุกสิ่งทุกอย่าง จนเรียบร้อย

คุณวันชัย ปกรณ์ธนภัทร นำกระเป๋าใบใหญ่ บรรจุของที่ระลึกจากมูลนิธิศึกษา และเผยแพร่พระพุทธศาสนา เป็นกระเป๋า เสื้อยืด มอบให้สหายธรรมเวียดนาม โดย คุณทวีชัย อยู่มั่นธรรมา เจ้าเก่าผู้มีจิตศรัทธา คุณวันชัย ปกรณ์ธนภัทร ผู้แข็งแรง ยังได้ช่วยเหลือยกกระเป๋า เข็นกระเป๋า ให้สมาชิกผู้ร่วมเดินทางที่มีอายุมากกว่า ๘๗ ปี ๓ ท่าน มากกว่า ๖๐ ปี ๕ท่าน และ มากกว่า ๔๐ ปี ๒ ท่าน

ส่วนอีกท่านหนึ่ง คือ คุณเล็ก จิราภรณ์ ศรีสมุทร นั้น ไม่ได้ร่วมเดินทางมาด้วย แม้ว่าจะได้ช่วยกันเข็นกระเป๋า เข้าแถวเช็คอินแล้วก็ตาม เพราะพาสปอร์ตหมดอายุ ก่อน ๖ เดือน เนื่องจากนับเดือนผิด

มีเหตุปัจจัยหลากหลาย ที่ทำให้จะอยู่ หรือ จะไปที่ไหนก็ตาม ปีก่อน มีคนผิด สถานที่ คือ ผิดสนามบิน แต่ก็ยังทันขึ้นเครื่องบิน ปีนี้ ผิดเวลาไป ๑ เดือน เลยไม่ได้ ไปพร้อมกัน คุณเล็กต้องกลับไปทำพาสปอร์ตใหม่ แล้วจะตามไปทีหลัง พวกเรา เอาใจช่วยให้มาพบกันที่เว้ หรือบานาฮิลล์ หรือที่ดานัง นะคะ

ได้ขึ้นเครื่องจากสุวรณภูมิไปด้วยกัน ๑๐ ท่าน ตอนนี้สาวมาดมั่น คุณยุพิน สุชลธาดา ที่ตัดสินใจมาด้วย เพราะเห็นว่าคณะฯ มีแต่ผู้สูงอายุ ไม่มีกำลังเรี่ยวแรง ขนของหนัก จึงได้รับบทหนัก ยกกระเป๋าและสัมภาระต่างๆ ช่วยกับคุณแอ๊ว นภา จันทรางศุ สาวสวยหุ่นนางแบบ ที่ตั้งใจจะมาดูแลความสะดวกสบาย ให้ท่านอาจารย์ และคณะฯ แต่ก็ต้องรับบทหนักด้วยเช่นกัน

อนุโมทนาในกุศลจิตของทุกท่าน ที่ร่วมมือกันคนละเล็กคนละน้อย ตามความ ถนัดและความสามารถ เพื่อให้การเผยแพร่พระธรรมของท่านอาจารย์ เป็นไปตาม วัตถุประสงค์ คือ ให้ความเข้าใจความจริงกว้างขวางไปสู่ผู้สนใจ ไม่ว่าจะอยู่ไหน ก็ตาม

จากสุวรรณภูมิ ใช้เวลา ๑ ชั่วโมง ๕ นาที ก็ถึงไซ่ง่อน ต้องเข็นกระเป๋าไป สนามบินในประเทศ บินต่อไปดานัง ใช้เวลา ๑ ชั่วโมง เวลา ๑๗.๐๐ น. ก็ถึงดานัง ลูกๆ หลานๆ หนุ่มสาววัยสดใส สหายธรรมชาวเวียดนามมารอรับท่านอาจารย์ พากัน นั่งรถบัสต่อไปฮอยอัน เมืองโบราณที่รักษาสภาพเดิมไว้อย่างดี จนได้เป็นมรดกโลก ใช้เวลาอีก ๔๕ นาที ก็ถึงที่พัก ด้วยความอ่อนเพลีย (ตัวเราเองซีออยล์ไม่ค่อยได้ผล)

โรงแรมที่พักอยู่ริมแม่น้ำทีบุน ร่มรื่นด้วยต้นไม้ สนามหญ้าเขียว เราต้องพัก สนทนาธรรมที่นี่ ๕ วัน หวังว่าคงได้สาระจากพระธรรม พอที่จะเป็นประโยชน์ ต่อ แฟนคลับ ที่ติดตามอ่าน นะคะ