แนวทางเจริญวิปัสสนา เล่ม ๑๗๐ ตอนที่ ๑๖๙๑ – ๑๗๐๐

ทุกคนที่อบรมเจริญปัญญาจนกว่าจะถึง จะต้องพิจารณาชีวิตตามปกติ ของตนเองในแต่ละวัน ข้ามไม่ได้เลย เพราะว่าการรู้แจ้งอริยสัจจธรรมเป็นการรู้แจ้งนามธรรมและรูปธรรมในชีวิตประจำวันตามปกติ และต้องมีการละคลายการยึดถือนามธรรมและรูปธรรมลงเรื่อยๆ ไม่ใช่ยิ่งรู้ ยิ่งอยากได้ นั่นไม่ใช่ลักษณะของปัญญา เพราะถ้าเป็นปัญญา ยิ่งรู้ก็ยิ่งละ เช่น ถ้ารู้ว่าสภาพธรรมทั้งหลายเกิดขึ้นเพราะ เหตุปัจจัยทั้งนั้น จะวิตกกังวล เดือดร้อนห่วงใยไหม ในเมื่อประจักษ์แจ้งจริงๆ ว่า ทุกๆ ขณะจิต สภาพธรรมต้องมีปัจจัยจึงเกิดขึ้น