เรียนเรื่องราวจนกว่า ..
ผู้ฟัง วินิจฉัยถึงคำ เช่น ดอกไม้สวยนี่ อาจจะไม่มีทิฏฐิ แต่ถ้าคนสวยโดยคำนี่ต้องมี คนสวยนี่มีไหม
ท่านอาจารย์ นี่เป็นความคิด ถ้าจะเป็นทางตา เวลานี้มีสิ่งที่กำลังปรากฏเท่านั้นเอง แล้วจะมีการยึดถือที่เป็นทิฏฐิหรือไม่ นี่เป็นเรื่องที่ละเอียด ไม่ใช่เมื่อเห็นแล้วก็จะมีการยึดถือเกิดขึ้นได้ เพราะไม่ว่าจะเป็นรูปหรือเวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ หรือว่าธรรมใดๆ ก็ตามเป็นที่ตั้งของขณะจิตนั้นที่เกิดขึ้นร่วมกับความเห็นผิด เราจึงจะกล่าวได้ว่าขณะนั้นมีความเห็นผิดเกิดร่วมด้วย ถ้าไม่มีความเห็นผิดเกิดร่วมด้วยก็แล้วแต่ว่าจิตขณะนั้นจะเป็นอะไร และจิตก็เกิดดับเร็วแสนเร็ว เร็วมาก เรากำลังเรียนเรื่องราวของสิ่งซึ่งกำลังเกิดดับไปในความมืด เพราะว่าไม่ปรากฏเลย แต่กำลังเรียนให้รู้เรื่องราวของสิ่งที่มีจริงๆ ในความมืดว่ามีอย่างนั้น เป็นอย่างนั้น จนกว่าสติสัมปชัญญะจะเกิด และก็ระลึกตรงสภาพธรรมใดก็รู้ว่านี่เป็นลักษณะนั้น เช่น ลักษณะของนามธรรม เรารู้ว่ามี แต่ถ้าสติสัมปชัญญะยังไม่เกิด ก็อยู่ในความมืดแล้ว แต่ขณะใดก็ตามที่กำลังรู้ลักษณะของสภาพนั้น ขณะนั้น รู้ว่ามีแต่ไม่ใช่เป็นแต่เพียงเรื่องราวมีลักษณะนั้นจริงๆ แต่ว่าสิ่งที่มีจริงนี่ก็เกิดดับเร็วมาก มีแล้วหามีไม่ ทั้งหมดตลอดชีวิต
ที่มา ...