ภาพลวงตา ๒


    ท่านอาจารย์ นี่ก็เป็นเหตุผลที่จะทำให้เราเข้าใจสภาพธรรม และนี่คือธรรมที่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ ทรงพระมหากรุณาให้คนที่เหมือนคนตาบอดอยู่ในเหว ยากที่จะขึ้นจากเหวมารู้ความจริง ซึ่งไม่มีอะไร นอกจากสภาพธรรม ละคลายความเป็นตัวตน การที่ไม่รู้ความจริง จนสามารถเป็นพระอริยบุคคลได้ ด้วยยพระมหากรุณาที่ต้องบำเพ็ญพระบารมีมากกว่าพระปัจเจกพุทธเจ้าที่สามารถจะประกอบด้วยพระญาณต่างๆ ที่จะทำให้ทรงแสดงธรรม ๔๕ พรรษา ที่จะให้ธรรมเป็นสรณะที่พึ่งสำหรับเรายุคนี้ เพราะคนสมัยนั้นเพียงแค่ฟังธรรมไม่มาก ท่านก็บรรลุแล้วส่วนใหญ่ ท่านก็มีปัญญาระดับนั้น แล้วหลังจากนั้นมาแค่ ๒๐๐ ปี ๓๐๐ ปี ก็ยังมีพระอรหันต์มากมาย ถึง ๑๐๐๐ ปี เพราะฉะนั้นพอมาถึงเรายุคนี้ จะไม่มีพระธรรมเป็นที่พึ่งโดยรอบคอบโดยละเอียด โดยเข้าใจจริงๆ เป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้

    นี่คือโลกทางตาผ่านไปแล้วโลกหนึ่งในความมืดสนิทซึ่งเกิดดับด้วย ไม่เที่ยงด้วย ทางหูที่กำลังได้ยิน ลองคิดถึงถ้าไม่มีสีกำลังปรากฏ หลับตา มีแต่เสียงปรากฏ แต่เสียงนั้นมีความหมาย มาแล้วเรื่องอีกเยอะแยะ ใช่ไหมคะ บางคนก็จำจนตายจากคำพูดบางประโยคของบางคน ไม่ลืม ไม่อภัยด้วย ก็คิดถึงความไม่รู้นำมาซึ่งกิเลสมากมายมหาศาล หนาแน่นจนเป็นความพยาบาทบ้าง เป็นความริษยาบ้าง เป็นอะไรหลายประการ ก็จะต้องสืบต่อไปอีกด้วยความไม่รู้มากมายสักเท่าไร ด้วยพระมหากรุณาจริงๆ จึงได้ทรงแสดงธรรมให้คนที่มีบุญในปางก่อนที่ได้สะสมมาแล้ว มีโอกาสได้ยินได้ฟังแล้วได้พิจารณา แต่ต้องเป็นความเข้าใจธรรม ถ้าไม่เข้าใจธรรม ผิด จำชื่อ จำเรื่อง เช่นจะปฏิบัติอย่างนี้ ไม่ได้มีความรู้อะไรเลย แล้วต้องการอะไร

    นี่ก็เป็นเรื่องที่ยุคสมัย กาลของพระพุทธศาสนากำลังเสื่อม เราจะรู้ได้ด้วยตัวของเราเองว่า เราเสื่อมเพราะเราไม่ได้ศึกษา ไม่ได้เข้าใจถูกต้อง ไม่ได้มีการอบรมเจริญปัญญาที่จะรู้สภาพธรรมที่มีจริงๆ ที่กำลังปรากฏ เราก็ไปคิดว่า ทำอย่างอื่น แล้วจะเป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า ซึ่งไม่ใช่

    อยู่ในโลกมืด แล้วก็มีสีปรากฏนิดหนึ่ง แล้วก็มืดต่อ มีเสียงปรากฏนิดหนึ่ง แล้วก็คิดต่อ มีกลิ่นปรากฏนิดหนึ่ง ก็วนเสียนอยู่ในสี ในเสียง ในกลิ่น ในรส ในสัมผัส ด้วยความติดข้องมหาศาล ลองคิดดู นอกจากความไม่รู้ มีความเห็นผิด แล้วยังมีความติดข้องในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ  แล้วจะออกได้อย่างไร ถ้าไม่ใช่จิรกาลภาวนา และต้องเป็นความรู้จริงๆด้วย รู้แม้กระทั่งว่า ขณะใดสัมมาสติเกิด ขณะใดหลงลืมสติ นี่คือขั้นแรก ถ้าขั้นนี้ไม่มีจะเจริญสติไม่ได้ เพราะว่าไม่ใช่สัมมาสติ


    หมายเลข 8273
    8 ก.ย. 2558