โลกเจริญด้วยโลภะไม่ได้
ผู้ฟัง
ท่านอาจารย์
ผู้ฟัง
ท่านอาจารย์
นี่แสดงให้เห็นถึงความโลภว่า มีทุกประการ ทุกอย่าง ทั้งในการเล่น อย่างการแข่งขันอยากชนะ นักมวยก็ดี หรือนักฟุตบอลก็ดี ความที่ต้องการชนะ แล้วอยากเป็นสุข ทำได้แม้ทุจริตเล็กๆ แล้วทุจริตเล็กๆก็ใหญ่ขึ้น
ผู้ฟัง
ท่านอาจารย์
เพราะฉะนั้นเราควรที่จะเห็นโทษของอกุศลว่า ถ้าตราบใดมีอกุศลแล้ว ยังมีเหตุให้เกิดทุจริตได้ และทุจริต ทุกคนก็มองเห็นได้เลยว่า เป็นสิ่งที่ใครๆก็ไม่ชอบ คนอื่นทำน่ารังเกียจ แต่พอตัวเองทำ ก็รู้สึกว่าคนอื่นเขาก็ทำกัน ถ้าเป็นอกุศลเจริญ แล้วเราจะรู้สึกอย่างไร อกุศลเจริญ กับกุศลเจริญ ต่างกันมาก แล้วเราจะเลือกอย่างไหน ทั้งๆที่เรามีอกุศล เราก็ยอมรับว่า เป็น มี แต่กำลังอบรมจิตใจเพื่อที่จะให้เป็นกุศลเพิ่มขึ้น จนกว่าจะดับอกุศลหมด
นี่คือจุดประสงค์ที่คนฉลาดจะมองเห็นได้ว่า กุศลต้องดี อกุศลต้องไม่ดี โดยความเป็นจริง แต่จะทำได้มากน้อยแค่ไหน ก็อย่าเพิ่งไปฝืนสิ่งที่ทำไม่ได้ แต่หมายความว่า ค่อยๆอบรมจนกว่าจะเป็นได้ และต้องมองเห็นด้วยว่า ถ้าไม่มีกิเลส หรืออกุศล ต้องดีกว่าแน่นอน
เพราะฉะนั้นก็แล้วแต่กาล บางกาลเราก็ดี บางกาลเราก็ไม่ดี บางกาลดีใหม่ บางกาลก็ไม่ดีใหม่ ก็เป็นเรื่องที่เราบังคับไม่ได้ แต่ว่าความจริงก็เป็นความจริง ทุกคนอยากจะเป็นคนดี ทุกคนอยากจะทำดีที่สุด แต่เราก็อาจจะบอกตัวเราเองว่า ทั้งๆที่พยายามก็ยังไม่สำเร็จก็ได้ แต่ก็ไม่ทิ้งความพยายาม ก็พยายามต่อไปอีกได้