วิตกเจตสิก เป็นได้ทั้งสัมมาสังกัปปะ หรือ มิจฉาสังกัปปะ


    วิตกเจตสิกเป็นได้ทั้งสัมมาสังกัปปะหรือมิจฉาสังกัปปะ  เพราะเหตุว่าเป็นสภาพที่จรดในอารมณ์  หรือเป็นสภาพที่ตรึก  หรือคิดอารมณ์ต่าง ๆ   จะสังเกตได้ว่าถ้ากุศลจิตเกิด   การดำริ   การตรึก  การคิดเป็นไปทางฝ่ายกุศล  แต่ขณะใดที่อกุศลจิตเกิดขึ้น   การตรึก  การคิดนั้นตรงกันข้าม  เช่นคิดเรื่องโกรธนี้ที่จะต้องโกรธ   ขณะนั้นไม่ใช่ตัวตน  ไม่ใช่สัตว์  ไม่ใช่บุคคล  แต่มีฉันทะที่จะโกรธ   เพราะฉะนั้นในขณะนั้นก็ต้องเป็นมิจฉาสังกัปปะ   แต่บางเวลาอาจจะเห็นโทษของความโกรธ  และเห็นว่าความโกรธไม่มีประโยชน์เลย   ในวันหนึ่ง ๆ  เคยเป็นอย่างนี้บ้างไหม   ที่จะเห็นโทษของความโกรธ  เห็นโทษของอกุศล   ในขณะนั้นก็ไม่ใช่สัตว์  ไม่ใช่บุคคล  ไม่ใช่ตัวตน  แต่เป็นสัมมาสังกัปปะ   คือ  วิตกเจตสิกซึ่งเป็นกุศลเกิดขึ้นในขณะนั้น 

    เพราะฉะนั้นการคิดหรือว่าสภาพของวิตกเจตสิกนี้ก็เป็นทางของกรรม  คือถ้าเป็นสัมมาสังกัปปะก็เป็นทางของกุศลกรรม  ถ้าเป็นมิจฉาสังกัปปะก็เป็นทางของอกุศลกรรม


    หมายเลข 6039
    26 ส.ค. 2558