นอกจากเวลาปฏิสนธิ รูปเป็นปัจจัยแก่นามโดยต้องเกิดก่อน

มีข้อสงสัยอะไร   ในเรื่องปุเรชาตปัจจัยอีกไหมคะ

รูปต้องเกิดก่อน   อย่าลืม   จึงจะเป็นปัจจัยแก่นามธรรม   ไม่ใช่นามธรรมสั่งรูปให้เกิดขึ้น   แต่ที่รูปเป็นปัจจัยจะเป็นปัจจัยโดยการเกิดก่อน   นอกจากในขณะปฏิสนธิเท่านั้น   และรูปแต่ละรูปก็เกิดเพราะสมุฏฐานของตนๆ   ตามสมุฏฐานนั้น ๆ   ถ้ารูปใดไม่ปรากฏลักษณะของรูปนั้น   แม้มีก็เหมือนไม่มี   เพราะเหตุว่าดับไปอย่างรวดเร็วที่สุด   จึงไม่ควรที่จะยึดถือรูปว่าเป็นตัวตน   เป็นสัตว์   เป็นบุคคล   หรือยังคิดว่า   ยังมีรูปส่วนนั้นส่วนนี้อยู่ตรงนั้นตรงนี้

มีจริงนะคะ  เมื่อไหร่ ?   ชั่วขณะที่เกิด   แล้วลองคิดดูว่า   การมีจริงชั่วขณะที่เกิดนี้   สั้นและเล็กน้อยแค่ไหน   เพียงแค่ ๑๗ ขณะของจิต   ถ้าจะคิดถึงกายปสาทรูป   ส่วนที่ไม่กระทบสัมผัส   ไม่ปรากฏ   กายปสาทรูปนั้นก็เกิดขึ้นเพราะกรรมเป็นปัจจัย   แน่นอนว่าต้องเกิดแล้ว   แล้วก็ดับไปอย่างรวดเร็ว   เพราะฉะนั้นเมื่อสติไม่ได้ระลึกรู้   รูปนั้นเกิดนิดหนึ่ง   เป็นของจริงชั่วขณะที่สั้นมาก   แล้วก็ดับ   เมื่อดับแล้ว   ก็ไม่มีที่จะมารู้ความจริงว่าเป็นรูปอย่างหนึ่ง   เพราะฉะนั้นจึงมี  ก็เสมือนไม่มี   ทุกรูปที่ไม่ปรากฏ

การรู้อย่างนี้จะทำให้ค่อยๆคลายการยึดถือรูปที่เคยยึดถือว่าเป็นร่างกายของเราได้   เพราะเหตุว่าตามความเป็นจริงแล้วเกิดดับเร็วที่สุด   ไม่ปรากฏ   ก็คือหมดแล้ว   ไม่ปรากฏ   ก็คือ   มีจริงชั่วขณะที่เกิดเล็กน้อย   แล้วก็ไม่ปรากฏเลย   แล้วก็ดับไป   มีจริงชั่วขณะเล็กน้อยที่เกิด   แล้วไม่ปรากฏ   แล้วดับ   ใครจะไปรู้ได้ ?   จะมีค่าอะไร ?   จะมีความหมายอะไร ?   หรือว่าจะมีความสำคัญอะไร ?   ในเมื่อดับไปเสียแล้ว

สำหรับปุเรชาตปัจจัย   ยังมีข้อสงสัยอะไรอีกไหมคะ