เข้าใจความจริงของสิ่งที่มี


        ผู้ฟัง กรณีที่มีความสุขบ้าง ทุกข์บ้าง ก็เบื่อ อยากจะทำให้ถึงที่สุดแห่งทุกข์ บางทีก็สลับกับความสุข พอมีความสุข ก็ไม่เบื่อ อยากให้เกิดอีก ผมว่าน่าจะมีกุศโลบายที่ทำให้ความเบื่อเกิดต่อเนื่อง จนกระทั่งไม่อยากเกิดอีก ขอความกรุณาอาจารย์แนะนำครับ

        สุ. ของตัวเองหรือของพระอรหันต์สัมมาสัมพุทธเจ้า

        ผู้ฟัง ตอนนี้คงเป็นของตัวเองก่อนครับ

        สุ. ของตัวเองต่างคนต่างคิด ต่างคนต่างมีทฤษฎีของตัวเอง

        ผู้ฟัง จะให้เบื่ออย่างถาวรไม่ได้

        สุ. ไม่ใช่จะให้เบื่อถาวร พระพุทธศาสนาไม่ใช่จะให้ทำอะไร แต่เข้าใจถูก เห็นถูก ตามความเป็นจริงของสิ่งที่มี ปรากฏแล้วในขณะนี้ ถ้าสิ่งที่มีปรากฏแล้วในขณะนี้แล้วไม่เข้าใจ ไม่ได้ให้ไปทำอะไรเลย จะไปทำอะไร ในเมื่อไม่เข้าใจสิ่งที่กำลังมี และจะไปทำอะไรได้ จะทำอะไรได้

        ผู้ฟัง คือพัฒนาความคิดเบื่อ

        สุ. มิได้ค่ะ สิ่งที่มีแล้วยังไม่เข้าใจ เหตุที่เกิดของสิ่งนี้ แล้วจะไปรู้เหตุที่ต้องการจะให้เกิดของสิ่งที่คิดหวัง แม้ขณะนี้สิ่งนี้ปรากฏแล้วเพราะมีเหตุให้เกิดฉันใด การที่สิ่งหนึ่งสิ่งใดจะเกิด ก็เพราะมีเหตุของสิ่งนั้น จึงจะทำให้สิ่งนั้นเกิดขึ้นเป็นอย่างนั้น ไม่ใช่เราไปทำทฤษฎีหรือคิดฝันอะไรขึ้น แต่ให้เข้าใจความจริงของสิ่งที่มี และเหตุที่ทำให้เกิดสิ่งที่มีด้วย ถ้าจะให้ดับสิ่งที่มี ก็ต้องดับเหตุที่ทำให้เกิดสิ่งที่มีนั้น ตราบใดที่ยังมีเหตุ ก็ยังต้องมีสิ่งหนึ่งสิ่งใดเกิดขึ้นตามเหตุนั้นๆ

        ผู้ฟัง หมายความว่า ถ้าต้องการให้เกิดวิบากที่ดีก็ต้องทำเหตุที่ดี สะสมเอาไว้ อย่างนั้นใช่ไหมครับ

        สุ. เดี๋ยวนี้เห็น มีเหตุให้เกิดหรือเปล่า

        ผู้ฟัง มีจากอดีต

        สุ. ได้ยิน มีเหตุให้เกิดหรือเปล่า คิดนึกมีเหตุให้เกิดหรือเปล่า

        ผู้ฟัง มีครับ

        สุ. และจะไม่ให้มีสิ่งต่างๆ เหล่านี้ได้อย่างไร ในเมื่อเหตุมีแล้ว พิสูจน์แล้วด้วย คือ ทำให้ผลเกิดปรากฏแล้วด้วยในขณะนี้ ก็ต้องรู้เหตุ เข้าใจเหตุ

        ผู้ฟัง เพราะฉะนั้นสิ่งที่ควรประพฤติปฏิบัติต่อไป คือ ทำในสิ่งที่ถูก

        สุ. เข้าใจค่ะ จะเข้าใจสิ่งที่มี สิ่งที่กำลังปรากฏในขณะนี้โดยวิธีไหน ถ้าไม่ใช่การฟัง

        ผู้ฟัง ใช้จินตามยปัญญาได้ไหมครับ

        สุ. ฟังแล้วต้องคิดทุกคน แต่ว่าคิดถูกหรือคิดผิด อีกเรื่องหนึ่ง ตามการสะสม

        ผู้ฟัง ถ้าเราคิดแล้ว จะเอาอะไรเป็นเครื่องตัดสินว่า เราคิดถูกแล้ว

        สุ. แล้ว คือ สามารถรู้ความจริงของสิ่งที่ปรากฏ ยังไม่แล้ว คือ เพิ่งเริ่มที่จะค่อยๆ เข้าใจขึ้น ซึ่งยังไม่พอ

        อ.นิภัทร การเข้าใจพระธรรมมีคุณค่ามหาศาลในชีวิต เรื่องทุกข์ เรื่องสุขในโลกนี้ก็เป็นของธรรมดาที่จะต้องประสบ แต่ถ้าเราเข้าใจพระธรรมคำสอนของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยถูกต้อง ตามทำนองคลองธรรมแล้ว ก็ถือว่าเราได้แสวงหาสิ่งที่มีคุณค่าให้แก่ชีวิตของเรา เบื้องแรกก็ต้องมีความเข้าใจในพระธรรมให้ถูกต้อง อันนี้สำคัญที่สุด

        ที่มา ...

        พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 270


    หมายเลข 12069
    23 ม.ค. 2567