กล่าวกันทั่วไปว่า สักแต่ว่าเห็น สักแต่ว่าได่ยิน ก็คือเพียงเห็นไป ได้ยินไป โดย

ไม่ได้มีความเข้าใจอะไรเลย แต่ปัญญาที่เข้าใจในความเป็นธรรมของสิ่งที่ปรากฏ

เช่น เห็น เป็นเพียงธรรมอย่างหนึ่ง ไม่ใช่สัตว์บุคคลตัวตนใดๆเลย นั่นจึงเป็น

ความหมายที่แท้จริงในทางธรรมของ สักแต่ว่าเห็น