อกุศลธรรม
สามารถละอวิชชาที่เกิดร่วมกับความเห็นผิดด้วยได้หรือไม่ หรือว่าต้องเป็นปัญญา ขั้นอรหัตมรรค3. อกุศลธรรมที่ได้ยินมักจะเป็นโลภะ โทสะ โมหะ แต่เหตุใดจึงไม่ค่อยมีการกล่าวถึง อกุศลธรรมอื่นๆ ที่เป็นบริวารของทั้ง 3 ประเภทนี้
อาสวะ หมายถึงอกุศลที่ไหลไปแผ่ไปอย่างบางเบา ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น
ทางกาย ทางใจ พร้อมทั้งหมักหมกอยู่ในสันดานของสัตว์ทั้งหลาย โดยสภาพธรรม
แล้วได้แก่ โลภะ ทิฏฐิ และอวิชชาค่ะ
อาสวะมี 4 คือ
1. กามาสวะ ความยินดีพอใจในรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะ
2. ภวาสวะ ความยินดีในภพ ในขันธ์
3. ทิฏฐาสวะ ความเห็นผิด
4. อวิชชาสวะ ความหลง ความไม่รู้ค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
1.บางนัย อธิบายว่า อวิชชาเกิดจากนิวรณ์
ก็เมื่อเป็นเช่นนั้น อวิชชามีข้อนี้เป็นปัจจัยจึงปรากฏ ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เราย่อมกล่าวอวิชชาว่ามีอาหาร มิได้กล่าวว่าไม่มีอาหารก็อะไรเป็นอาหารของอวิชชา ควรจะกล่าวว่านิวรณ์ ๕ (อวิชชาสูตร เล่ม 38 หน้า 197)
2.โมหเจตสิกหรืออวิชชานั้น เกิดกับอกุศลจิตทุกประเภท โลภะที่ประกอบด้วยความ
เห็นผิด 4 ดวงก็มีโมหเจตสิกเกิดร่วมด้วย พระโสดาบันดับโลภะ 4 ดวงนี้ไม่เกิดขึ้นอีก พระโสดาบันดับโลภะที่ประกอบด้วยความเห็นผิด และดับความไม่รู้ที่ประกอบ
ด้วยความเห็นผิดได้ด้วยครับ3. [๕๐๙] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย อกุศลมูล (รากเง่าของอกุศล) ๓ นี้. ๓ คืออะไร คือโลภะ โทสะ โมหะ อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
