ค่อยๆ ฟันฝ่ากระแสของความไม่รู้ซึ่งมหาศาลมากมาย

อ.ธนากร: พูดถึงเรื่องความตรงครับ ก็มีอีกข้อความหนึ่งที่ท่านอาจารย์ได้กล่าวไว้ตอนที่มีแขกมาพบท่านอาจารย์ แล้วก็เป็นข้อความที่ไพเราะอย่างยิ่งครับ ควรที่ทุกท่านจะได้ยินด้วย เพราะท่านอาจารย์ได้กล่าวว่า ถ้าไม่ตรงพระศาสนาจะไม่มั่นคงจนถึงทุกวันนี้ ครับ

ที่ท่านอาจารย์ได้กล่าวว่า เป็นความตรงในพระธรรมในพระสัมมาสัมพุทธเจ้าครับ ถ้าไม่ตรงพระศาสนาจะไม่มั่นคงจนถึงทุกวันนี้อันนี้จับใจมากครับ เพราะว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ ครับ

ถ้าท่านอาจารย์ไม่ได้กล่าวถึงความตรงของพระธรรมที่ต้องตรงที่สุดเลยครับ ความเข้าใจผิดความคลาดเคลื่อนความไม่ละเอียดแล้วก็ทุกอย่างครับ ไม่สามารถที่จะทำให้พระศาสนาสืบทอดมาจากทุกครั้งที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง แล้วก็มาถึงจากครั้งที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง แล้วก็มาถึงทุกวันนี้ที่พวกเรามีโอกาสได้ยินได้ฟังนะครับ ก็จะกราบเรียนท่านอาจารย์ถึงเรื่องนี้ด้วยครับว่า มีความละเอียดอย่างไรครับ

ท่านอาจารย์: ตรงต่อสาตถกสัมปชัญญะทุกคำ ตรงหรือยัง? เห็นไหม ถ้ารู้ประโยชน์จริงๆ ตรงจริงๆ จะต่างกับที่ไม่รู้ประโยชน์ และไม่ตรง ก็ยังคงเป็นอกุศลต่อไป แล้วจะรู้จักคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า หรือประจักษ์แจ้งธรรมะที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงประจักษ์แจ้งแล้วได้อย่างไร?

ทุกอย่างสอดคล้องกันหมด ต้องมีแม้การรู้ทั่วในประโยชน์ที่ฟังแล้วประโยชน์อยู่ตรงไหน? ยังไม่ประพฤติปฏิบัติตาม!! แต่ถ้ารู้ว่าบังคับบัญชาไม่ได้แล้วแต่ปัจจัย จึงฟังและไตร่ตรอง และมั่นคงต่อความจริง สัจจบารมี มั่นคงต่อความจริงว่า เป็นอนัตตา

เพราะจุดประสงค์ คือรู้ความรู้จริงว่า สิ่งที่มีจริงๆ ทั้งหมดที่เกิดขึ้นแล้วดับไปไม่กลับมาอีกเลย ดับหมดสิ้นไม่เหลือ จึงกลับมาอีกไม่ได้สักอย่างเดียว ตรงต่อทุกอย่างตรงต่อความจริงทุกขณะ

มิเช่นนั้น พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะไม่ทรงแสดงพระธรรมถึง ๔๕ พรรษา ซึ่งแต่ละคำไม่มีใครสามารถที่จะเข้าใจลึกซึ้งถ่องแท้ในธรรมะที่ประมาณไม่ได้เลยว่า ต่างกันแค่ไหนแต่ละหนึ่ง ตามปัจจัยที่สะสมมาที่จะเกิดขึ้นเพียงหนึ่งครั้งในสังสารวัฏฏ์ ดับแล้วไม่กลับมาอีกเลย

เห็นไหม ถ้าฟังเผินไร้ประโยชน์ แต่ถ้าฟังไตร่ตรอง เห็นคุณ ค่อยๆ สะสมความตรงต่อธรรมะซึ่งเป็นอนัตตา

ถ้าไม่มีการฟังไม่มีการไตร่ตรองไม่มีการเห็นประโยชน์ การที่จะละอกุศล ประจักษ์แจ้งสภาพธรรมะตามความเป็นจริงเป็นไม่ได้เลย เป็นไปไม่ได้แน่!! ทั้งหมดสอดคล้องกับความเป็นอนัตตาใช่ไหม?

อ.ธนากร: ใช่ครับ เป็นอนัตตาจริงๆ ครับ ไม่มีอะไรที่บังคับบัญชา เป็นตัวตน แต่ว่าต้องเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยเฉพาะของสิ่งนั้นครับ แล้วก็แม้แต่สาตถกสัมปชัญญะที่จะเห็นประโยชน์ ถ้าขาดการฟัง เดี๋ยวนี้ ก็มีไม่ได้เลยครับ ก็ทำให้รู้ว่าอะไรคือเหตุที่เป็นประโยชน์ที่ทำให้จะเห็นประโยชน์มากขึ้นต่อไปครับ ก็ต้องไม่ขาดการฟังแล้วก็การที่เห็นประโยชน์ของการน้อมประพฤติตามครับ

ท่านอาจารย์: ทุกอย่างต้องเป็นไปตามเหตุปัจจัย นี่คือประโยชน์แล้วใช่ไหมของการฟัง?

อ.ธนากร: ใช่ครับ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น ก็สอดคล้องกันทั้งหมดทุกอย่าง ไม่ใช่ไปคอยสาตถกสัมปชัญญะเมื่อไหร่ สัปปายสัมปชัญญะเมื่อไหร่ ไปนั่งคอยได้อย่างไร คอยอย่างไรก็ไม่รู้ว่า เดี๋ยวนี้

อ.ธนากร: ครับ เพราะว่าธรรมที่ได้ยินได้ฟังเป็นสิ่งที่สบายเกื้อกูลเหมาะสมเหมาะควรแก่การเข้าใจเดี๋ยวนี้อยู่แล้วครับ ไม่ต้องไปคอยวันข้างหน้าเลยครับ

ท่านอาจารย์: ตรงข้ามกับโลภะใช่ไหม? เพราะเห็นว่าอยากได้เร็ว สบายไหม? เพียรหาทางผิดๆ เพราะจะเป็นทางถูกไม่ได้เพราะหาทาง ไม่ใช่รู้สิ่งที่กำลังปรากฏ ละเอียดปานนั้น

อ.ธนากร: ใช่ครับ อันนั้นไม่สบายเลยครับ หนักด้วย เพราะว่าอยากแล้วก็ไม่มีทางเป็นไปตามที่อยาก เพราะว่าทุกอย่างต้องเป็นไปตามปัจจัยครับ แต่ว่าก็โง่ครับถึงรู้ว่าหนักแต่เวลาความอยากเกิดไม่ได้รู้เลยว่า ขณะที่ฟังแล้วก็เข้าใจ สบายไม่ต้องทำอะไรเลยเป็นความแยบคายครับ ก็ต้องกลับมาที่สาตถกสัมปชัญญะ ก็คือความรู้ในประโยชน์จริงๆ ครับ ไม่อย่างนั้นก็ตามสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ไปเรื่อยๆ ครับ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น ขาดสาตถกสัมปชัญญะได้ไหม?

อ.ธนากร: ไม่ได้เลยครับ

ท่านอาจารย์: เพราะเป็นปัญญาที่รู้ทั่วในสิ่งที่เป็นประโยชน์ ไม่ละเว้นเลย จึงสามารถจะค่อยๆ ฟันฝ่ากระแสของความไม่รู้ซึ่งมหาศาลมากมายประมาณไม่ได้ที่ผ่านมาแล้ว และที่มีอยู่ และต่อไปข้างหน้า นี่คือสาตถกสัมปชัญญะในการฟังด้วยความเคารพด้วยความอดทนด้วยการละ ไม่ใช่ด้วยการหวัง

อ.ธนากร: จริงทุกคำ แล้วก็เป็นประโยชน์ทุกคำเลยครับ

ขอเชิญอ่านได้ที่ ..

ถ้าไม่ตรง ก็เป็นโทษ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่งค่ะ

กราบยินดีในกุศลจิตของ อ.ธนากร ด้วยความเคารพค่ะ