รักตัวพอที่จะเป็นคนดีไหม? ... สนทนาธรรมที่บ้านซ.พัฒนเวศม์ เช้า 8/10/68

ไม่มีใครไม่รักตัว สารพัดที่จะทำ ลึกลงไปคือรักตัว ... รักตัวพอที่จะเป็นคนดีไหม?? คนที่รักตัวย่อมรักสาตัวให้ผลจากความรักตัว
ทุกคนมีกิเลสหมดหลากหลายมากใน แสนโกฏกัป เพียงแต่ว่าชาตินี้กิเลสของใครจะออกมาหรือไม่ออกมา ยังซ่อนเร้นอยู่ ยังทับถมเข้าไปอีก เพิ่มพูนเข้าไปอีก หรือว่าความจริงเท่านั้นที่จะจบได้ ... ถ้ายังไม่จริง ... จบไม่ได้!!
เพราะฉะนั้นคนที่รักตัวซึ่งทุกคนรักตัวหมด รักแบบไหน รักแบบรักษาตนให้พ้นจากความชั่ว รักษาตนให้พ้นจากความไม่ดี รักษาตนให้พ้นจากกิเลส ... รักษาตนจนหมดกิเลส เพราะฉะนั้นจะเข้าใจคำของพระพุทธเจ้าไหม? รักตนก็ต้องรักษาตนให้พ้นจากความยึดมั่นในตัวเหนียวแน่นทำทุกอย่างเพื่อตน
ที่สำคัญฟังธรรมะเพื่ออะไร?? เพื่อรู้จักธรรมะ เพื่อเข้าใจธรรมะ เพื่อตรงต่อธรรมะ ไม่ใช่หวังอะไร ... หวังเยอะมากใช่ไหม?!
ความหวังของบางคนมากจนกระทั่งแม้ฟังธรรมะก็หวัง ต้องเป็นคนตรง ... ฟังธรรมะเพื่อเข้าใจ เพื่อละ ไม่ได้หวังอะไรเลยทั้งสิ้น แต่เห็นคุณของความเข้าใจว่ามาจากไหนล่ะถึงได้รู้ความจริงว่าโทษคือโทษ ประโยชน์คือประโยชน์ อกุศลเป็นอกุศล กุศลเป็นกุศล แค่นี้ก็สุดปัญญาที่คนอื่นจะมาให้เราแล้ว นอกจากพระธรรม เพราะฉะนั้นยิ่งฟังยิ่งเคารพ ยิ่งมั่นคง ยิ่งเข้าใจที่จะทำทุกอย่างเพื่อพระธรรม ... อย่างอื่นไม่สำคัญเลยเพราะเรายังมีโอกาสที่จะฟังแล้วคนอื่นล่ะ ถ้าเราไม่พูดอะไรเลยทั้งสิ้นแล้วเขาจะมีโอกาสเข้าใจไหม?! สนทนากันเพื่อดำรงรักษาความถูกต้องของพระธรรมเท่านั้น ไม่ใช่เพื่ออย่างอื่นเลย
เริ่มเห็นประโยชน์สูงสุดในชาตินี้ ถ้าไม่มีโอกาสเข้าใจธรรมะเลย นอกจากสูญเปล่ายังเพิ่มกิเลสเข้าไปแค่ไหน ... ยากต่อการที่จะเป็นคนตรงอีกแค่ไหน
เพราะฉะนั้นมีพระธรรมเป็นที่พึ่งแล้วไม่ประพฤติตามนี่พึ่งหรือ?? ฟังด้วยความละเอียดให้เข้าใจไม่คลาดเคลื่อน ไม่ไขว้เขว ให้ตรงต่อความลึกซึ้ง และประโยชน์คือมีเหตุที่จะให้ประพฤติตามได้ตามกำลังของความเข้าใจ เข้าใจน้อยก็ประพฤติตามได้น้อย
เห็นประโยชน์ว่าถ้าชาตินี้ยังเพิ่มอกุศลไปเรื่อยๆ ... มันจะหนาขึ้นอีกเท่าไหร่จากที่หนามาแล้วในสังสารวัฏเพราะฉะนั้นกว่ามันจะออกเพราะเห็นความลึกซึ้ง ไม่หวังเลยนั่นคือหนทางมรรคมีองค์ 8 มีความเห็นถูกต้องว่าไม่ใช่ด้วยความหวัง แต่ด้วยความเข้าใจความจริงที่กำลังมีเดี๋ยวนี้ ถึงจะค่อยๆ ไปสู่การประจักษ์แจ้งความจริงของสิ่งที่กำลังมี ... แสนยาก ... ไม่ใช่เรา ... เกิดดับ ... นี่คือเดี๋ยวนี้
เพราะฉะนั้นวันหนึ่งถึงได้ ท่านที่ถึงมาแล้วท่านไม่หวั่นไหวเลย อีกนานเท่าไหร่ก็ขอให้ตรง ... ขอให้จริง ... ขอให้มั่นคง ... มิฉะนั้นเพิ่มกิเลส ใครก็ช่วยไม่ได้ นอกจากคำของพระพุทธเจ้า ... ชี้โทษและชี้หนทางที่จะละโทษ
ยินดีในความดีของทุกท่านค่ะ
เดี๋ยวนี้
เห็นประโยชน์ว่าถ้าชาตินี้ยังเพิ่มอกุศลไปเรื่อยๆ มันจะหนาขึ้นอีกเท่าไหร่จากที่หนามาแล้วในสังสารวัฏ เพราะฉะนั้น กว่ามันจะออกเพราะเห็นความลึกซึ้ง ไม่หวังเลย นั่นคือ หนทางมรรคมีองค์ 8 มีความเห็นถูกต้องว่าไม่ใช่ด้วยความหวัง แต่ด้วยความเข้าใจความจริงที่กำลังมีเดี๋ยวนี้ ถึงจะค่อยๆ ไปสู่การประจักษ์แจ้งความจริงของสิ่งที่กำลังมี แสนยาก ไม่ใช่เรา เกิดดับ นี่คือเดี๋ยวนี้
กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ยินดีในกุศลจิตครับ




