นี่คือธัมมจักกัปปวัตตนสูตรใช่ไหม?_สนทนาธรรมไทย-ฮินดี วันเสาร์ที่ ๕ กรกฎาคม ๒๕๖๘

ท่านอาจารย์: เราไม่ได้พูดภาษาบาลี เราไม่รู้ความหมายของคำ แต่สามารถจะรู้ความจริงได้ทุกภาษา

เพราะฉะนั้น การแสดงธรรม ไม่ใช่พูดตามคำ พูดคามคำแต่ไม่เข้าใจความหมายเลยใช่ไหม?

อาช่า: เป็นไปได้ที่เราใช้คำถูก ทุกอย่างถูก

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น ไม่ว่าในภาษาไหนเพื่อเข้าใจความจริง

ถ้าพูดตามคำแปล แต่ไม่รู้จักธรรม จะเข้าใจคำที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสได้ไหม? สิ่งที่มีเดียวนี้ทั้งหมดเป็นธรรมะแต่ละหนึ่ง เกิดแล้วดับ แล้วไม่กลับมาอีกเลย จริงไหม?

อาช่า: จริงค่ะ

ท่านอาจารย์: แต่ไม่จบ มีธรรมะที่เกิดต่อทุกขณะ ธรรมะเมื่อกี้นี้ดับแล้วไม่กลับมาอีก แต่เดี๋ยวนี้มีธรรมะที่เกิดอีก แล้วก็ดับไปอีก

นี่คือความหมายของธัมมจักร ไม่ว่าจะใช้คำว่าเหมือนล้อของธรรม ก็คือเกิดแล้วก็ดับเกิดแล้วก็ดับหมุนไปไม่จบ

เพราะฉะนั้น ฟังธัมมจักกัปปวัตตนสูตรเพื่ออะไร?

อาช่า: เพื่อเข้าใจค่ะ

ท่านอาจารย์: เข้าใจอะไร?

อาช่า: เข้าใจธรรมะ สิ่งที่มีจริงค่ะ

ท่านอาจารย์: เพื่อเข้าใจธรรมะเดี๋ยวนี้เกิดดับไม่รู้จบ

อาช่า: ค่ะ

ท่านอาจารย์: ธรรมะเกิดดับตั้งแต่เกิด เดี๋ยวนี้กำลังเกิดดับ เกิดเห็น เกิดได้ยิน เกิดได้กลิ่น เกิดลิ้มรส เกิดรู้สิ่งที่กระทบสัมผัส เกิดคิดนึก สลับ แล้วก็ตื่น

จบหรือยัง?

อาช่า: ยังไม่จบค่ะ

ท่านอาจารย์: เมื่อไหร่จะจบ?

อาช่า: เมื่อบรรลุนิพพานค่ะ

ท่านอาจารย์: แล้วจะบรรลุได้อย่างไร?

คุณสุคิน: ท่านอาจารย์ครับ อาช่าอ่านเคร่าๆ แล้วก็อ่านเจอการเจริญบารมีด้วย เมื่อกี้ท่านอาจารย์ถามว่า หนทางที่จะไปถึงนิพพานคืออะไร เขาก็ตอบว่า เดินทางที่เกี่ยวกับการดับกิเลส ผมก็เลยบอกว่าทำไมไม่พูดว่า ทางของการเจริญปัญญา ไปพูดในนัยยะว่าดับ เขาบอกว่าเพราะว่ามันไม่ใช่แค่ปัญญาอย่างเดียวที่อ่านมา พูดถึงบารมีด้วย เพราะฉะนั้น จะพูดว่าเป็นหนทางของปัญญาก็ไม่พอครับ

ท่านอาจารย์: ก็เลยไปกันใหญ่ ศึกษาธรรมไม่ใช่ไปกันใหญ่

อาช่า: ไปกันใหญ่ นี่ก็มีเหตุผลว่า ใกล้ถึงวันอาสาฬหบูชาแล้ว ก็จะต้องไปพูด แล้วก็ตามประสบการณ์คนจะถามเยอะ เพราะฉะนั้น ถ้าความรู้น้อยไปในนัยยะส่วนต่างๆ ของพระสูตรนี้ จะทำให้ไม่สามารถตอบคนอื่นได้ เพราะฉะนั้น จึงอยากจะให้ท่านอาจารย์พูดถึงทุกอย่างที่อยู่ในพระสูตรนี้

ท่านอาจารย์: เพื่อจะพูดตามใช่ไหม?

อาช่า: เท่าที่ตัวเองเข้าใจก็จะพูดตามนั้น แต่ก็จะพยายามให้เข้าใจมากที่สุดที่ทำได้

ท่านอาจารย์: พูดตามที่เรากำลังพูดอย่างนี้ดีกว่าไหม?

อาช่า: ใช่ มันก็จริง แต่ว่าถึงเวลานั้นแล้วคนถามถามหลายอย่าง แล้วไม่สามารถ อย่างน้อยควรจะมีความรู้หน่อย แม้ว่าพูดไปตามนี้แล้วเราเข้าใจและเห็นค่า แต่คนอื่นอาจจะไม่เห็น

ท่านอาจารย์: คนถามรู้อะไรไหม?

อาช่า: เข้าใจว่า วิธีที่ท่านอาจารย์เกื้อกูลพวกเรานี้เป็นวิธีที่ถูกที่สุดแล้ว

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น ทำอย่างนี้ดีไหม?

เพราะฉะนั้น วันสำคัญทุกวัน ก็คือเป็นวันที่ได้รู้จักธรรมะ มีคำว่า ธัมมจักร ต้องให้เขารู้จักธรรมะ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ และกราบยินดีในกุศลของคุณสุคิน ผู้ถ่ายทอดคำท่านอาจารย์เป็นภาษาฮินดีค่ะ

เพราะฉะนั้น วันสำคัญทุกวัน ก็คือเป็นวันที่ได้รู้จักธรรมะ มีคำว่า ธัมมจักร ต้องให้เขารู้จักธรรมะ

คุณอาช่าจะพูดธรรมะวันอาสาฬหบูชาเพื่ออะไร?

อาช่า: เพื่อให้คนเข้าใจธรรมะค่ะ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น เขาไม่รู้จักธรรมะ ก็เริ่มให้เขาเข้าใจก่อน คนส่วนใหญ่ประมาทความลึกซึ้งของธรรมะ

รู้ไหม ถ้าไม่รู้ความลึกซึ้งของธรรมะ ไม่มีวันจะรู้จัก ธรรมะเลย

เพราะฉะนั้น ไม่ว่าวันไหน หรือวันอาสาฬหบูชา ก็เพื่อให้รู้จักธรรมะให้เข้าใจธรรมะทั้งนั้น

เพราะฉะนั้น วันนั้น และวันอาสาฬหบูชาเป็นวันที่คุณอาช่าจะแนะนำให้คนได้รู้จักความลึกซึ้งของธรรมะ ไม่อย่างนั้นเขาจะฟังเรื่องธรรมะแต่ไม่รู้จักธรรมะเลย เริ่มต้นเดี๋ยวนี้ค่ะ คุณอาช่าก็เริ่มกับเขาเหมือนเริ่มเดี๋ยวนี้ เพื่อปลูกฝังความเข้าใจความลึกซึ้งของธรรมะ

ไม่ต้องรีบร้อนพูดอะไรมากมายโดยไม่เข้าใจธรรม

เพราะฉะนั้น ทุกครั้งที่พูดเรื่องธรรมะ เป็นการเตือนให้เห็นความลึกซึ้งของธรรมะ

เดี๋ยวนี้มีอะไร?

อาช่า: มีเห็น

ท่านอาจารย์: เห็นมีจริงไหม?

อาช่า: มีจริงค่ะ

ท่านอาจารย์: เห็นเป็นอะไร?

อาช่า: เป็นธรรมะ เป็นนามธาตุที่รู้ที่เกิดแล้วดับ

ท่านอาจารย์: เห็นเดี๋ยวนี้คืออะไร?

อาช่า: เป็นธรรมะ

ท่านอาจารย์: ธรรมะคืออะไร ธรรมะมีเยอะเยะ ทำไมเห็นเป็นธรรมะ?

อาช่า: เพราะว่าเกิดตอนนี้ค่ะ

ท่านอาจารย์: รู้จักเห็นแล้วยัง?

อาช่า: ยังค่ะ

ท่านอาจารย์: นั่นล่ะ จะได้รู้ว่า กำลังเห็นก็ไม่รู้จักเห็น

เพราะฉะนั้น จะให้พูดเรื่องอื่น หรือให้เข้าใจเห็นจนรู้จักเห็น

อาช่า: ควรจะเข้าใจสิ่งที่มีจริงตอนนี้

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น ไม่ไปไหนใช่ไหม?

อาช่า: ค่ะ ไม่ไปไหน

ท่านอาจารย์: เพราะกำลังเห็น ก็ยังไม่รู้จักเห็น แล้วจะไปไหน? ถ้าพูดเรื่องเห็นอีก ค่อยๆ เข้าใจขึ้น เป็นประโยชน์ไหม?

อาช่า: เป็นค่ะ

ท่านอาจารย์: นี่คืออริยสัจจธรรม ๓ รอบ ฟังให้รู้ว่าเห็นคืออะไรอย่างละเอียดยิ่ง

เห็น ลึกซึ้งไหม?

อาช่า: ลึกซึ้งค่ะ

ท่านอาจารย์: เพราะอะไรจึงลึกซึ้ง?

อาช่า: ลึกซึ้งที่ว่าเกิดอยู่ก็ไม่เข้าใจค่ะ

ท่านอาจารย์: เห็นเกิดแล้วเห็นดับ ไม่รู้ แล้วจะรู้ได้ไหม?

อาช่า: รู้ได้ค่ะ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น จะรู้ได้เพราะมีจริงเป็นปัญญาบารมี ปัญญาบารมีรู้อื่น หรือรู้เห็นที่กำลังเห็นเดี๋ยวนี้เพิ่มขึ้น

อาช่า: รู้สิ่งที่มีจริงตอนนี้ค่ะ

ท่านอาจารย์: ปัญญาบารมีเข้าใจเห็น จนกระทั่งรู้จักเห็นใช่ไหม?

อาช่า: ใช่ค่ะ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น ถ้าไม่มีความเข้าใจ เห็น เพิ่มขึ้นทีละเล็กทีละน้อย จะเป็นบารมีให้ประจักษ์เห็นที่กำลังเกิดดับได้ไหม?

อาช่า: ถ้าไม่เจริญความเข้าใจก็ไม่ถึงระดับนั้นค่ะ

ท่านอาจารย์: ถ้าอ่านพระไตรปิฎกจบ พระสูตรเป็นเรื่องๆ จบ แต่ไม่รู้จักเห็นเดี๋ยวนี้ เป็นบารมีหรือเปล่า?

อาช่า: เป็นไปไม่ได้ค่ะ

ท่านอาจารย์: เริ่มรู้จักธรรมะ รู้ว่าต้องเข้าใจธรรมะ นั่นคือปัญญาบารมี

อาช่า: ค่ะ

ท่านอาจารย์: ธรรมะไม่ได้มีแต่เห็น ทุกอย่างที่มีจริงเป็นธรรมะทั้งหมด เพราะฉะนั้น ถ้าไม่เข้าใจธรรมะจริงๆ แต่ละหนึ่งอย่าง จะประจักษ์แจ้งความจริงของธรรมะได้ไหม?

อาช่า: ไม่ได้ค่ะ

ท่านอาจารย์: แน่ใจไหม?

อาช่า: แน่ใจค่ะ

ท่านอาจารย์: นั่นเป็นสัจจบารมี ถ้าความเข้าใจไม่เปลี่ยนที่จะต้องมั่นคง ฟังธรรมะเพื่อเข้าใจความจริงถึงที่สุดที่กำลังเป็นธรรมะที่เกิดดับ นั่นคือหนทาง เป็นอริยสัจจธรรมที่ ๔ ในอริยสัจจธรรม ๔

เพราะฉะนั้น ขณะที่กำลังเข้าใจอย่างนี้เป็นความเข้าใจอริยสัจจธรรมใช่ไหม?

อาช่า: ใช่ค่ะ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ และกราบยินดีในกุศลของคุณสุคิน ผู้ถ่ายทอดคำท่านอาจารย์เป็นภาษาฮินดีค่ะ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น ที่คุณอาช่ากำลังเข้าใจเดี๋ยวนี้ ก็จะช่วยให้คนอื่นได้เข้าใจอย่างนี้ด้วย นี่คือธัมมจักกัปปวัตตนสูตรใช่ไหม?

อาช่า: ค่ะ

ถ้าไม่เข้าใจอย่างนี้ เพียงพูดเรื่องธัมมจักกัปปวัตตนสูตร เป็นธัมมกัปปวัตตนสูตรจริงๆ หรือเปล่า?

อาช่า: ถ้ารู้แต่คำ ก็ไม่สามารถพูดได้ว่า กำลังพูดถึงธัมมจักกัปปวัตตนสูตรค่ะ

ท่านอาจารย์: เป็นประโยชน์ไหม?

อาช่า: เป็นค่ะ

ท่านอาจารย์: เมื่อคุณอาช่าเข้าใจประโยชน์ของการฟังธรรมะ ก็เป็นวันที่คุณอาช่าจะให้คนที่มาฟังในวันอาสาฬหบูชา ได้เข้าใจประโยชน์ที่แท้จริงการฟังธรรมะด้วย

เพราะฉะนั้น ต้องเป็นความเข้าใจของคุณอาช่าเอง จึงจะสามารถทำให้คนอื่นเห็นประโยชน์เข้าใจธรรมะได้

อาช่า: ค่ะ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น ตอนนี้มีอะไรที่คุณอาช่าอยากจะสนทนาให้เข้าใจ ก็เชิญถามได้เลย

อาช่า: เรื่องธัมมจักกัปปวัตตนสูตร อริยสัจจ์ ๔ อยากจะคุยเรื่องนี้ต่อ สัจจ์ที่ ๑ อริยสัจจ์ที่ ๒ เราสนทนากันก่อนหน้านี้แล้ว ขอท่านอาจารย์ต่อเรื่องอริยสัจจ์ที่ ๓ และอริยสัจจ์ที่ ๔ ค่ะ

ท่านอาจารย์: ก็ดีนะ ที่ฟังแล้วรู้ว่าเราพูดแล้วเรื่องอริยสัจจ์ที่ ๑ ที่ ๒ และที่ ๔

เพราะฉะนั้น อริยสัจจ์ที่ ๓ ต้องต่างกับ ๑ ๒ ๔ ใช่ไหม? พูดเพื่ออะไร?

อาช่า: เพื่อความเข้าใจค่ะ

ท่านอาจารย์: ง่ายจัง!! เพื่อให้รู้ว่า เดี๋ยวนี้เป็นอริยสัจจะที่ ๑ และอริยสัจจะที่ ๒ ที่หมุนไปไม่หยุดเลย เห็นโทษไหม? เห็นโทษของอะไร?

เพราะฉะนั้น ฟังธรรมแล้ว เห็นโทษของธรรมะที่เกิดดับหยุดไม่ได้แล้วหรือยัง?

อาช่า: เห็นโทษน้อยมากแค่ขั้นคิดค่ะ

ท่านอาจารย์: ก็ยังดีกว่าไม่เห็นใช่ไหม ถ้าเข้าใจขึ้น ค่อยๆ เห็นโทษเพิ่มขึ้นใช่ไหม?

อาช่า: ถ้าเข้าใจเพิ่มขึ้นก็จะเห็นโทษมากขึ้นค่ะ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น จะเห็นโทษของเดี๋ยวนี้ที่กำลังเกิดดับไม่หยุดไหม?

อาช่า: ค่ะ ฟังธรรมะเพื่อเจริญความเข้าใจถึงโทษของสิ่งที่เกิดแล้วดับค่ะ

ท่านอาจารย์: ฟังเท่านี้ เห็นโทษแค่นี้ ใช่ไหม?

อาช่า: ยิ่งเข้าใจก็ยิ่งเห็นโทษค่ะ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น เข้าใจเพียงเท่านี้พอไหม?

อาช่า: เท่านี้ไม่พอค่ะ

ท่านอาจารย์: นี่เป็นเหตุต้องฟังทุกคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อเข้าใจขึ้น จนกว่าจะเข้าใจว่า พระองค์กำลังทรงแสดงความจริงของเดี๋ยวนี้

อาช่า: ค่ะ

ท่านอาจารย์: เดี๋ยวนี้มีคุณอาช่าไหม?

อาช่า: ไม่มีค่ะ

ท่านอาจารย์: แล้วมีอะไร?

อาช่า: มีแต่ธรรมะ

ท่านอาจารย์: อย่างนี้ทุกทีเลย ถามทีไรก็ธรรมะ

อาช่า: มีเสียงค่ะ

ท่านอาจารย์: เสียงเป็นคุณอาช่าหรือเปล่า?

อาช่า: ไม่ใช่ค่ะ

ท่านอาจารย์: เสียงเป็นนกหรือเปล่า?

อาช่า: ไม่ใช่ค่ะ

ท่านอาจารย์: เสียงเป็นอะไร?

อาช่า: เป็นรูปที่เกิดแล้วต้องดับค่ะ

ท่านอาจารย์: เดี๋ยวนี้มีรูปอะไร?

อาช่า: มีเสียงค่ะ

ท่านอาจารย์: มีอะไรอีก?

อาช่า: มีกาย มีแข็ง มีร้อน

ท่านอาจารย์: เกิดดับหรือเปล่า?

อาช่า: เกิดดับ

ท่านอาจารย์: เดี๋ยวนี้หรือเปล่า?

อาช่า: เดี๋ยวนี้ค่ะ

ท่านอาจารย์: รู้ได้ไหม?

อาช่า: รู้ได้ค่ะ

ท่านอาจารย์: จะรู้ได้อย่างไร?

อาช่า: หนทาง ก็คือหนทางอย่างที่เราทำอยู่นี่ ก็คือฟังธรรมสนทนาธรรมความเข้าใจเพิ่ม

ท่านอาจารย์: อริยสัจจธรรมที่ ๔ ใช่ไหม?

อาช่า: ใช่ค่ะ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ และกราบยินดีในกุศลของคุณสุคิน ผู้ถ่ายทอดคำท่านอาจารย์เป็นภาษาฮินดีค่ะ

ท่านอาจารย์: ถ้าไม่ใช่อริยสัจจ์ที่ ๔ เป็นอริยสัจจ์ที่ ๒ ใช่ไหม?

อาช่า: ใช่ค่ะ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น กำลังมีอริยสัจจธรรมที่ ๒ หรืออริยสัจจธรรมที่ ๔?

อาช่า: อริยสัจจ์ที่ ๒ ค่ะ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น นี่กำลังเป็นธัมมจักกัปปวัตตนสูตรหรือเปล่า?

อาช่า: ค่ะ

ท่านอาจารย์: ไม่รู้จบ จนกว่าจะรู้หนทางที่จะจบ และจบคืออะไร?

อาช่า: จบนี่ ก็คือหมดกิเลส ก็คือนิพพานค่ะ

ท่านอาจารย์: ก็เป็นอริยสัจจธรรมที่ ๓ ถ้าเพียงบอกชื่อไม่เข้าใจแน่ แต่ต้องเข้าใจก่อน แล้วจึงจะรู้ว่า ชื่ออะไร ที่ไหน อย่างไร

ผู้ที่รู้จักอริยสัจจธรรมที่ ๓ ถึงอริยสัจจธรรมที่ ๓ มีไหม?

อาช่า: พระพุทธองค์ค่ะ

ท่านอาจารย์: เท่านั้นหรือ?

คุณสุคิน: อาช่าบอกว่าทุกคนที่ในสมัยพระพุทธองค์ที่ฟังแล้วบรรลุนิพพานขั้นอรหัตตมรรค ดูเหมือนเขาไม่ได้คำนึงถึงพระอริยบุคคลอีก ๓ ที่ได้บรรลุครับ

ท่านอาจารย์: ก่อนจะถึงพระอรหันต์ ต้องอะไรก่อน?

อาช่า: ต้องพระอนาคามีก่อน ก่อนพระอนาคามีต้องพระสกทาคามีก่อน ก่อนพระสกทาคามีต้องพระโสดาบันก่อน

ท่านอาจารย์: และก่อนพระโสดาบัน?

อาช่า: ก่อนพระโสดาบันเป็นปุถุชนค่ะ

ท่านอาจารย์: แล้วจากปุถุชนจะเป็นพระโสดาบันได้อย่างไร?

อาช่า: หนทาง ก็คือฟังธรรมะเจริญความเข้าใจค่ะ

ท่านอาจารย์: พูดชัดๆ

อาช่า: หนทาง ก็คือปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธะค่ะ

ท่านอาจารย์: อยู่ไหน?

อาช่า: ความหมายก็คือว่า ความเข้าใจสิ่งที่ปรากฏแต่ละระดับค่ะ

ท่านอาจารย์: ขั้นไหน ระดับไหน ของความเข้าใจ?

อาช่า: เมื่อไหร่เกิดเข้าใจ ก็เป็นปริยัติค่ะ

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ และกราบยินดีในกุศลของคุณสุคิน ผู้ถ่ายทอดคำท่านอาจารย์เป็นภาษาฮินดีค่ะ

ท่านอาจารย์: ถามว่าความเข้าใจเดี๋ยวนี้อยู่ขั้นไหน ระดับไหน?

อาช่า: ขั้นปริยิติค่ะ

ท่านอาจารย์: รู้จักปริยัติอะไรบ้าง?

อาช่า: เริ่มเข้าใจค่ะ

ท่านอาจารย์: เข้าใจอะไรบ้างทีละหนึ่ง เดี๋ยวนี้มีอะไร?

อาช่า: เห็น มีจริงเป็นธรรมะ

ท่านอาจารย์: รู้จักธรรมะ ๑ แล้ว ๑ เดียวเอง

อาช่า: สี ตา ได้ยิน

ท่านอาจารย์: ๑) เห็น ๒) สี ๓) ตา ๔) ได้ยิน

อาช่า: มีจับโทรศัพท์มือถือ

ท่านอาจารย์: ได้อย่างไร โทรศัพท์มือถือได้อย่างไร? นับใหม่ทีละหนึ่ง

๑) เห็น ๒) สี ๓) ตา ๔) ได้ยิน ๕) เสียง ๖) ๗) เจ็บ ๘) กลิ่น ๙) รส ๑๐) รู้กลิ่น ๑๑) ฆนปสาทะ ๑๒) กายปสาทะ

อาช่า: มีคิด

ท่านอาจารย์: คิด เป็นอะไร?

อาช่า: เป็นจิต

ท่านอาจารย์: ๑๓) จิต

อาช่า: แค่นี้ก่อนค่ะท่านอาจารย์ เวลานี้เป็นว่า จะให้นึกถึงแล้วตอบ หรือว่าจะให้เข้าใจสิ่งที่..

ท่านอาจารย์: ไม่ใช่ๆ ให้รู้ว่ามีธรรมอะไร มีก็ไม่รู้ไม่ได้บอกทั้งๆ ที่กำลังมี

แล้วนี่จะรู้จักธรรมะหรือ แค่นี้พอหรือ?

อาช่า: มีเคลื่อนไหวค่ะ

ท่านอาจารย์: เคลื่อนไหวเป็นอะไร?

อาช่า: ธาตุลมค่ะ

ท่านอาจารย์: ๑๔) ธาตุลม

อาช่า: ความรู้สึกค่ะ

ท่านอาจารย์: ความรู้สึกอะไร?

อาช่า: ความรู้สึกที่ดีที่ฟังธรรมแล้วมีความสุข

ท่านอาจารย์: ไม่ใช่.. ความรู้สึกอะไร รู้สึกอย่างไร?

อาช่า: ความสุขค่ะ

ท่านอาจารย์: ความรู้สึกเป็นสุขใช่ไหม?

อาช่า: ใช่ค่ะ

ท่านอาจารย์: ๑๕) ความรู้สึกเป็นสุข แล้วอะไรอีก?

อาช่า: จำ

ท่านอาจารย์: ๑๖) จำ

อาช่า: มีความโกรธค่ะ

ท่านอาจารย์: ๑๗) โกรธ

อาช่า: ความไม่รู้

ท่านอาจารย์: ๑๘) ความไม่รู้

อาช่า: ความเป็นตัวตน

ท่านอาจารย์: ๑๙) ทิฏฐิ

อาช่า: สัมผัสทางกายค่ะ

ท่านอาจารย์: เป็นอะไร?

อาช่า: เป็นจิตเป็นธรรมที่รู้

ท่านอาจารย์: ๒๐) กายวิญญาณ

อาช่า: ตอนนี้รู้สึกหิวค่ะ

ท่านอาจารย์: หิวเป็นอะไร เห็นไหม ถ้าไม่พูดจะรู้จักไหม?

อาช่า: หิวเป็นความรู้สึกค่ะ

ท่านอาจารย์: รู้สึกอะไร?

อาช่า: เป็นทุกขเวทนาค่ะ

ท่านอาจารย์: ถูกต้อง ทางกาย ๒๑) ทุกขกายวิญญาณ

เพราะฉะนั้น มีทุกอย่าง แต่ไม่รู้ว่าเป็นธรรมะ ก็เป็นเรา

อาช่า: ค่ะ

ท่านอาจารย์: กว่าจะรู้ว่า หิวไม่ใช่เรา หิวเป็นหิว

หิว เป็นธัมมจักกัปปวัตตนสูตรหรือเปล่า?

อาช่า: เป็นค่ะ

ท่านอาจารย์: เพราะฉะนั้น เวลาที่คุณอาช่าจะให้คนเข้าใจ คุณอาช่าก็ต้องให้เขาเข้าใจธรรมะ ไม่ใช่ไปบอกเขาว่าธัมมจักกัปปวัตตนสูตรคืออะไร แล้วเขาไม่รู้

อาช่า: ค่ะ

ท่านอาจารย์: คุณอาช่าหิวแล้วยัง?

อาช่า: หิวค่ะ

ท่านอาจารย์: หิวไม่จบค่ะ หิวแล้วก็หิวอีกๆ ไม่สิ้นสุด

อาช่า: ค่ะ

ท่านอาจารย์: จนกว่าจะเห็นโทษของทุกอย่างที่เกิดดับสืบต่อไม่รู้จบ

อาช่า: ค่ะ

ท่านอาจารย์: เดี๋ยวนี้เป็นทุกข์ไหม?

อาช่า: เป็นค่ะ

ท่านอาจารย์: ทุกข์อะไร?

อาช่า: อย่างเช่น เห็นเกิดแล้วดับค่ะ

ท่านอาจารย์: ทุกข์อะไร?

อาช่า: เป็นอริยสัจจ์ที่ ๑ ค่ะ

ท่านอาจารย์: เป็นอริยสัจจ์ที่ ๑ ที่เป็นทุกขทุกขะ

อาช่า: ค่ะ

ท่านอาจารย์: อยากจะพ้นหรือยัง?

อาช่า: ธรรมดาของคนที่ยังเข้าใจน้อย อยากจะไม่มี แต่ว่าการที่อยากจะไม่มีก็ไม่ได้เป็นหนทางค่ะ

ท่านอาจารย์: ฟังไปๆ ๆ ๆ จนกว่าจะเห็นโทษ

อาช่า: ค่ะ

ท่านอาจารย์: เป็นอริยสัจจะหรือเปล่า?

อาช่า: เป็นค่ะ

ท่านอาจารย์: สัจจะไหน?

อาช่า: อริยสัจจ์ที่ ๔ ค่ะ

ท่านอาจารย์: ถูกต้อง ยินดีด้วยในกุศลของทุกคน

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ และกราบยินดีในกุศลของคุณสุคิน ผู้ถ่ายทอดคำท่านอาจารย์เป็นภาษาฮินดีค่ะ

ยินดีในกุศลวิริยะค่ะ

แต่ละคำองค์พระศาสดา จักศึกษาจนเข้าใจ หนักแน่นไม่หวั่นไหว ด้วยเข้าใจในอนัตตา กราบอาจารย์สุจินต์ให้ เมตตาได้ทุกเวลา อีกเปี่ยมความกรุณา น้อมศรัทธาอาจารย์เทอญ