สิ่งหนึ่งซึ่งทุกคนจะหลงทางจากพระศาสนา คือ คำนึงถึงตัวเอง แล้วเป็นผู้ที่ติดในลาภ ยศ สรรเสริญ สักการะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ข้อความบางตอน จาก ปกิณณกธรรม ตอนที่ ๒๖๒

ท่านอาจารย์ : .. โลกยุคนี้เป็นยุคเสื่อมของพระศาสนา อีกไม่นานเลยพระศาสนาจะอันตรธาน มีพระไตรปิฎกจริง มีอรรถกถาจริง มีตำราจริง แต่ไม่มีความเห็นถูกตามตำราหรือว่าตามพระไตรปิฎก นั่น เท่ากับว่าเพิ่มความเห็นผิดอย่างรวดเร็วมาก!! ยิ่งความเห็นผิดแพร่หลายมากเท่าไร ก็บั่นทอนความถูกต้องของพระศาสนามากเท่านั้น!! ซึ่งเราไม่มีทางจะไปทำอะไรได้เลยกับจิตใจของคน กับยุคสมัยของโลก

แต่เราสามารถจะช่วยตัวเองได้ โดยการที่ว่าเป็นคนหนึ่งที่ไม่เห็นผิด ต้องอาจหาญร่าเริงกล้าหาญจริงๆ ต่อการที่จะอยู่ฝ่ายถูก!! ถ้าเราเห็นอย่างนี้คงไม่มีใครเอาเราไปฆ่าตาย ถ้าจะไม่ได้ลาภ ไม่ได้ยศ ไม่ได้สรรเสริญเพราะสอนถูก ก็ไม่เห็นเป็นไร เพราะเราไม่ได้ต้องการลาภ ยศ สรรเสริญจากพระศาสนา หรือจากใดๆ เพราะว่าต้องเป็นเรื่องละ!!

สิ่งหนึ่งซึ่งทุกคนจะหลงทางจากพระศาสนา คือ คำนึงถึงตัวเอง แล้วเป็นผู้ที่ติดในลาภ ยศ สรรเสริญ สักการะ แต่ถ้าเป็นผู้ที่เป็นเรื่องละโดยตลอด จะเห็นว่าลาภ ยศ สรรเสริญ สุข เป็นไปตามเหตุตามปัจจัย แล้วก็หมด ไม่เห็นมีอะไรที่ยั่งยืน การสรรเสริญจริงๆ สรรเสริญคุณความดี หรือสรรเสริญเกียรติยศ ชื่อเสียง เงินทอง? ลองคิดดู!! ใครก็ตามที่มีเกียรติยศใหญ่ มีชื่อเสียงมาก มีเงินทองมหาศาล ก็เป็นที่ติเตียนในความประพฤติที่ไม่ดี ทางกายวาจา และรวมไปถึงใจด้วย ถ้าเป็นผู้ที่โหดร้าย แต่ว่าผู้ที่เป็นผู้ที่ดี เป็นกุศล ถึงจะไม่มีลาภ ยศ สรรเสริญ สุขอย่างนั้น แต่ก็ไม่มีใครไปติเตียน สิ่งหนึ่งที่เป็นอันตราย แม้แต่ผู้ที่ศึกษาธรรม คือ การติดในสักการะ ในลาภ ยศ สรรเสริญ!!

เพราะฉะนั้น ต้องเป็นผู้ที่มั่นคงจริงๆ เพื่อการละ!! ไม่ว่าจะศึกษา ไม่ว่าจะทำงานเผยแพร่ศาสนา เป็นไปเพื่อการละ!! แต่ถ้าเป็นผู้ที่มีความเห็นถูกต้องจริงๆ จะเห็นคุณประโยชน์ของการเป็นผู้ที่มั่นคงในทางที่ถูกต้อง วันหนึ่งข้างหน้าก็จะได้ประโยชน์ใหญ่จริงๆ ที่จะเป็นผู้ที่ไม่ตามสิ่งที่ผิด หรือว่าตามหมู่คณะในทางที่ผิด เป็นผู้ที่กล้าที่จะยืนอยู่ในทางที่ถูกได้ ต้องเป็นที่สรรเสริญแน่ สำหรับผู้ที่มั่นคง!!

กราบเท้าบูชาคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ผู้มีเมตตาไม่มีประมาณ ไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่