ดิฉันเป็นสหายธรรม

ถ้าอ่านตำรับตำราอื่น ก็จะพบวิธีต่างๆ ที่จะควบคุมจิตใจ หรือพยายามหาทางที่จะระงับจิตใจ พยายามให้จิตอยู่ในอำนาจ เช่น ให้สติขึ้นมา ให้โทสะลงไป แต่พระผู้มีพระภาคไม่ได้ทรงแสดงธรรมอย่างนี้ เพราะพระองค์ทรงตรัสรู้ว่า ธรรมทั้งหลายเป็นอนัตตา

ดิฉันเป็นสหายธรรม คือ เป็นผู้อัญเชิญพระธรรมมาให้สหายธรรมอื่นๆ ได้ฟัง ได้พิจารณา ได้เข้าใจ ต้องเป็นพระธรรมเท่านั้นที่จะช่วยให้คนที่ศึกษาได้พิจารณา ให้เข้าใจถูกต้องว่า พระผู้มีพระภาคทรงแสดงพระธรรมต่างกับศาสดาอื่น เพราะว่าพระองค์ทรงตรัสรู้พระอนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ ทรงรู้แจ้งแทงตลอดลักษณะของสภาพธรรมทุกอย่างตามความเป็นจริง

ทุกท่านฟังพระธรรมเพื่ออะไร ต้องรู้จุดประสงค์ว่าเพื่ออะไร ก็เพื่อปัญญา ความเข้าใจลักษณะของสภาพธรรมตามความเป็นจริง ถ้าไม่อาศัยพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง จะไม่มีบุคคลหนึ่งบุคคลใดเลยที่จะคิด ที่จะรู้ ที่จะเข้าใจธรรมได้ตามความเป็นจริง

ก่อนฟังพระธรรม โลกของแต่ละคน เป็นโลกที่มืดด้วยอวิชชา ไม่สามารถรู้ว่า สภาพธรรมจริงๆ เป็นอย่างไร และที่เราเคยคิดเคยเข้าใจนั้น เป็นเรื่องราวของ สภาพธรรมทั้งนั้น เป็นสมมติ เป็นบัญญัติ เป็นตัวตน เป็นสัตว์ เป็นบุคคล แต่ตามความเป็นจริงแล้ว เพราะมีจิต เจตสิก รูป จึงมีการยึดถือว่าเป็นเราที่กำลังเห็น ที่กำลังนั่ง ที่กำลังเป็นสุข เป็นทุกข์ต่างๆ ด้วยเหตุนี้ไม่มีใครบังคับธรรมใดๆ ได้เลย

ขอเชิญรับฟัง ...

ต้องอาศัยการฟังธรรมให้เข้าใจก่อน