ข้อสำคัญที่สุดที่ลืมไม่ได้
เข้าใจสิ่งที่กำลังปรากฏ ไม่อย่างนั้นจะเป็นความคิดนึกเรื่องนั้นเรื่องนี้ เรื่องนี้เรื่องนั้นอยู่ตลอด แต่ไม่ใช่เรื่องเข้าใจลักษณะของสิ่งที่กำลังปรากฏ
ทรงแสดงไว้ตามลำดับ ตั้งแต่ขั้นเจริญสติปัฎฐาน จนกระทั่งวิปัสสนาญาณแต่ละขั้น นี่ข้ามขั้นไม่ได้เลย ถ้ายังไม่ถึงขั้นคลาย ก็คลายไม่ได้ แม้ว่าสภาพธรรมกำลังปรากฏ ก็เป็นเรื่องที่ละเอียดที่ว่าผู้ที่ฟังพระธรรมแล้ว ก็ประพฤติปฏิบัติตาม สติเกิดระลึก ผู้นั้นจะเห็นว่าทุกอย่างจริง เป็นจริงอย่างนั้นแล้ว ไม่มีการที่จะข้ามขั้นเลย เพราะว่าขั้นที่จะเป็นตัวตนที่กำลังหานาม หารูป จะเรียกก็คือขั้นเริ่มต้น จนกว่าจะค่อยๆ รู้ขึ้น เป็นอย่างนี้ ความเป็นตัวตนเยอะ เราก็พูดถึงตอนที่มีสติสัมปชัญญะเป็นปกตินี่แหละที่เราจะได้ประโยชน์อย่างยิ่งจากการที่เราไม่หลับ แล้วเราเห็นโดยไม่เคยเข้าใจสภาพธรรม ได้ยิน ไม่เคยเข้าใจสภาพธรรม มารู้ว่าขณะนี้เป็นธรรมทั้งหมด
การฟังพระธรรมเพื่อเข้าใจ วิปัสสนาญาณอะไรๆ ไม่ต้องไปคำนึงถึง ไม่ต้องไปนั่งคิดเรื่องปฏิบัติ ไม่ต้องอะไรเลย เข้าใจลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏจากการฟัง จากการพิจารณา แล้วก็เวลาที่เข้าใจขึ้น นั้นคือการอบรมเจริญปัญญาพร้อมด้วยสติ ซึ่งก็ต้องเป็นสติปัฎฐานไปทีละเล็กทีละน้อย จนกว่าจะมีการประจักษ์ลักษณะของสภาพธรรม ข้อสำคัญที่สุดที่ลืมไม่ได้คือ เข้าใจสิ่งที่กำลังปรากฏ ไม่อย่างนั้นจะเป็นความคิดนึกเรื่องนั้นเรื่องนี้ เรื่องนี้เรื่องนั้นอยู่ตลอด แต่ไม่ใช่เรื่องเข้าใจลักษณะของสิ่งที่กำลังปรากฏ
ที่มา และ รับฟังเพิ่มเติม ...