การละคลาย
คนที่อบรมเจริญสติปัฎฐานถึงจะรู้ได้ว่า กว่าความเป็นตัวตนจะค่อยๆ ไม่ใช่หมดไป เพียงแต่ทีละน้อยๆ ที่ค่อยๆ จางไป ไม่ใช่หมด ผู้นั้นจะเป็นผู้ที่รู้เลยว่า ขณะนั้นยังไม่ได้ละคลาย และก็การละคลายก็จะมีไม่ได้เลยถ้าไม่เป็นไปตามลำดับขั้น
ระดับขั้นของการศึกษาซึ่งต่างกัน ขั้นปริยัติก็คือการเข้าใจเรื่องของสภาพธรรม ขั้นสติระลึกก็คือขั้นรู้จริงๆ ว่าลักษณะรู้ สภาพรู้ที่กำลังมีเดี๋ยวนี้ กำลังเป็นสภาพรู้ลักษณะไหนบ้าง คือทางตานี้ คือ เห็น ทางหูที่กำลังได้ยิน ทางใจที่คิดนึก นี่ทั้งหมดคือ สิ่งที่สติจะต้องระลึก จนกว่าจะรู้จริงๆ ไม่มีเหตุ วิธีการ นอกจากฟังให้เข้าใจ ไม่ใช่ไปทำ จิรกาลภาวนา
ขณะนี้เท่านั้นที่สภาพธรรมกำลังปรากฏ นี่คือจะเรียกว่า มนต์วิเศษ ก็ได้ สำหรับที่จะทำให้หมดความกังวล หมดทุกข์ หมดโศก หมดทุกสิ่งทุกอย่างที่จะเป็นตัวตน เพราะเหตุว่ามีสภาพธรรมกำลังปรากฏ แล้วถ้าขณะนั้นสติระลึก และปัญญาเกิด จะค่อยๆ รู้ตามความเป็นจริงว่าเมื่อกี้นี้ก็ไม่ได้มี หลงลืมไปแล้ว ก็หมดแล้ว จะยุ่งอะไรกับสิ่งที่หมดไปแล้ว
คนที่อบรมเจริญสติปัฎฐานถึงจะรู้ได้ว่า กว่าความเป็นตัวตนจะค่อยๆ ไม่ใช่หมดไป เพียงแต่ทีละน้อยๆ ที่ค่อยๆ จางไป ไม่ใช่หมด ผู้นั้นจะเป็นผู้ที่รู้เลยว่า ขณะนั้นยังไม่ได้ละคลาย และก็การละคลายก็จะมีไม่ได้เลยถ้าไม่เป็นไปตามลำดับขั้น
ที่มา และ รับฟังเพิ่มเติม ...