พระพูดขอของที่ขายจากโยมที่ไม่ใช่ญาติตรงๆ ได้ไหม
ถ้าไม่ได้ที่ถูกเป็นอย่างไร
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระภิกษุ เป็นเพศที่ขัดเกลากิเลสเป็นอย่างยิ่ง มีความประพฤติที่เบาสบาย เลี้ยงง่าย หนักแน่นมั่นคงต่อการขัดเกลากิเลส ไม่เป็นผู้มักมาก ที่สำคัญ คือ จะต้องมีการศึกษาพระธรรมวินัยให้เข้าใจอย่างถูกต้องตรงตามความเป็นจริง ดังนั้น พระภิกษุ จะไปเที่ยวขอวัตถุสิ่งของจากบุคคลผู้มิใช่ญาติ และไม่ใช่บุคคลผู้ปวารณา (คือผู้เปิดโอกาสให้ขอได้) ไม่ได้เลย เป็นการกระทำที่ไม่ถูกต้อง ไม่เหมาะไม่ควรเป็นอย่างยิ่ง เพียงได้รับการอนุเคราะห์เกื้อกูลจากชาวบ้านด้วยอาหาร เป็นต้น ก็อยู่ได้แล้ว แต่ถ้าเกี่ยวกับเรื่องเจ็บป่วย จะขอยารักษาโรค แม้จากบุคคลผู้ที่ไม่ใช่ญาติ ไม่ใช่บุคคลปวารณาไว้ ได้ หรือ กรณีที่ผ้าสูญหาย ก็สามารถขอได้เช่นเดียวกัน กล่าวคือ ถ้าหาย ๓ ผืน ขอได้ ๒ ผืน ถ้าหาย ๒ ผืน ขอได้ผืนเดียว แต่ถ้าหายผืนเดียว ขอไม่ได้เลย
เรื่องพระวินัย เป็นเรื่องที่ละเอียดอย่างยิ่ง ถ้าพระภิกษุ ท่านมีความเคารพในพระธรรมวินัย เคารพยำเกรงต่อพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มุ่งขัดเกลากิเลสจริงๆ ท่านจะไม่ล่วงละเมิดสิ่งที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงบัญญัติไว้ แม้เพราะเหตุแห่งชีวิต ครับ
...ยินดีในความดีของทุกๆ ท่านครับ....
