๒. ปฏิภาณสูตร ว่าด้วยบุคคล ๔ จําพวก

พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย จตุกนิบาต เล่ม ๒ - หน้า 349

๒. ปฏิภาณสูตร

ว่าด้วยบุคคล ๔ จำพวก

[๑๓๒] ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บุคคล ๔ จำพวกนี้มีปรากกอยู่ในโลก ๔ จำพวก เป็นไฉน คือ

ยุตฺตปฏิภาโณ น มุตฺตปฏิภาโณ บุคคลฉลาดผูก ไม่ฉลาดแก้

มุตฺตปฏิภาโณ น ยุตฺตปฏิภาโณ บุคคลฉลาดแก้ ไม่ฉลาดผู้

ยุตฺตปฏิภาโณ จ มุตฺตปฏิภาโณ จ บุคคลฉลาดทั้งผูกทั้งแก้

เนว ยุตฺตปฏิภาโณ น มุตฺตปฏิภาโณ บุคคลไม่ฉลาดทั้งผูกทั้งแก้

นี้แล บุคคล ๔ จำพวก มีปรากฏอยู่ในโลก.

จบปฏิภาณสูตรที่ ๒

อรรถกถาปฏิภาณสูตร

พึงทราบวินิจฉัยในปฏิภาณสูตรที่ ๒ ดังต่อไปนี้ :-

บทว่า ยุตฺตปฏิภาโณ โน มุตฺตปฏิภาโณ ความว่า บุคคล เมื่อแก้ปัญหาก็แก้แต่ปัญหาที่ผูกเท่านั้น แต่แก้ได้ไม่เร็ว คือค่อยๆ แก้. บททั้งปวง พึงทราบโดยนัยนี้.

จบอรรถกถาปฏิภาณสูตรที่ ๒