การสวดมนต์

การสวดมนต์ของพุทธบริษัทในสมัยครั้งพุทธกาล เพื่อการทบทวนธรรมะที่ได้ยินได้ฟังมา อย่างหนึ่ง เพื่อสรรเสริญคุณ ของพระรัตนตรัย อย่างหนึ่ง

บทที่ควรสวดก็คือบทที่กล่าวถึง คุณพระรัตรัย (ทำวัตรเช้า - เย็น) หรือ บทที่กล่าวถึงพระธรรมที่เตือนไม่ให้ประมาท เช่น อภิญหปัจจเวขณะ เป็นต้น ถ้ามีเวลาน้อยก็

สวดสั้นๆ คือ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ ๓ จบก็พอ

เอาเวลาที่เหลือมาฟังธรรมะย่อมมีประโยชน์มากกว่า แต่บทสวดมนต์บทใดที่สอนให้เพิ่มกิเลสตัณหาบทนั้นไม่ควรสวด

ความเข้าใจธรรมะ ย่อมเกิดด้วย ภาษาอะไรก็ได้ ในสมัยพุทธกาลใช้ภาษามคธ หรือบาลี ซึ่งเป็นภาษาที่คนในสมัยนั้นเข้าใจกันอยู่แล้ว แต่เราเป็นคนไทย ภาษาใดที่ทำให้เราเข้าใจพระธรรม เราก็ศึกษาธรรมะด้วยภาษานั้น การเข้าใจพระธรรม ต้องเริ่มจากการฟังธรรมะที่ถูกต้อง มิใช่มาจากการสวด ถ้าเราไม่เข้าใจธรรมะถูกต้องแล้ว เราก็ไม่สามารถระลึกถึงคุณของ พระรัตนตรัย ตามบทสวดได้ถูกต้องเลย เช่น คำว่า อิติปิโสภควา แม้เพราะเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น คำว่า เพราะเหตุนี้คืออะไร ถ้าเราไม่ศึกษาก็ไม่เข้าใจ ได้แต่สวดไป ดังนั้น สิ่งที่ประเสริฐที่สุดคือความเข้าใจพระธรรม และควรเป็นผู้ตรงว่า สวดเพราะเหตุใด เพื่อระลึกพระคุณหรือ เพื่อได้บางสิ่งครับ

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

ถ้าจะสวดมนต์ขอแนะนำ้ ให้สวดบทสรรเสริญพุทธคุณค่ะ และควบคู่กับการฟังธรรม และการอ่าน การพิจารณาสิ่งที่ได้ฟัง ได้อ่านมาด้วยนะค่ะ

อิติปิ โส ภะคะวา อะระหัง สัมมาสัมพุทโธ, วิชชาจะระณะสัมปันโน สุคะโต โลกะวิทู อะนุตตะโร ปุริสะทัมมะสาระถิ สัตถา เทวะมะนุสสานัง พุทโธ ภะคะติ, สวากขาโต ภะคะวะตา ธัมโม สันทิฏฐิโก อะกาลิโก เอหิปัสสิโก โอปะนะยิโก ปัจจัตตัง เวทิตัพโพ วิญญูหิติ สุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อุชุปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, ญายะปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, สามีจิปะฏิปันโน ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ ยะทิทัง จัตตาริ ปุริสะยุคานิ อัฏฐะ ปุริสะปุคคะลา เอสะ ภะคะวะโต สาวะกะสังโฆ, อาหุเนยโย ปาหุเนยโย ทักขิเณยโย อัญชะลิกะระณีโย อะนุตตะรัง ปุญญักเขตตัง โลกัสสะติ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร

ขอเชิญศึกษาพระธรรม...

รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์

พระไตรปิฎก 

ฟังธรรม

วีดีโอ

ซีดี

หนังสือ

กระดานสนทนา

การที่ได้มีโอกาสศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรม ทำให้มีความเข้าใจตามความเป็นจริงว่า ทุกสิ่งทุกอย่าง เป็นเพียงสิ่งที่ปรากฏแล้วก็หมดไป ไม่ว่าจะเป็นทางตา ทางหูทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ จิตทุกขณะเกิดขึ้นแล้วก็ดับไป หมดไป ไม่มีอะไรเหลือเลยจริงๆ จากภพหนึ่งไปอีกภพหนึ่ง ดังนั้น เมื่อเป็นเช่นนี้ สิ่งที่ควรสั่งสมไปทุกภพทุกชาติ นั่นก็คือ กุศล (รวมถึงการอบรมเจริญปัญญา ในชีวิตประจำวันด้วย)