ของกินที่ตกพื้น

คำที่ว่า "ของกินที่ตกพื้นตอนกินอยู่ เจ้าที่เจ้าทางขอแบ่งกิน" คำนี้ ไม่มีกล่าวไว้ในพระไตรปิฎกและอรรถกถา โปรดศึกษาพระธรรมของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าดีกว่า เพราะพระธรรมที่ทรงแสดงทั้งหมด เป็นคำสัจจริงทั้งสิ้น พระธรรมที่พระพุทธองค์ทรงแสดงเป็นธรรมนำออกจากทุกข์ได้จริง

ของที่ตกพื้น ในพระไตรปิฎกมีแสดงว่า พวกยักษ์กินของที่ตกพื้นแต่ไม่ใช่เจ้าที่เจ้าทางครับ ถ้าเป็นเทวดา ก็มีอาหารทิพย์ของเขา ลองอ่านดูนะ ที่ยักษ์กินของที่ตกพื้นและอื่นๆ

[เล่มที่ 25] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 407

ข้อความบางตอนจาก อรรถกถาปุนัพพสุสูตร

บทว่า เอว โตเสสิ ความว่า ได้ยินว่า นางยักษิณีมารดาปุนัพพสุ นั้น อุ้มธิดา จูงบุตร กำลังแสวงหาอุจจาระ ปัสสาวะ น้ำลายและน้ำมูก เป็นต้น ที่ริมกำแพงและริมคู. หลังพระเชตวัน ไปถึงซุ้มประตูพระเชตวัน โดยลำดับ. แล้วคิดว่าก็ในที่นี้ จักมีสิ่งของบางสิ่ง แจกแน่ เราจักได้ซึ่งเนยใส น้ำมัน น้ำผึ้งและน้ำอ้อยเป็นต้น อย่างใดอย่างหนึ่งแน่ ที่ไหลออกอยู่จากบาตรบ้างจากมือบ้างก็หรือที่ตกแล้วบนพื้น ดังนี้ จึงเข้าไปภายในวิหาร.

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

เจ้าที่เจ้าทางไม่มี มีแต่อมนุษย์และเทวดา ฯลฯ อาหารของแต่ละภพภูมิก็ไม่เหมือนกัน อย่างเช่น อาหารของเทวดา ประณีตกว่าของมนุษย์ เพราะเป็นอาหารทิพย์ เป็นต้น