สุขบนกองอุจจาระ

ความสุขที่มีความติดข้องเป็นความสุขที่เป็นอกุศล ที่ไม่สะอาด จึงเป็นความสุขที่สกปรก

จากการสนทนาพื้นฐานพระอภิธรรม ที่ มศพ. ๑๙ เม.ย. ๕๗

ข้อความในพระไตรปิฏกมีว่า ผู้ที่ยังมีความติดข้อง มีความไม่รู้ มีความสุข แต่ความสุขนั้นเหมือนความสุขบนกองอุจจาระ สะดุ้งไหม ไม่รู้เลยว่าอยู่ตรงไหน สุขนั้นแปดเปื้อนปะปนด้วยความติดข้อง แล้วความติดข้องสะอาดไหม!!!

ผู้ที่เห็นโทษจริงๆ ว่าอกุศลไม่สะอาดก็สามารถเข้าใจได้ว่าชีวิตไม่ว่าจะชาติไหนทั้งสิ้นที่เกิดมามีทุกสิ่งทุกอย่างเป็นความสุข ความทุกข์น้อยมาก แต่ความสุขนั้นแปดเปื้อนด้วยความไม่รู้และความติดข้อง จึงเป็นความสุขที่อยู่บนกองอุจจาระ..ตอนนี้กลิ่นมาแล้วใช่ไหม

บางท่านอาจรู้สึกว่าทำไมข้อความในพระไตรปิฏกกล่าวเปรียบเทียบดูรุนแรงมากเลย...ก็เพราะไม่เข้าใจ ถ้าเข้าใจง่ายๆ ไม่ต้องใช้คำรุนแรงอย่างนี้

พระธรรมสำหรับผู้ที่มีปัญญามากกิเลสน้อยก็อย่างหนึ่ง พระธรรมสำหรับผู้มีปัญญาน้อยกิเลสมากพูดอย่างไรก็ไม่รู้สึก ขณะนี้สภาพธรรมเกิดดับก็ไม่รู้สึก ดับแล้วไม่กลับมาอีกก็ไม่รู้สึก จึงต้องมีคำที่ทำให้รู้สึกได้ ฟังเข้าใจและเป็นความจริงที่เป็นอริยสัจจะ เปลี่ยนไม่ได้เลย แต่ปัญญาเท่านั้นที่สามารถเข้าใจจริงๆ

ความสุขก็คือสุขกายสุขใจซึ่งเป็นสภาพความรู้สึกที่สบายที่ปนไปกับความเห็นผิดบ้าง ความไม่รู้ กิเลสอกุศลต่างๆ จึงกล่าวว่าเป็นความสุขที่ปนปฏิกูล...มียาไหม!!! เพราะกองขยะเป็นบ่อเกิดของเชื้อโรค นำมาซึ่งความป่วยไข้เจ็บหนัก แล้วแต่ว่าจะเจ็บมากหรือน้อย...มียาไหม...มี...หายาได้ไหม...ยามีไม่บริโภคไม่ทานได้ไหม...ได้...เพราะไม่รู้

พระไตรปิฏกก็ว่าอย่างนี้ ทุกคำเป็นคำจริง แต่ก็แสดงให้เห็นว่านี่คืออนัตตา ธรรมะจริงๆ ต้องเป็นอย่างนี้ ไม่มีใครสักคนสามารถเอาความไม่รู้ อวิชชา อกุศลที่มีมากมายออกไปได้ ผลักไสทิ้งไป...เป็นไปไม่ได้เลย ต้องเป็นปัญญาที่รู้ความจริงของสิ่งที่ปรากฏเท่านั้นจึงจะสามารถทำลายได้

กราบบูชาคุณท่านอ.สุจินต์ บริหารวนเขตต์ด้วยความเคารพยิ่ง