ไม่มีสำนักปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา

ขอให้ผู้ฟังพิจารณาว่าผู้ที่ยึดถือ..มีความเห็นว่าจำเป็นจะต้องไป "ปฏิบัติธรรม"ที่ "สำนักปฏิบัติ" นั้น ท่านถือ "สถานที่" เป็นสำคัญ หรือว่าท่านถือ "ข้อปฏิบัติ" เป็นสำคัญ และประการสำคัญข้อปฏิบัติ ที่ว่าปฏิบัตินั้น ปฏิบัติกันอย่างไร เป็นการเจริญสติปัฏฐานเป็น "ปกติ" หรือว่า "ผิดปกติ" ถ้าไม่ใช่การรู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง ก็ไม่สามารถรู้ "อริยสัจจธรรม" ตามความเป็นจริงได้ ... ข้อสำคัญ คือ "เป็นปกติ" ไม่หวั่นไหวไปด้วย "ความความต้องการ"

คำว่า สำนัก เป็นคำที่แปลมาจากภาษาบาลีว่า "สนฺติกํ" แต่ในความเป็นจริงแล้วจะแปลว่า ที่เป็นที่อยู่ก็ได้ อย่างเช่น เวลาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ สถานที่แห่งใด สถานที่ที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประทับอยู่ นั้นเป็นสำนัก ซึ่งแปลว่า ที่อยู่ธรรมดานั่นเอง ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นสำนักพระสัมมาสัมพุทธเจ้าหรือสำนักพระภิกษุท่านใด ก็คือ ที่เป็นที่อยู่ เท่านั้น

อาวาส ก็เป็นที่อยู่ของพระภิกษุสงฆ์ แม้พระวิหารต่างๆ มีพระเชตวัน พระเวฬุวัน เป็นต้น ก็เป็นที่อยู่ พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตลอดจนพระภิกษุสงฆ์ อยู่ ณ ที่นั้น ก็เรียกว่า เป็นสำนัก ได้ เพราะเป็นที่เป็นที่อยู่ ซึ่งก็มีหลากหลายมาก ดังนั้น จึงขึ้นอยู่กับว่าที่เป็นที่อยู่นั้นจะเป็นที่ใด ประโยชน์ คือเข้าใจว่า สำนัก คือ ที่เป็นที่อยู่ ไม่ใช่สถานที่เพื่อที่จะไปทำอะไรด้วยความไม่รู้ ด้วยความเห็นผิด ด้วยความเป็นตัวตน