บันเทิงในธรรมที่ญี่ปุ่น 5

ตาไม่เคยเบื่อที่จะเห็นสิ่งดีๆ

เพิ่งกลับมาจากญี่ปุ่นได้ไม่ถึง 10 วัน ก็จำไม่ได้แล้วว่าได้ไปเที่ยวไหนบ้าง ต้องกลับมานั่ง

อ่านกำหนดการเดินทางที่บริษัททัวร์ทำมาให้ ความจริงต้องอ่านก่อนเดินทางหรือระหว่างเดิน

ทาง แต่เราเพิ่งอ่านเมื่อกลับมาแล้ว ที่ต้องอ่านเพราะลืมแล้ว เห็นเพื่อลืมจริงๆ ที่ว่าลืม เพราะ

เห็นใหม่ก็จำใหม่ ของเก่าที่เคยเห็นก็หมดไปๆ ๆ เมื่อจะเขียนจึงต้องอ่านอีกครั้ง แต่ชื่อใน

ภาษาที่ไม่คุ้นเคย ไม่ทำให้จำอะไรได้ และแต่ละสถานที่ที่ไกด์พาไปเยี่ยมชม ก็ล้วนแต่สวย

งามสุดยอดทั้งนั้น ถ้าจะบรรยายก็ต้องมีแต่คำซ้ำๆ กันว่า สวย งาม สดชื่น เย็นสบาย อร่อย

ฯลฯ ล้วนแต่เป็นคำที่แสดงถึงความติดข้องต้องการ เพราะจำได้แค่นั้น เนื่องจากสิ่งที่ปรากฏ

นั้นดับไปหมดแล้ว เหลือแต่เพียงความจำว่าสิ่งนั้นๆ สวย งาม หรือไม่สวย ไม่งาม ติดข้อง

อยากไปเยี่ยมชมอีก หรือเฉยๆ หรือไม่อยากมาดูอีก ก็แค่นั้น แล้วทุกอย่างก็หมดไป ผ่านไป

ไม่กลับมาอีก

ที่หมู่บ้านยูฟูอิน เป็นหมู่บ้านหัตถกรรมที่สวยน่ารัก เป็นบ้านหลังเล็กๆ เหมือนบ้านตุ๊กตา

ตบแต่งด้วยดอกไม้สวยงามทุกหลัง บ้านเหล่านี้ทำเป็นร้านค้า ขายของที่ระลึกที่ทำด้วยมือ

โดยใช้วัตถุดิบจากชุมชน แค่เดินชมก็สนุกเพลิดเพลิน โดยไม่ต้องซื้อหาอะไร แต่จะสนุกยิ่ง

ขึ้นถ้าได้จ่ายทรัพย์ เราต้องคอยบอกตัวเองว่า อย่าสนุกในการซื้อมากเกินไป เพราะกระเป๋า

ก็เต็มด้วยเสื้อกันหนาวแล้ว

จากหมู่บ้านยูฟูอิน ไปชมภูเขาไฟอะโสะที่ยังไม่ดับ ตามแผนเดิมต้องนั่งกระเช้าไฟฟ้าไปชม

ปากปล่องภูเขาไฟ ที่มองเห็นเบื้องล่างเป็นน้ำกรดกำมะถันสีเขียวมรกต สงบนิ่ง ท่ามกลาง

หุบเขา เห็นไอพวยพุ่งตลอดเวลา (ตามคำบรรยาย) แต่วันนั้นมีกำมะถันออกจากปล่องภูเขาไฟ

มากจนอาจเกิดอันตรายได้ จึงได้แต่มองไกลๆ

จากนั้นไปเมืองคุมาโมโต้ เพื่อชมปราสาทคุมาโมโต้ ที่มีอายุกว่า 420 ปี ที่เข้าใจว่าเป็น

ปราสาทอีกาในครั้งก่อน และได้กางร่มเดินชมซากุระกลางสายฝน

วันรุ่งขึ้นไปหมู่บ้านฮอลแลนด์ Huas Ten Bosch เฮ้าส์เทนบอช ซึ่งตั้งอยู่ริมทะเล อากาศ

จึงหนาวเย็นมาก เพราะลมทะเล หมู่บ้านนี้จำลองเมืองฮอลแลนด์ที่ทำได้ใหญ่โต สวยงามด้วย

กังหันลม ดอกทิวลิป และดอกไม้อื่นๆ วีคุงบอกว่า ทิวลิปจะบานเฉพาะเดือนเมษา เดือนเดียว

เท่านั้น ถ้ามาเดือนอื่นก็ได้ดูดอกไม้ชนิดอื่นแทน คุณวุฒิมอบของขวัญให้กลุ่มโดยพานั่งเรือ

ชมบ้านเรือนตามลำคลอง (ไม่อยู่ในรายการ เป็นของแถม) เพราะถ้าเดินชมให้ทั่วคงไม่ไหว

เนื่องจากบริเวณกว้างมาก เราได้ชมสวนดอกทิวลิปเพียงบางส่วน และได้ชมรอบบริเวณจาก

สายตานก โดยนั่งชิงช้าสวรรค์ รู้สึกว่า ตาจะทำงานหนักมาก เพราะต้องคอยทำหน้าที่เห็นสิ่ง

ที่ปรากฏให้เห็นที่ล้วนแต่สวยงาม จนละลานตาไปหมด แม้จะเห็นมากมายอย่างไร ก็ไม่เคย

เหนื่อยที่จะเห็นอีก คอยแต่แสวงหาสิ่งสวยงามแปลกใหม่มาให้ตาเห็นอีกอยู่เรื่อยๆ เมื่อทราบ

จากวีคุงว่า ที่นี่กลางคืนก็เปิดไฟสวยงาม อยากจะเดินชมอีก แต่ออกไปไม่ได้ เพราะหนาวเกิน

ไป ต้องเตรียมชุดกันหนาวให้พร้อมกว่านี้

ระหว่างคนอื่นรับประทานอาหารเย็นที่ภัตตาคารในเฮ้าส์เทนบอช เป็นสเต็กหมู พวกเรา

7 คนก็รับประทานอาหารเบาๆ เป็นพิซซ่าญี่ปุ่นและผลไม้ สนทนาธรรมอยู่ในภัตตาคารที่

อบอุ่น พ้นภัยจากความหนาวเย็นของลมทะเลที่พัดกรรโชกตลอดเวลา และอุ่นใจในความ

เมตตาของท่านอาจารย์ที่พร้อมจะเกื้อกูลทุกคนได้เข้าใจธรรมะ ไม่ว่าเวลาใด

กราบขอบพระคุณและอนุโมทนาในกุศลจิตของท่านค่ะ