พระสัทธรรมไม่ตั้งมั่น - ตั้งมั่นที่ใด

พระสัทธรรมที่เป็นเหตุให้พราหณ์ทูลถามว่า จะตั้งมั่นอยู่ได้นาน หรือไม่ได้นาน

พระสัทธรรม มีหลายความหมาย จะกล่าวถึง

ปริยัติสัทธรรม ๑

ปฏิปัตติสัทธรรม ๑

อธิคมสัทธรรม ๑

ขณะนี้มีธรรมกำลังปรากฏ แต่เมื่อไม่มีพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าอุบัติเกิดขึ้น ก็ไม่มีใครรู้ว่าขณะนี้ในชีวิตประจำวัน มีแต่สภาพธรรมปรากฏแต่ละอย่าง ทางตา ทางหู ... และทางใจ และถ้าขณะนี้ไม่มีการระลึกรู้ลักษณะสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ พระสัทธรรมก็ตั้งอยู่ไม่ได้ ถ้าไม่มีปริยัติสัทธรรม ก็ไม่มีปฏิปัตติสัทธรรม

เพราะสติปัฏฐานมีการระลึกรู้ แสดงว่าปริยัติต้องมี และตราบใดที่มีการระลึกรู้ลักษณะสภาพธรรมที่กำลังมีจริงๆ ก็เป็นหนทางไปสู่ปฏิเวธ หรืออธิคมสัทธรรม นี่เป็นเหตุที่ทรงแสดงสติปัฏฐาน ถ้าไม่มีการรู้ตัวธรรมจริงๆ ก็ไม่สามารถจะถึงปฏิปัตติสัทธรรมได้ ไม่ว่าจะทรงแสดงหมวดไหน ก็ต้องเข้าใจลักษณะสภาพธรรมจริงๆ ไม่เช่นนั้น ก็จะถึงความเป็นพระโสดาบัน พระอริยบุคคลขั้นต่างๆ ไม่ได้

สติปัฏฐานจึงเป็นเบื้องต้นของมรรค การตั้งมั่นอยู่ของพระสัทธรรมก็ไม่ใช่ตั้งอยู่ที่เจดีย์ วัด อาราม พระพุทธรูป หรือ สิ่งปฏิมากรรมใดๆ ทั้งสิ้น ขันธ์ใดที่มีมรรค ผล นิพพาน เกิดขึ้น ขันธ์นั้นเรียกว่า พระอริยบุคคล ท่านเหล่านั้นชื่อว่ามีพระสัทธรรมตั้งอยู่ในใจท่าน พระสัทธรรมไม่ได้ตั้งอยู่ที่ไหนเลย แต่ตั้งอยู่ที่ใจของพระอริยบุคคลที่มีมรรคจิต ผลจิตเกิดขึ้น กัลยาณปุถุชนผู้มีศรัทธาฟังพระธรรมเข้าใจ มีหิริโอตัปปะ ก็ชื่อว่ามีพระสัทธรรมตั้งอยู่ และ ผู้อบรมเจริญปัญญาจนสติปัฏฐานเกิดก็ย่อมมีปฏิปัตติสัทธรรมตั้งอยู่ในใจของบุคคลนั้น แต่จะไม่มีพระสัทธรรมตั้งอยู่ในใจของผู้ที่ไม่ได้ฟังไม่ศึกษา ไม่ได้เห็นประโยชน์ของพระสัทธรรม

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ อย่างยิ่งค่ะ...