กฎแห่งกรรม

เรื่องกรรมและผลของกรรม ที่พระพุทธองค์ผู้สัพพัญญู ได้แสดงไว้ในพระไตรปิฎก เป็นเรื่องจริงทั้งหมด คือ หลังจากพระพุทธองค์ทรงตรัสรู้พระอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ เป็นพระพุทธเจ้าแล้ว ทรงแสดงพระธรรมเรื่องกรรมและผลของกรรมไว้มาก แม้อดีต กรรมของพระองค์เอง ที่ทำให้ได้ผลของกุศลกรรมและผลของอกุศลกรรมในชาติ สุดท้ายก็มีมาก ฉะนั้น ถ้าศึกษาเรื่องกรรมและผลของกรรมจากพระไตรปิฎกโดยตรง ย่อมได้รับข้อมูลที่ถูกต้องตามความเป็นจริง เพราะว่าพระพุทธองค์พยากรณ์ไว้โดยตรง ส่วนเรื่องราวในยุคปัจจุบัน ที่มีผู้เล่ากฏแห่งกรรมต่างๆ อาจจะตรงหรือไม่ตรงกับสภาว ความจริงก็ได้ ไม่มีใครพยากรณ์ให้ถูกต้องเหมือนกับพระพุทธองค์ได้ แต่เราก็คงทราบ จากการศึกษาหลักธรรมได้ว่า อนึ่ง ความเป็นไปในชีวิตประจำวันของเรามีทั้งกรรมและ ผลของกรรมอยู่ตลอดเวลาอยู่แล้ว คือ การกระทำทางกาย ทางวาจา ทางใจ เป็นกุศล กรรมหรืออกุศลกรรม การเห็น การได้ยิน เป็นต้น เป็นผลของกรรม ซึ่งเราไม่ทราบว่า เป็นผลของกรรมในชาติไหน หรือกรรมอะไร

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๑ - หน้าที่ 1

พุทธวรรคที่ ๑

๑. พุทธาปทาน

เชิญคลิกอ่านที่ ว่าด้วยเหตุให้สำเร็จเป็นพระสัพพัญญูพุทธเจ้า

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อปทาน เล่ม ๘ ภาค ๑ - หน้าที่ 221

เชิญคลิกอ่านที่.....

พระผู้มีพระภาคตรัสถึงอดีตกรรมของพระองค์

ผมเคยเรียนสมัยเด็กเรื่องกฎแห่งกรรมว่า

กฎแห่งกรรม มีองค์ประกอบที่จะเกิดได้ดังนี้คือ ต้องเกิดจาก ...

1. ทำไปด้วยกิเลสตัณหา

2. มีเจตนากระทำ

3. กระทำนั้นด้วยกิริยา

4. กระทำสำเร็จ

ไม่ทราบว่ามีปรากฏในพระไตรปิฎก เล่มไหน ข้อที่เท่าไรครับ?

การแสดงองค์ประกอบของกรรมดังกล่าว ยังไม่เคยพบในพระไตรปิฎกและอรรถกถา และข้อที่ ๓ ไม่ชัดเจนว่าหมายถึงอะไร แต่ในอรรถกถากล่าวถึงกรรมที่เป็นกรรมบถ แต่ละข้อชัดเจนและเข้าใจง่าย เช่น เป็นกรรมคือ ปาณาติบาต ประกอบด้วยองค์ ๕ มี สัตว์อื่นที่มีชีวิต เป็นต้น หรือ กรรมคือมุสาวาทประกอบด้วยองค์ ๔ มีเรื่องที่ไม่จริง เป็นต้น การอธิบายอกุศลกรรมบถแต่ละข้อมีในอรรถกถาหลายแห่ง เช่น ในฑีฆนิกาย ในอภิธรรมอัฏฐสาลินีก็มี