ลักษณะส่อเสียด
วาจาส่อเสียด เป็นทุจริตวาจา เกิดกับโลภมูลจิต หรือ โทสะมูลจิต?
๑๗. อปิสุณวาทิตาปฏิรูปตาย อนตฺถกามตา วญฺเจติ.
ความเป็นผู้ใคร่ในสิ่งที่ไม่ใช่ประโยชน์
ย่อมลวงเหมือนกับว่าเป็นผู้ไม่กล่าวส่อเสียด.
จะเป็นลักษณะอย่างไร?
คำพูดส่อเสียดให้ผู้อื่นแตกแยกกัน เป็นวจีทุจริต โดยมูลเกิดจากโลภะบ้าง เกิดจากโทสะบ้าง การพูดในบางครั้งดูเหมือนว่าไม่ได้พูดส่อเสียดให้ผู้อื่นแตกแยกกัน แต่ก็พูดถึงบุคคลอื่นในทางที่ไม่มีประโยชน์ ก็เป็นตัวอย่างที่พอเห็นได้ในชีวิตประจำวัน
คำพูดที่ส่อเสียดหรือไม่ส่อเสียดที่สำคัญอยู่ที่เจตนาต้องการให้เขาแตกกัน และให้ตัว เองเป็นที่รัก และถึงแม้ว่าจะไม่พูดส่อเสียดแต่พูดสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ก็เป็นคำพูดที่ เพ้อเจ้อ อะไรก็ตามที่ไม่ใช่กุศลย่อมลวงให้เห็นว่าเป็นกุศลต้องมีปัญญาจริงๆ จึงจะรู้ค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย
การไม่กล่าวคำส่อเสียดเป็นกุศลความเป็นผู้ใคร่ในสิ่งที่ไม่ใช่ประโยชน์เป็นอกุศล แต่ลวงเหมือนกับว่าไม่เป็นผู้กล่าวคำส่อเสียด ยกตัวอย่างในชีวิตประจำวัน หากเพื่อน เราไปคบกับบุคคลที่เห็นผิดในธรรม ถ้าเตือนด้วยการใคร่ในสิ่งเป็นประโยชน์กับเขาคือ ไปบอกเพื่อนเราว่าคนนั้นเห็นผิดไม่ควรคบ ด้วยเจตนาดีหวังประโยชน์ จะเป็นการ กล่าวส่อเสียดให้เขาแตกกับบุคลนั้นหรือไม่ ไม่แน่นอนเพราะเพื่อประโยชน์แก่เพื่อนเรา ให้ห่างจากคนพาลครับ แต่ว่าบางบุคคลไม่กล้าเตือนหรือพูดให้คบหากันไม่เป็นไร เท่ากับว่าเป็นผู้ใคร่ในสิ่งที่ไม่ใช่ประโยชน์เพราะประโยชน์คือให้ออกจากอกุศลตั้งอยู่ใน กุศลแทนที่จะเตือนเพื่อประโยชน์ ก็ไม่เตือนแต่ดูเหมือนว่าการไม่เตือนหรือการพูดให้ คบหากันนั้นเป็นการไม่พูดส่อเสียดให้เขาแตกกัน แต่จริงๆ แล้วเป็นการใคร่ในสิ่งไม่ใช่ ประโยชน์ เขาก็ต้องคบกับคนเห็นผิดไปและต้องเห็นผิดตามไปในอนาคตครับ
ขออนุโมทนา
อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์
