สิ่งที่มีค่าของแต่ละคน ๒
ท่านอาจารย์ สิ่งที่ทุกคนต้องการ คือ สิ่งที่มีค่าสำหรับคนนั้น คนคนอยากจะได้สิ่งที่มีค่า อะไรที่มีค่าที่ทำให้จิตใจเบิกบาน ไม่เศร้าหมอง แต่สิ่งที่มีค่า มีประโยชน์จริงๆ เหนือสิ่งอื่นใดก็คือพระธรรม
ผู้ฟัง
ท่านอาจารย์
ผู้ฟัง
ท่านอาจารย์
ผู้ฟัง
ท่านอาจารย์
พระ อาจจะเป็นเพราะกลัวความทุกข์ของการเรียน
ท่านอาจารย์
พระ อาจจะเป็นความฝังใจที่ถูกบังคับไปเรียนตั้งแต่เด็กๆ แล้วต้องมีการสอบ กลัวการสอบ
ท่านอาจารย์
ผู้ฟัง
ท่านอาจารย์ ไม่ศึกษาก็ไม่รู้ค่าแน่นอน
ผู้ฟัง
ท่านอาจารย์ พระไตรปิฎกไงคะ ซึ่งตรงกับสภาพธรรมที่มีจริงๆ พระพุทธเจ้าไม่ได้สอนเรื่องสิ่งที่ไม่มีจริง ทุกอย่างที่ตรัสรู้และทรงแสดงเป็นเรื่องสภาพธรรมที่มีจริงๆทั้งหมด เป็นความจริงทั้งในอดีต ปัจจุบัน อนาคต ไม่ว่าจะโลกนี้ โลกไหน
ผู้ฟัง
ท่านอาจารย์ เพราะฉะนั้นเราก็มาสนทนากันไงคะ ใครไปอ่านที่ไหนมาอย่างไร ก็มาสนทนากันให้เข้าใจ
พระ ปัญหาคือเรายังมองไม่เห็นค่าของการศึกษา ไม่มีสิ่งเร้า หรือสิ่งกระตุ้น หรือคุณค่าที่เกิดขึ้นโดยสังคม เราจะเห็นว่าถ้าเป็นของบางอย่าง เช่นเด็กสมัยนี้ชอบไปดูคอนเสิร์ต เพราะอะไร เพราะเพื่อนบอกว่าไปดูซิสนุกมาก มันมาก สุดๆเลย ไม่เห็นมีใครบอกว่า ไปฟังธรรมซิ เปิดวิทยุรายการนี้ซิ อาจารย์สุจินต์กำลังพูดอยู่ ฟังแล้วฉันสว่าง ฉันมีปัญญา ฉันรู้ ฉันแก้ทุกข์ได้ ยังไม่เคยได้ยินคนมาบอกกล่าวกันแบบนี้ หลวงพี่อาจจะโชคร้ายหน่อยไม่ได้ใกล้ชิดคนที่มาประกาศอย่างนี้ในอดีต
ท่านอาจารย์ ถึงบอกก็ไม่เชื่อ ถ้าไม่ได้สะสมมา เพราะฉะนั้นเป็นเรื่องของการสะสมจริงๆ เพราะว่าทุกคนที่บ้านก็เปิดวิทยุ คนฟังก็มี คนไม่ฟังก็มี แล้วแต่เจ้าค่ะ