โลภะไม่ใช่สิ่งที่เห็นได้โดยง่าย
ผู้ฟัง
ท่านอาจารย์
คนที่จะศึกษาธรรม แล้วเจริญในธรรม ต้องเป็นผู้ตรง ตรงต่อสภาพธรรมจริงๆ กุศลคือกุศล อกุศลคืออกุศล ถูกคือถูก ผิดคือผิด มิฉะนั้นแล้วเอาผิดออกไม่ได้ เพราะไม่รู้ตรงว่า สิ่งนั้นผิด ถ้าโลภะเป็นสิ่งที่เห็นง่าย เข้าใจง่าย พระผู้มีพระภาคก็คงจะไม่ทรงอุทานหลังจากที่ได้ตรัสรู้ว่า ได้พบนายช่างเรือน คือ สภาพธรรมนี้แหละที่พาท่องเที่ยววนเวียนไปในสังสารวัฏฏ์ และก็มองไม่เห็นด้วย อยู่ประจำในใจตั้งแต่เกิดจนตาย หลังจากที่ปฏิสนธิขณะแรกที่จิตเกิด ชวนะเกิดพอใจในภพชาติทันที เป็นความรู้สึกที่เกิดต่อจากขณะที่เกิดขึ้นในโลกนี้เลย บางคนจะจากโลกนี้ก็ยังไปด้วยความติดข้อง ประจำอยู่ตลอด ทิ้งยาก