โลภะชอบโลภะ


    ผู้ฟัง โลภะ ชวนจิตแรกคือโลภชวนะของทุกคน เพราะฉะนั้นจะเหนียว แน่นมาก แล้วจะอยู่กับเราตลอดไป แล้วส่วนตัวมีความรู้สึกว่าชอบ มากกว่าโทสะ

    ท่านอาจารย์ ใครชอบ ก็คือโลภะนั่นแหละ

    ผู้ฟัง ตัณหาติดข้อง

    ท่านอาจารย์ ไม่มีตัวคนอีกต่างหาก มีแต่ตัวโลภะเกิดขึ้น

    ผู้ฟัง ตัณหากับโทสะ เราไม่อยากให้โทสะเกิด แต่ตัณหานี่มันสนุก เวลา ไปเดินตามศูนย์การค้า ลองพิจารณาตัวเอง นั่นแหล่ะเขาเกิดตั้งแต่ชวนะ แรกๆ ที่พอใจในภพชาติ เขาฝังใจอยู่แล้ว เพราะฉะนั้นดิฉันให้กำลังใจ ไม่ ต้องเสียใจถ้าเขาเกิดเพราะเขาเกิดตั้งแต่ครั้งแรกแล้ว

    ท่านอาจารย์ รู้ความจริง ไม่ใช่ไปทำอะไร แต่ปัญญาจะทำหน้าที่ของปัญญา มี ความเห็นถูกต้องในลักษณะของสภาพธรรมว่าไม่ใช่เรา จนกว่าจะดับการยึด ถือสภาพธรรมว่าเป็นเราเป็นสมุจเฉท จากสิ่งที่กำลังปรากฏทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เป็นปกติในชีวิตประจำวัน เพราะถ้าชีวิต ขณะนี้เป็นชีวิตจริงๆ ซึ่งปัญญาไม่ได้รู้ตามความเป็นจริง แล้วจะรู้อะไร แล้วจะละอะไร ก็เป็นไปไม่ได้เลย เพราะฉะนั้นเรื่องของปัญญาเป็นเรื่องที่ ค่อยๆ เกิด ค่อยๆ อบรม ค่อยๆ เจริญ แต่ว่าเป็นสิ่งที่มีจริงๆ เพราะว่า สามารถที่จะมีความเห็นถูก ความเข้าใจถูกจากการได้ยินได้ฟัง และก็พิจารณา ในสิ่งที่ได้ยินได้ฟังจนเป็นความเห็นที่ถูกต้องเรื่อยๆ

    ที่มา ...

    พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 114

    พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 115


    หมายเลข 7943
    22 ม.ค. 2567